Fréttablaðið - 05.03.2008, Blaðsíða 26

5. MARS 2008 MIÐVIKUDAGUR10 ● fréttablaðið ● kópavogur
Á vefsíðu Rithringsins, www.
rithringur.is, er hægt að
kynna sér félagsskap þeirra
sem dreymir um að gerast
alvöru rithöfundar.
Arndís Þórarinsdóttir, deildar-
stjóri á Bókasafninu í Kópavogi
og stjórnandi á Rithringnum, sér
um að stýra starfi Ritsmiðjunnar
sem er einmitt samstarfsverkefni
Bókasafnsins í Kópavogi og Rit-
hringsins.
„Á fyrsta fundi Ritsmiðjunnar,
sem haldinn var á Bókasafninu í
Kópavogi í byrjun árs, kom upp
hugmynd um að kalla félagsskap-
inn „Spark í rassinn“ en eftir smá
umhugsun var horfið frá því.
Okkur þótti kannski ekki við hæfi
að innleiða þetta orðatiltæki í
bókmenntasögu framtíðarinnar,“
segir Arndís hæfilega alvarleg í
bragð og bætir við að heitið Rit-
smiðjan hafi þótt vera betur við
hæfi.
„Það er rétt að merkingin í orð-
unum, spark í rassinn, lýsir vel til-
gangi félagsskaparins, en hann er
sá að hvetja fólk til að láta verða
af því að orða hugsanir sínar á
blað,“ segir Arndís en hópurinn
hittist fyrsta og þriðja fimmtu-
dag í hverjum mánuði í húsa-
kynnum Bókasafnsins í Kópa-
vogi, aðalsafni, við Hamraborg.
„Við reynum að hafa ákveðin um-
ræðuefni á dagskrá hverju sinni,“
segir Arndís. „En nú á fimmtu-
daginn er ætlunin að ræða um
samtöl í skáldskap og auðvitað
ræðum við um allt milli himins og
jarðar sem viðkemur ritlistinni,“
bætir hún við.
Þátttaka er endurgjaldslaus og
geta áhugasamir komið og tekið
þátt í starfi Ritsmiðjunnar. Hver
og einn vinnur að sínum verk-
efnum og getur nýtt sér vett-
vang Ritsmiðjunnar til að ræða
um skrif sín. Ritsmiðjan er líka
fyrir taks vettvangur fyrir þá sem
vilja bera skrif sín undir aðra.
Í gegnum samræðuna verða til
vangaveltur og þannig getur fólk
lært um skrif sín og annarra.
Sannarlega má segja að þeir
ófáu aðilar sem bera rithöfundar-
drauminn í brjósti ættu að nýta sér
þetta tækifæri sem safnið og Rit-
hringurinn standa fyrir og mæta
á fund. Það er margt á döfinni hjá
Ritsmiðjunni, en stefnan er að fá
núverandi rithöfunda landsins í
heimsókn. Að minnsta kosti gæti
það eitt að mæta á fund hjá Arn-
dísi og félögum verið ágætis spark
í rassinn fyrir þá sem langar til
skrifa fyrir meira en bara sjálf-
an sig.
Næsti fundur Rithrings-
ins hefst kl. 18.00 næstkomandi
fimmtudag, hinn 6. mars. - vg
Tilvonandi rithöfundar hittast
Arndís Þórarinsdóttir, deildarstjóri á Bókasafninu í Kópavogi, er stjórnandi Rit-
hringsins þar sem þeir geta hist sem bera rithöfundadraum í brjósti. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Kópavogur er tónlistarbær.
Þar er öflugur tónlistarskóli,
þar er Salurinn og þar er hinn
ástsæli píanóleikari Jónas
Ingimundarson.
Jónas býr við Álfhólsveginn og
býður þar til bjartrar stofu í klass-
ískum stíl. Hún er bæði stássstofa
fjölskyldunnar og vinnustofa hús-
bóndans. Flygillinn stendur úti
við gluggann sem veit út að göt-
unni. „Allt sem ég kem nálægt er
æft hér,“ segir Jónas. Hann kveðst
hafa heyrt í umferðinni um Álf-
hólsveginn fyrst eftir hann flutti
hingað fyrir átján árum en vera
löngu hættur því. Húsið er líka
vandað og heldur vel utan um íbú-
ana. „Hér í stofunni æfa söngv-
arar sig eins og þeir eigi lífið
að leysa og þó börnin mín læsu
undir stúdentspróf uppi á lofti á
sama tíma heyrðu þau ekki bofs,“
segir hann. Stór garður bak við
húsið brosir móti suðri. „Við þurf-
um engan sumarbústað,“ segir
Jónas. „Hér getum við notið sólar
á sumrin og verið í skjóli fyrir
flestum áttum.“
Nú eru börnin flogin úr hreiðr-
inu og Jónas og kona hans, Ág-
ústa Hauksdóttir, orðin tvö ein í
kotinu. Hún kennir við Tónlistar-
skóla Kópavogs. Jónas segir hana
bestu konu í heimi enda hafi hann
hana með í ráðum í hverju því
sem hann taki sér fyrir hendur.
