Fréttablaðið - 31.12.2007, Qupperneq 32

32 31. desember 2007 MÁNUDAGUR
Í
dómi Morgunblaðsins gefur
Vernharður Linnet plötunni
Cycles fimm stjörnur. Tón-
list Einars er þannig lýst:
„draumkennd og svífandi
og gædd innri fegurð sem sífellt
kemur á óvart, eins konar Sigur
Rós í æðra veldi.“ Einar er að
sjálfsögðu ánægður með viðtök-
urnar og dóminn sem tónlistin
hans hefur fengið. „Þetta er tær
list,“ segir Vernharður enn fremur
í dómnum og ekki annað hægt en
að vera ánægður með þau ummæli.
„Vernharður kemst ágætlega að
því að lýsa tónlistinni. Þetta er
nefnilega ekki beint djass. Ég var
ferlega sáttur við hvernig hann
hitti naglann á höfuðið og fattaði
hvert ég var að fara með tónlist-
inni. Ég segi stundum að þetta sé
djass fyrir þá sem þola ekki
djass.“
Platan rennur líka ljúflega í
gegn, ofurfalleg, mjúk og þægi-
leg. Ekkert að óttast fyrir þá sem
þekkja ekki djass. Djasssenan á
Íslandi er fámenn en góðmenn og
þar eru mjög hæfileikaríkir tón-
listarmenn til staðar eins og sjá
má á plötu Einars. Á henni fékk
hann með sér eins konar landslið
Íslands í hljóðfæraleik, Skúla
Sverrisson á bassa, Eyþór
Gunnarsson á píanó, Óskar Guð-
jónsson á saxófón, og sjálfur spilar
Einar auðvitað á trommurnar.
Kominn heim
„Ég flutti heim fyrir ári og hálfu.
Bjó í Miami í átta ár en var í New
York í eitt ár áður en ég flutti
heim. Ég tók upp plötuna þar áður
en ég kom heim. Svo kom ég heim
og datt strax í íslenska harkið
þannig að platan sat aðeins á
hakanum en svo dreif ég mig til
Ósló og hljóðblandaði hana hjá
einum merkasta hljóðmanni í
djassbransanum, Jan Erik Kongs-
haug. Hann er einn af toppunum.
Platan var líka tekin upp af öðrum
eins toppi vestanhafs, James
Farber heitir hann og hefur unnið
með annarri hvorri stjörnunni í
djassinum. Við tókum líka upp í
Avatar sem er æðislegt stúdíó og
sögufrægt. Ég ákvað að fara bara
alla leið.“
Ísland togaði í Einar og hann
staldraði ekki eins lengi við í New
York og hann hafði ætlað sér.
„Stefnan var alltaf frá því ég flutti
til Bandaríkjanna að flytja til New
York og enda þar. Svo flutti
strákurinn minn heim með móður
sinni og þá datt botninn úr því
fyrir mig að vera úti, ég dreif mig
heim til að vera nálægt honum og
er auðvitað mjög sáttur við það.“
Platan Cycles er einmitt til-
einkuð syninum Pétri Bjarna og
látnum vini Einars, Pétri Inga Þor-
gilssyni. „Hann var mjög góður
vinur minn í Hagaskóla, hann var
myndlistar- og tónlistarmaður og
við vorum saman í hljómsveit
þegar við vorum unglingar. Tón-
listarlega hafði hann mikil áhrif á
mig en lést langt fyrir aldur fram,
tvítugur, af slysförum. Svo skírði
ég son minn í höfuðið á honum og
platan er tileinkuð þeim nöfnum.“
Í sólinni á Miami
Einar kláraði Tónlistarskóla FÍH
hérna heima og dreif sig svo út í
framhaldsnám við Háskólann á
Miami þar sem hann bjó í átta ár.
