Tíminn - 24.10.1982, Blaðsíða 15

SUNNUDAGUR 24. OKTÓBER 1982
15

Sitthvað um lófalestur — Önnur grein
■ í síðasta blaði bentum við á ýmsar
vísbendingar um persónu manna sem
lesa má út úr því hvemig þeir bera til
hendur og handleggi og einnig minntum
við á hvern mann sá hefur að geyma sem
hefur lina hönd og föla og svo aftur sá
sem hefur hönd harða viðkomu og
rauðleita. Nú munum við líta nánar á
lagið á höndinni og skoða fingurna.
Enn minnum við ykkur á að halda
blöðunum til haga sem þessar greinar
um lófalestur birtast í. Þeir sem lesa
greinarnar vel ættu að geta orðið
nokkuð hlutgengir lófalesarar á endan-
um.
Lögun handarinnar
Lögun handarinnar er mikilvægt
atriði. í stórum dráttum getur þú alltaf
séð hvert skaplyndi manns er eftir
handarlaginu. Hér er um að ræða
nokkrar megingerðir, sem hver hefur sín
sérkenni. Æfðu þig í að þekkja hverja
gerð, þannig að þú getir þekkt hana í
sjónhendingu hvar sem er.
■ Ferkantaða höndin til vinstri. Munurínn á henni og spaðalaga hendinni til hxgrí
er auðsær. A myndini til vinstri má einnig sjá dxmi um þumalfingur sem hefur leitni
til þess að „borast inn í“ handarjaðarinn, þegar höndinni er lyft upp til athugunar
sbr. kaflann um þumalfingurínn. Þumalfingurínn á myndinni til hægrí, sýnir hins
vegar atörku og einbeitni.
Hönd brautrydjandans og
hönd draumóramannsins
Hvað veist þú um nýjan vin, unnustu eða
unnusta, undirmann eða yfirboðara,
foreldra eða börn? Búa þau yfir
eiginleikum sem þú vissir ekki um
Ferkantaða eða gagnsama höndin: t
þessari hönd er lófinn nokkum veginn
ferhyrndur að lögun, (sjá mynd).
Fingurnir eru næstum allir jafn breiðir
og fremur flatir í endana. Neglurnar eru
vanalega ferhyrndar að lögun og oft
stuttar. Persónueinkenni: Heiðarlegur,
hagsýnn, reglusamur, skipulegur í
vinnubrögðum, hugsar rökvíst, áreiðan-
legur og hlýðinn yfirvöldum og yfirboð-
urum. Mjög gagnsamur þegn.
Spaðamyndaða höndin eða hönd at-
hafnanna: Þessi hönd er stór með
breiðum lófa (sjá mynd). Fingurgómarn-
ir breikka gjarna út til endanna, eins og
spaði leirmyndagerðarmanns. Liða-
mótin á fingrunum eru vanalega stór og
vel greinileg. Persónueinkenni: Mjög
athafnasamur og úthaldsgóður, þó
eirðarlaus og sífellt að vasast í ein-
hverju. Hugmyndaríkur og skapandi
tilfinninganæmur og nokkuð gefinn fyrir
að ota sínum tota. Þetta er hönd
brautryðjendanna.
Keilulagaða höndin eða sú listræna:
Þessi hönd er tíguleg og mjókkar í
endann. Lófinn mjókkar niðri við
úlfnliðinn og sömuleiðis mjókka fing-
urnir í endann og verða því dálítið
oddhvassir. (Sjá mynd). Þessi h önd er
fremur mjúk viðkomu (sbr. síðasta
blað). Viðkomandi er því með lista-
mannslund, þótt sjaldnast geti hann
sjálfur orðið listamaður. Hann á ríka
samúð handa öðrum, tilfinninganæmur,
heldur latur og skiptir fljótt skapi. Hann
hefur góðan smekk fyrir litum og tónlist.
Sálræna höndin eða hönd hugsjóna-
mannsins. Þetta er í rauninni ýkt gerð
af keilulaga eða listrænu höndinni og
þessi gerð er sjaldgæf. Þetta er falleg
hönd, löng og mjó og fingurgómarnir
eru allir mjög mjóir í endann. Persónu-
einkenni: Draumóramaður, óhagsýnn,
hefur mikið ímyndunarafl, fíngerður og
í meira lagi tilfmninganæmur. Hefur
ekkert viðskiptavit en lætur fyrstu
hugboð og áhrif stjóma gerðum sínum.
