Tíminn - 27.06.1982, Blaðsíða 22

22
SUNNUDAÓUR 27. JÚNÍ 1982.
nútrminn
STONES!
— Frásögn norsks blaðamanns af tónlelkum Stones í Gautaborg
■ Kynnirinn hrópaði æstri röddu:
„Þetta er ekki rokkkonsert, þetta er
opinber heimsókn!“
Og Rolling Stones, frægasta rokk-
hljómsveit nútimans, gekk inn á sviðið
- fimm minútum á undan áætlun! A Nya
UUevi í Gautaborg þar sem 56 þúsund
áhorfendur höfðu beðið með öndina í
hálsinum var hundruðum litskrúðugra
blaðra sleppt upp í loftið og sirkusinn
var hafinn.
Áður en Stones mættu höfðu Kim
Larsen og J. Geils Band hitað upp með
góðum árangri. J. Geils Band er frá
Bandaríkjunum og hefur hitað upp hjá
Stones bæði í Ameríkutúrnum i fyrra og
Evrópureisunni nú - söngvari hljóm-
sveitarinnar baðst afsökunar á því áður
en flokkurinn byrjaði að spila að ættland
þeirra hefði fært heiminum Ronald
Reagan, hann kvað þá vilja bæta fyrir
þau mistök með góðu, bandarisku
rokki. Það var þó ekki fyrr en
hljómsveitin var klöppuð upp sem hún
náði almennilegu sambandi við áhorf-
endur, þá með lögunum „Where did our
love go?“ og „Centrefold". Sviar
fögnuðu þessum lögum innilcga.
En þegar Stones gengu inn á sviðið
ætlaði allt um koll að keyra. Þeir voru
komnir, i eigin persónu, goðsagnir i
lifanda lífi, átrúnaðargoð tveggja ef ekki
þriggja kynslóða. Hálfur heimurinn
hefur vaxið upp með Stones í vitund
sinni og mörgum var nóg að fá bara að
sjá þá. Fyrstu tónar lagsins „Under my
thurnb" hljómuðu af sviðinu og öllum
var Ijóst að Stones voru i fínu formi,
kraftmiklir sem aldrei fyrr. Mick Jagger
stökk inn á sviðið klæddur æfingabún-
ingi, Keith Richards beygði sig yfir
gitarinn sinn, dyggilega studdur af Ron
Wood, Charlie barði trommurnar takt-
fast og hratt, og Bill Wyman stóð
hreyfingarlaus úti í horni. Þeir voru eins
og við höfum alltaf imyndað okkur þá.
Kannski betri.
„While the whip comes down“ og
„Let's spend the night together" fylgdu
á eftir fyrsta laginu. Hljómburðurinn var
ekki nógu góður og Stones virtust ætla
að hægja ferðina strax í byrjun. Jagger
hafði sig þó mikið í frammi, þeyttist um
sviðið og lét öllum illum látum. Hann
var að sjálfsögðu miðpúnktur athyglinn-
ar og stóð svo sannarlega undir því.
Stundum var eins og likami hans væri úr
teygjanlegu efni, það var næstum
undravert hvernig hann fetti sig og
bretti, oftast alveg óháð tónlistinni sem
verið var að leika i það og það skiptið.
Hann fór fram á ystu nöf hins afkáralega
en aldrei fram af og viðtökur áhorfenda
staðfestu að hann er enn i dag það
kyntákn, sú stjarna sem hann hefur
alltaf verið. Hann er kannski ekki jafn
mikill uppreisnarmaður en töfrar hans
og kraftur eru enn til staðar.
Keith Richards var rock Vroll í
eigin persónu.
En það var annar maður sem dreif
hljómsveitina áfram. Keith Richards
hefur einfaldlega aldrei verið betri.
Hann er sem kunnugt er laus undan böli
eiturlyfjanna sem þjáðu hann svo árum
skipti, vel upplagður og sterkur var hann
sjálft rock’n’roll i eigin persónu.
Hápunktur hljómleikanna var þegar
hann sleppti fram af sér beislinu, stillti
gitarinn sinn i botn, æddi út á brún
sviðsins og tók þar rosalegt sóló.