„Ég er næstum eins og lítið fyr-
irtæki,“ segir hann. „Þegar mörg
járn eru í eldinum er gott að hafa
bakhjarl og ég geri ekkert sem
hún kemur ekki nálægt,“ Hann
kveðst enga áherslu leggja á að
vera allsstaðar en segist þó ekki
tregur í taumi. „Ég er afskaplega
hamingjusamur ef ég er beðinn að
spila, enda það eina sem ég kann
og hefur orðið mitt hlutskipti í líf-
inu.“
Jónasi finnst nútíminn of há-
vaðasamur. „Maður fer í bíó og
það er hellt yfir mann gný eins og
maður sé heyrnarlaus og í leikhús-
um finnst mér áberandi að ungu
leikararnir nota ekki blæ raddar-
innar eins og þeir gömlu gerðu,“
segir hann.
Þegar Jónas er inntur eftir upp-
runanum kveðst hann hafa fæðst
á Bergþórshvoli – „eftir brennu,“
tekur hann fram. „Þar var prest-
setur, faðir minn var ráðsmaður
og rak búið. Ég var ungur þegar
við fluttum á Selfoss en var oft í
sveit á sumrin í Landeyjunum.“
Á Selfossi kveðst Jónas líka hafa
sest að fyrst eftir að hann kom frá
tónlistarnámi í Austurríki. Þaðan
lá leiðin í Kópavog, síðan í Breið-
holtið þar sem fjölskyldan bjó í 13
ár. Nú er hann vel í sveit settur
með hið magnaða tónlistarhús Sal-
inn á næsta leiti enda er það orðið
samofið lífi hans. „Það er gott að
búa í Kópavogi. Tónlistar lífið er til
vitnis um það. Salurinn er hátíða-
salur Kópavogsbæjar og þar er
listahátíð í gangi frá 7. septemb-
er til 11. maí,“ segir hann stoltur.
„Það er gaman að heyra heims-
frægt fólk, sem hefur samanburð
alls staðar að, lýsa því hvernig því
finnst að koma þar fram.“
Sjálfur getur Jónas gert sam-
anburð á tónlistarhúsum. Píanóið
hefur flutt hann víða um heim og
mörgum ævintýrum kann hann
að lýsa. Nýlega var hann í Los
Angeles að leika með Kristni Sig-
mundssyni og tvívegis hefur hann
verið í Moskvu með Diddú. Nú er
búið að bjóða þeim í þriðja sinn og
verið að leggja drög að enn fleiri
ferðum. Fyrir viku ætlaði Jónas
að spila í Færeyjum en var svo
óheppinn að detta og meiða sig
á báðum höndum svo af því varð
ekki. Hann er þó byrjaður að æfa
aftur og aðspurður kveðst hann
góður til heilsunnar. „Ég lenti í
hremmingum á tímabili þegar
krabbamein heimsótti mig. Það
var á sama tíma og verið var að
opna Salinn. Ég gat ekki spilað
Heims um ból á jólunum það árið.
En ég hef komið til baka og verið
hraustur.“ Jónas spyr hvort hægt
sé að kynna dagskrá Salarins í
viðtalinu og fær á móti spurningu
um hvort hann sé í stjórn húss-
ins. „Nei, nei, ég er bara karl sem
spilar á píanó og eldist hratt,“
svarar hann að bragði. „Kópa-
vogsbær kýs að kalla mig tón-
listarráðunaut bæjarins. Ég hef
aldrei séð skilgreint hvað í því
felst en er svo heppinn að fólk vill
hafa mig með og hér er allt gert
með góðu samkomulagi,“ segir
hann og bætir við að lokum: „Ég
er músíkkirtill og laðast að tónlist
eins og blómið að sólinni.“ - gun
Ég er bara karl sem spilar á píanó
Jónas við dúkaðan flygilinn í stofunni heima, í kompaníi með þeim félögum Beethoven og Brahms. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
● LÓÐUM ÚTHLUTAÐ
Félagsmenn í hestamannafé-
laginu Gusti í Kópavogi verða
að yfirgefa sitt gamla félags-
svæði að Glaðheimum fljót-
lega og hefur þeim verið fund-
inn nýr staður á Kjóavöllum.
Nýlega fór fram dráttur á út-
hlutunarnúmerum vegna
lóðaúthlutunararinnar. Þar fór
fram dráttur á úthlutunarnúm-
erum sem fulltrúar sýslumanns
í Kópavogi sáu um og skráðu
niðurstöður. Lóðunum verður
síðan úthlutað í þeirri röð sem
dregin var út þegar endan-
legt skipulag svæðisins liggur
fyrir. Það verður meðal annars
kynnt á fundi í félagsheimili
hestamannafélagsins Andvara
miðvikudagskvöldið 12. mars.