Fréttablaðið - 24.10.2008, Blaðsíða 40

22 24. október 2008 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Það segja allir að þú
sért hress og kátur
strákur Palli.
En af hverju læturðu
þá eins og þér
dauðleiðist þegar þú
ert með okkur?
„Læt“?
Láttu ekki
svona.
Stoppu-
stöð
Þetta er „ég skil þig ekki“
svipurinn minn.
Nú erum við í
vandræðum.
Solla! Þú hefur
ekki tíma til
að finna hlut
til að sýna í
skólanum.
Ég læt bara
eins og ég
sé þú þegar
fólk kemur
í heimsókn
og þú ert
ekki búin að
taka til.
Hvernig? Hvernig má það vera að börn-in læra mest þegar maður er
ekki að kenna þeim?
Ég verð fljót.
Þótt kreppan sé varla hafin fyrir alvöru hefur sniðugt fólk um land allt haft nóg að gera síðustu vikur við að rifja upp
skuggalegustu dæmin um óráðsíugeðveiki
nýliðins góðæris. Í því augnamiði að sýna
fram á hvílíkt allsherjar peningasukk var
um að ræða í sumum tilvikum er vinsælt að
fletta í gömlum dagblöðum og fréttasíðum á
netinu og velja úr rosalegustu dæmin um
bjánaháttinn sem reið hér húsum um skeið.
En á meðan fólk þreytist seint á að
minna á Gumball-kappakstur, þyrluferðir
á Bæjarins bestu, leigutónleika með
feitum gleraugnaglámum og kaup á
vonlausum fótboltaliðum í Bretlandi
hefur orðið útundan líklega skýrasta
fjölmiðladæmið um það
hversu sjúklegt ástand
þjóðarsálarinnar var í miðju
góðærinu. Mér er gjörsamlega
fyrirmunað að skilja hvers vegna
enginn þjóðfélagsrýnir hefur haft rænu á að
rifja upp þessa stuttu frétt, sem birtist á
Vísi.is miðvikudaginn 19. júlí árið 2006:
„Það verður mikið um að vera fyrir
fjölskyldufólk um helgina í Eden. Trúðurinn
Eddi hefur heldur betur slegið í gegn, og
hefur nú samið dans- og söngatriði í sam-
starfi við risa Amazon-páfagaukaparið.
Einnig er aldrei að vita nema Orkuveitu-
risarækjurnar og -kanínurnar slái á létta
strengi.“
Hvergi annars staðar en í miðri hringiðu
platpeninga og óráðskenndra fantasíuáætl-
ana um miðjan áratuginn hefði almenningur
sætt sig við að sjálfum aldingarðinum í
Hveragerði væri umturnað í þokukenndan
sýruleikvöll sem, af lýsingum að dæma,
minnir helst á einn af súrrealískari dægur-
lagatextum Jefferson Airplane. Trúðar,
Amazon-páfagaukar, risarækjur og kanínur í
Eden? Djöfull vorum við geðveik.
Sýra, nostalgía, geng ég þér á hönd
NOKKUR ORÐ
Kjartan
Guðmunsson
Pabbi minn
sagði mér
allt um komu
storksins en
hann minntist
ekkert á stelpur!