Stones héldu áhorfendum sinum i
heljargreipum i rúmlega tvo tíma og
fóru vitt og breitt um rokktónlistina.
Elstu lögin sem þeir spiluðu voru frá
sjötta áratugnum, eins og „20 flight
rock“ og „Going to a Go Go“ eftir Eddie
Cochrane. Nýjustu lögin voru af „Some
Girls” plötunni, til dæmis „She’s so
cold“. Er hljómsveitin spilaði „You
can’t always get what you want“ tók
fjöldinn undir. Undir lokin komu þrjú
hörku lög í röð, „Honky tonk women”,
„Scorpio" og „Jumpin’ Jack Flash“. Er
þeir voru klappaðir upp af heilluðum
áhorfendunum tóku þeir að sjálf-
sögðu.... „Satisfaction". Ekki hræddir
við að spila „gömlu lögin“, Stones.
Siðan hurfu þeir á braut en við tók
mikil flugeldasýning sem missti að
verulegu leyti marks í glampandi
sólskininu. 56 þúsundir gengu örþreytt-
ar af vettvangi og maður spurði sjálfan
sig hvort þeir hefðu staðið við vonirnar.
Voru þessir tónleikar raunverulega
eitthvað sérstakir frá músiksjónarmiði?
Það er alveg óvíst. Og eru Stones besta
rokkhljómsveit i heimi? Það er líka
óvíst. En á sviðinu stendur enginn þeim
á sporði. Meðalaldurinn i hljómsveitinni
er 40 ár en þeir standa enn fyrir sinu.
Og verða goðsögn enn um sinn.
„Þögli steinninn“ leysir frá
skjóðunni
Eftir tónleikana hitti ég Bill Wyman
að máli, „þögla Steininn” sem ætið
stendur rólegur og alvarlegur úti í horni
sviðsins og plokkar bassann sinn. Það er
Bill Wyman sem fremur en nokkur
annar sér um rekstur hljómsveitarinnar
og frægt er að hann hefur fært alla sögu
hennar inn á tölvu. Wyman hefur verið
kallaður skýrslugerðarmaður Rolling
Stones.
„Einhvern daginn ætla ég að skrifa
bók um okkur,“ segir hann og brosir.
Svo bætir hann við: „Þú hélst víst ég gæti
ekki brosað? En auðvitað kann ég
margar sögur frá þessum 20 árum sem
við höfum starfað, en þær verða allar að
biða þangað til ég skrifa bókina.“
Bill Wyman hefur jafnan haldið sér i
nokkurri fjarlægð frá þeirri ofurfrægð
sem úmlukið hefur hljómsveitina. Hann
er elstur þeirra, 46 ára gamall, og dundar
sér við hitt og þetta milli þess sem hann
spilar með Stones. M.a. hefur hann
gefið út þrjár sóló-plötur og í laginu
„Si,si, je suis un rock star“ sýndi hann
að hann hefur prýðilegan húmor fyrir
eigin stöðu sem rokkstjama. Það er
einnig hann sem hefur fært hljómsveit-
inni þann litla húmor sem hún hefur.
„Það er nauðsynlegt að halda sér
i hæfilegri fjarlægð frá sirkusnum,“
segir hann, „ef maður vill ekki tapa
vitglórunni. Þetta var oft erfitt í
byrjun, ég var sá eini sem átti barn
og hinir gátu ekki skilið af hverju ég
vildi ekki æfa um helgar, o.s.frv. ’En
ég hef alltaf verndað mitt prívatlíf,
hvað sem það kostar.“
„Ekki sérlega nánir vinir“
Á sólóplötum sinum hefur Bill
Wyman leikið allt öðruvisi tónlist er
Stones spilar. Hann hefur fengist við
kvikmyndamúsík, jazz og poppaðri lög
en Stones fást við.
„Það væri heimskulegt að spila sömu
tegund af músík og Stones gera. Ég held
að það séu aðalmistök Ron Woods á
hans sólóplötum. En ég á mikla orku
afgangs þegar Stones sleppir og hana
verð ég að nýta í eitthvað annað. Ég hef
til dæmis áhuga á stjörnufræði og
ljósmyndun og tók fyrir skömmu myndir
á bók um Marc Chagall sem er nágranni
minn i Suður-Frakklandi. Ég er vinnu-
sjúklingur, og ég býst við að konan mín
sjái ekki alltof mikið af mér. Ég þoli til
dæmis ekki að láta trufla mig um miðjan
daginn. Það eru bara þrír hlutir i lifinu
sem taka reglulega mikinn tíma og fara
óendanlega i taugarnar: matur, svefn og
klósettferðir.