„Ég ætlaði alltaf út í framhalds-
nám og mig langaði að prófa eitt-
hvað nýtt. Veigar Margeirsson,
vinur minn sem er að gera það
gott í kvikmyndatónlist í LA núna,
var þarna í námi og mælti með
þessum skóla. Svo fannst mér fínt
að komast í smá sól. En ég staldr-
aði kannski fulllengi við þarna, ég
tók bachelor- og meistaragráðu og
fór svo eftir það að kenna við
þennan háskóla. En stefnan var
alltaf New York. Þó að það sé
mikið af frábærum spilurum í
Miami þá er þetta nettur túrista-
bær og smá menningarlegt eyði-
land.“
Hvað með latnesku straumana.
Áhrifin frá spænskumælandi fólk-
inu og Litla Havana á Miami? „Já,
ég hef alltaf verið veikur fyrir
suðuramerískri tónlist og ég
græddi mikið á því að vera í
Miami. Kúbversk tónlist hefur
alltaf höfðað mikið til mín. Svo
spilaði ég til dæmis mikið með
einum gæja frá Venesúela og þá
kynntist ég alveg nýjum stíl og
það er einn venesúelskur ryþmi
sem ég nota í laginu Rebirth á
plötunni. Ég var mikið að vasast í
mismunandi tónlistarstílum þegar
ég var á Miami og það er kannski
það sem er líkt með bransanum
hérna heima, þó að ég sé kannski
ekki að spila mikið af salsa gigg-
um á Íslandi, en það stendur allt til
bóta.“
Djass eitt kvöld, R&B næsta
Einar var ekki bara fastur í
háskólasamfélaginu á Miami held-
ur tók þátt í spilamennsku.
„Ég var að spila „freelance“ í
Miami og Suður-Flórída. Það var
brjálað að gera þegar ég datt inn í
bransann. Maður var að vesenast í
öllu. Spila kannski djass eitt kvöld
og R&B það næsta. Hér á Íslandi
spila ég djass eitt kvöldið, fönk
með Jagúar það næsta, svo Bó í
Höllinni og George Michael sýn-
ingu á Broadway. Þetta er mjög
fjölbreytt. Ég var mjög fljótur að
detta aftur í bransann hérna
heima. Það er að mörgu leyti
gaman að því að vera að vasast í
svona mismunandi tónlistarstílum
allan ársins hring, en það væri
náttúrlega frábært að geta dottið í
„djassdjammsession“ hvaða kvöld
sem er eins og víða í Bandaríkjun-
um. Ég sakna þess kannski að spila
ekki meiri djass, sem er kannski
að mörgu leyti það sem ég geri
best. Djasssenan hér er mjög lítil.
En FÍH ungar út nýjum talentum
og það er enginn hörgull á hæfi-
leikafólki. Svo er margt mjög
spennandi að gerast í alls kyns
tónlist hérna. Mér finnst til dæmis
Sigur Rós mjög áhugaverð. Ein-
hver í New York lýsti tónlistinni
minni sem „Sigur Rós hittir djass“
og Vernharður kom líka inn á það í
dóminum sínum.
Byrjaði ferilinn í Stundinni okkar
Einar hefur átt langan feril sem
trommuleikari og hefur verið í
fremstu röð íslenskra trommu-
leikara frá því að hann var
unglingur.
„Það má eiginlega segja að mitt
fyrsta gigg hafi verið með Röggu
Gísla og Jakobi Frímanni. Ragga
var tónmenntakennari í Vestur-
bæjarskóla og var í rauninni minn
fyrsti tónlistarkennari. Þetta var
eitthvað atriði fyrir Stundina
okkar. Um svipað leyti vann ég
með bróður mínum og vini okkar,
hljómsveitarkeppni í Stundinni
okkar. Þannig að það má segja að
ferillinn hafi byrjað í Stundinni
okkar. Ég lærði í Tónmenntaskóla
Reykjavíkur og spilaði í tvö ár á
píanó og lenti svo á trommum í
Lúðrasveit og Léttsveit Tón-
menntaskólans undir stjórn
Sæ bjarnar Jónssonar sem endaði
svo með að stofna Stórsveit
Reykjavíkur. Ég lærði mikið af
Sæbirni heitnum og var með
honum í stórsveitinni áður en ég
flutti út. Um sextán ára aldur fór
ég að hafa tónlistina að atvinnu, og
spilaði meðal annars töluvert með
pabba, Árna Scheving. Ég spilaði
með honum í nokkur ár í Súlnasal,
Hótel Sögu, auk þess að við spil-
uðum oft djass saman. Ég spilaði
líka með Eyþóri sem er með mér á
plötunni, Sigga Flosa og Tómasi R.
