Fréttablaðið - 14.12.2007, Qupperneq 63

SSAN, SEM VERÐUR SÝNT Á STÖÐ 2. ÞETTA ER ALLS EKKI HENNAR FYRSTA HLUTVERK ÞVÍ NÚ SÍÐAST LÉK
FÉKK AÐ KYNNAST LEIKKONUNNI BETUR.
það sé mikilvægasta hlutverkið í lífinu
þótt því fylgi ekki „spotlight“ og lófa-
klapp.
„Móðurhlutverkið kennir manni á
hverjum einasta degi. Ég hélt að ég
væri búin að finna kærleikann í hjart-
anu en ég vissi ekki að hann væri
svona stór, óendanlegur og skilyrðis-
laus. Það er svo margt sem er ekki
sjálfgefið í lífinu og maður verður að
vera þakklátur fyrir þessar gjafir sem
maður fær. Börnin hvetja mann til
fullkomnunar. Þau koma með ljósið til
jarðarinnar og það er okkar að passa
upp á það og leyfa þeim að vera börn í
þann tíma sem þau þurfa þess,“ segir
hún. Talið berst að andlegum málefn-
um en þau eru ofarlega í huga Söru.
„Eitt aðaláhugamálið er samtvinnað
daglega lífinu en það eru andlegu mál-
efnin og mannrækt hvers konar. Ég
legg tarot og hin ýmsu spil ef ég er í
þeirri stemningunni, það er verulega
góð æfing í að þroska innsæið sitt. Það
þarf stundum hugrekki til þess að
hlusta á það en þá uppsker maður líka
ríkulega í kjölfarið.“ Þegar hún er ekki í
mannrækt og að spá í spilin hefur hún
unun af hálendisferðalögum. „Þau
gefa alveg ótrúlega mikið og eru á
topp fimm-listanum í lífinu. Einstakt
að standa einhvers staðar langt fjarri
mannabyggð með fjallatoppa, læki og
ár í kring.“ Þegar hún er spurð út í
framtíðarplönin ypptir hún öxlum og
brosir. „Ég veit varla hvað ég ætla að
gera í næstu viku, lífið er svo óvænt.
En ég trúi því að ef maður er með
útbreiddan faðminn og tilbúinn að
taka á móti þá gerast töfrarnir.“
JÓSIÐ
kröfuhart starf útlitslega séð? Þarftu
ekki alltaf að vera í ræktinni? „Guð, ég
þyrfti að fara að hreyfa mig, hef ekki
farið í eiginlega rækt mjög lengi. Ann-
ars finnst mér skemmtilegast að
stunda hreyfingu eins og sund og
dans. Ég hef aldrei komist upp á lag
með að hlaupa en oft reynt,“ segir hún
og brosir út í annað og segir það ekki
á stefnuskránni að hlaupa í Glitnis-
maraþoninu. En hún hefur gaman af
hestum enda er hún alin upp á sveita-
bæ í Gnjúpverjahreppi í Árnessýslu.
„Hvað hestamennskuna varðar þá hef
ég ekki enn lagt í að fá mér aftur hesta,
heldur hef ég fengið lánaða hesta hjá
vinum og kunningjum. Það hefur
hreinlega ekki verið pláss fyrir þá í lífi
mínu þannig að ég geti sinnt þeim af
natni. Hestar eru svo ótrúlegar skepn-
ur, það er ekki hægt að eiga hest og
sinna honum ekki, það kallar bara á
samviskubit og særð augnatillit á
báða bóga. Þeir eru hálfpartinn eins
og fólk hvað þetta varðar. Það fer nú
að koma að þessu núna, er orðin hálf
viðþolslaus, farin að fá fráhvörf frá því
að lykta af heyi og moka skít, það er
fátt betra.“
Móðurhlutverkið er engu líkt
Sara útskrifaðist úr Leiklistarskóla
Íslands vorið 2005 en þá var hún ólétt
af dóttur sinni sem kom í heiminn um
haustið. Hún lifnar öll við þegar
móður hlutverkið ber á góma enda
eru mæður yfirleitt sammála um að
„Bráðskemmtileg skvísubók.“
Gerður Kristný í Mannamáli
„Ef þú bara vissir ... tekur á
alvörumáli sem ekki er einsdæmi í
samfélaginu og gerir það ágætlega
… þó að fólk á mínum aldri sé ekki
haft gaman af henni. Fyrir mark-
Bleikasta bókin í bænum!
Marta María Jónasdóttir og Þóra Sigurðardóttir
14. DESEMBER 2007 | SIRKUS | BLS. 9