Hann er spurður um hljómsveitina.
Rolling Stones eru i þeirri stöðu að
við þurfum ekki að gera neitt nema
okkur langi til þess. Við erum í
hljómleikaferð af þvi okkur langar til að
fara i hljómleikaferð. Sem manneskjur
erum við hins vegar ekki sérlega nánir
vinir. Það hljómar kannski undarlega
en eftir 19 ára samvinnu þá þekkjumst
við i rauninni ekkert of vel. En
tónlistarlega séð erum við alltaf að verða
betri. Kannski verðum við bráðum svo
góðir að við getum farið að kalia okkur
atvinnumenn....“
Norska Dagblaðið/-ij.
Stuðmenn
í klúbb 7
er verið að gera og Stuðmenn leika
aðalhlutverkið í.
Stuðmenn hófu að leika 1974 og
voru lengi vinsælasta sveit lands-
manna en þeir lögðu upp laupana sem
kunnugt er um tveimur árum seinna.
- FRI
■ Hljómsveitin Stuðmenn héldu
tónleika í klúbb 7 í Ósló í siðustu viku
og rákumst við á þessa mynd af þeim
í norska Dagblaðinu daginn sem
tónleikamir voru haldnir.
Tónleikar Stuðmanna á þessum
stað eru hluti af mynd þeirri sem nú

1.' ms. 1 Wjjm " jmm ms iLfMH BEgg wm
mí < wm
Jg||| ifi
|SP W i
Laugardagskvöld
■ Laugardagskvöld er fyrsta
breiðskífa Hljómsveitar Geir-
mundar Valtýssonar á Sauðárkróki
og eru öll lög plötunnar eftir þá
Geirmund og Hörð Ólafsson bassa-
leikara.
Geirmundur og félagar hafa verið
starfandi undanfarin 10 ár og
ferðast víða en aðallega hafa þeir
spilað á sveitaböllum og árshátið-
um og öðru slíku.
Fyrir utan Geirmund og Hörð
skipa nú sveitina þeir Rögnvaldur
Valbergsson og Viðar Sveinsson
en þeir nutu síðan aðstoðar Finns
Eydal og Þorsteins Kjartanssonar
við gerð plötunnar.
Á fullu
■ Safnplatan Á fullu sem við
greindum frá fyrir nokkra er nú
komin út hjá Steinar hf. Á henni
era 14 lög þar á meðal 2 íslensk
en þau eru Stórir strákar fá raflost
með Egó en það er eitt af bestu
lögum plötunnar og síðan Úti alla
nóttina með Valla og vikingunum.
Aðrar sveitir sem lög eiga á
plötunni era Huey Lewis and the
News, Leo Sayer, Decoupage en
þar syngur Shady Owens, Blond-
ie, Stiff little fingers, Mike
Oldfield, Mobiles, Mental as
anything, Fun boy three, XTC,
Simple minds og Japan.
Af þessu sést að fjölbreytnin er
mikil og ættu allir að finna
eitthvað við sitt hæfi á plötunni.
Samkvæmt
læknisráði
■ Hljómsveit Magnúsar Kjartans-
sonar hefur gefið út breiðskífuna
„Samkvæmt læknisráði" en á henni
era 11 lög, ekkert þeirra sungið, lög
sem renna ljúft innum annað eyrað
og út um hitt.
Með Magnúsi í sveitinni eru
Björgvin Halldórsson, Gunnlaugur
Briem, Haraldur Þorsteinsson, Krist-
inn Svavarsson og nokkrir fleiri en
Ema, Ema og Eva sjá um raddir.
Flest hinna 11 laga eru íslending-
um góðkunn, eins og til dæmis „Þú
og ég“ en þau era öll í nýjum
útsetningum Magnúsar.
Stjóm upptöku annaðist Jónas R.
Jónsson.