Þessi mannskapur skipaði reyndar
Djasskvartett Reykjavíkur, sem
var nokkuð virkur á sínum tíma og
túraði töluvert í Evrópu.“
Af hverju varstu farinn að spila
með þeim svona ungur?
„Ég var í Tónlistarskóla FÍH;
þetta er lítil sena og menn pikka
þá ungu upp.“
En varstu ekki týpískur rokkari
þegar þú varst unglingur?
„Jú jú, ég hlustaði mikið á U2 og
ég er alveg jafn mikill rokkari
eins og hvað annað. Ég spila til
dæmis núna með fönksveitinni
Jagúar. Ég er ekki sérstaklega
hrifinn af því þegar verið er að
skjóta mönnum inn í kategóríur,
og þó að ég hafi oft verið flokkað-
ur sem djasstrommari þá er ég
ekkert síður rokktrommari.“
Cycles: Fyrsta sólóplatan
Einar hafði lengi getið sér gott orð
fyrir tónsmíðar þótt það tæki hann
langan tíma að koma fyrstu
plötunni frá sér. „Ég hef líklega
byrjað að semja tónlist um ellefu
ára aldur en ekkert fyrir alvöru
fyrr en ég kem til Miami. Elsta
lagið á plötunni er því frá 1993 og
það yngsta frá 2005. Ég hafði lengi
verið með það í bígerð að gera
þessa plötu og var alltaf að spá í að
fá einhverja erlenda menn með
mér. En því meira sem ég fór að
pæla í þessum tónsmíðum þá köll-
uðu þær á þennan mannskap sem
endaði á plötunni; ég þurfti
íslenskan mannskap og þá sér-
staklega þessa menn.“
Eru útgáfutónleikar á dagskrá?
„Það er reyndar nýafstaðin
sameiginleg útgáfuhátíð þar sem
kynntar voru plötur sem tengdust
Jagúar-meðlimum á einn eða
annan hátt. En eiginlegir útgáfu-
tónleikar á Cycles eru fyrirhugað-
ir í byrjun næsta árs, svo ætla ég
að vera duglegur við að koma plöt-
unni áfram sem víðast erlendis og
spila sem mest í framhaldinu.“
Fylgist með Einari á: www.
myspace.com/einarscheving
Eftir að viðtalið var tekið bárust
fregnir af andláti föður Einars,
Árna Scheving. Vill Einar nota
tækifærið og þakka föður sínum
fyrir ómetanlegan stuðning og
hvatningu á tónlistarsviðinu, sem
og allar kærar minningar.
Ekki bara djass
Einar Scheving mætir glerfínn í jakkafötum í viðtal við Hönnu Björk Valsdóttur á 101 hótel, ástæðan
er reyndar sú að hann er að koma úr upptökum fyrir Kastljósið þar sem hátíðleikinn var í fyrirrúmi.
Einar hefur lengi verið talinn einn besti trommuleikari landsins en hann gaf út fyrstu sólóplötu sína
fyrir skömmu sem ber heitið Cycles.
EINAR SCHEVING „Ég sakna
þess kannski að spila ekki meiri
djass, sem er kannski að mörgu
leyti það sem ég geri best.
Djasssenan hér er mjög lítil.“