Kantaða höndin eða hönd þess
heimspekilega sinnaða: Þessi hönd er
beinamikil og skörp og liðimir em mjög
áberandi. Persónueinkenni: Nærgætinn,
vandvirkur, reglusamur, íhugull, sleipur
í rökræðum og lætur ekki smáatriðin
fram hjá sér fara. Hann kann vel einveru
og leitar visku og þekkingar, varkár en
lætur peninga ekki skipa háan sess í lífi
sínu. Þetta er hönd hins dæmigerða
menntamanns.
Blandaða höndin eða sú margbreyti-
lega: Þessi hönd er algengari en hinar
„hreinu" gerðir og geymir oft einkenni
tveggja eða fleiri af hinum. Lófinn kann
að vera ferhyrndur eða spaðalaga og
fingurnir oddmjóir, - oftast litli fingur
og vísifingur, en langatöng strend í
oddinn og baugfingur spaðalaga. Þetta
er algengt. En allar mögulegar „blönd-
ur“ aðrar má einnig hitta fyrir.
Persónueinkenni: Hér má finna eigin-
leika úr þeim handargerðum sem fyrr er
um getið, en vanalega á að vera hægt að
greina þessar hendur fremur til einnar
gerðar en annarrar og á gmndvelli þess
með hliðsjón af frávikum ber að lesa í
þessa hönd.
Sitthvað um fínguraar
Takið reglustriku og mælið handar-
bakið í fyrsta lagi lengd löngutangar og
í öðm lagi lengdina frá hnúanum og
niður að úlfnlið. Athugið hvort er
lengra.
Fingumir gefa vísbendingu um and-
legt líf einstaklingsins en hinn hluti
handarinnar um efnisbundnari atriði.
Sé langatöng lengri en fjarlægðin frá
hnúunum og niður að úlfnlið máttu gera
rád fyrír að viðkomandi sé menntamað-
ur að eðU og noti höfuðið mikið. Þetta
á einlcum við ef höfuðlínan er sterkarí
en hjartalínan (sjá sfðar). Séu fingumir
og hinn hluti handarínnar jafnir að lengd
er gott jafnvægi á milli „hugar og
handar“, eins og sagt er. Sé langatöng
styttri er viðkomandi gefnari fyrir
jarðbundna hluti en andlega. Sé litið í
lófann geta þessi hlutföll verið öðmvísi
og því er enn minnt á að mæla á
handarbakið.
Nú skulum við athuga lengd hvers
fingus og bera saman við lengd hinna.
Vanalega er langatöng lengst fingr-
anna, eins og við vitum víst öll. Þegar
höndin er skoðuð í lófann er baugfingur
hins vegar næst lengsti fingurinn og
vísifingur ögn styttri. Oft nær litli fingur
ekki upp fyrir efstu liðamótin á
baugfingri.
Hver fingur er nefndur eftir einni
plánetanna. Hann hefur sömu eiginleika
og stjómar sömu eðlisþáttum og þær.
Vísifingurinn (Júpiter-fingurinn)
stjórnar sjálfstrausti, sjálfsvirðingu,
áreiðanleika, valdalöngun og ábyrgðar-
tilfinningu. Sé þessi fingursérlega gildur
eða langur, eða að það er meira bil á
milli hans og annarra fingra en á milli
hinna eykst öll áhersla á þessa eigin-
leika. Viðkomandi er mikill á lofti og
metnaðarfullur úr hófi og sjálfsbirgings-
legur. Sé fingurinn hins vegar lítill og
rýr er það merki um andstyggð á að bera
ábyrgð á neinu.
Langatöng (Satúmusarfingurinn) sýn-
ir alvömgefni, skynsemi, gætni, ánægju
■ Keilulagaða höndin. Eigandinn hef-
ur listræna lund, en hæpið er að sjálfur
verði hann nokkru sinni skapandi
listamaður. Því veldur einkum það að
venjulega skortir hann nauðsynlega
sjálfsögun og dugnað.
af einveru og sígildri tónlist, efnahag og
hæfileika á sviði stærðfræði. Séfingurinn
mjög gildur, langur eða skeri sig úr að
„sjálfstæði" má ætla að viðkomandi sé
svartsýnn, afar varkár og nískur. Sé
þessi fingur lítill og rýr er eigandinn
afburða kæmlaus og vill helst ekki taka
nokkum hlut alvarlega.
Baugfingurinn (Sólarfingurinn) ræður
glaðlyndi, ást á listum og fegurð,
samkvæmishæfileikum, heiðarleika,
stolti, tilfinninganæmi, skaphöfn og
hæfileika til að hafa samúð með öðmm.
Sé fingurinn mjög sterkur eins og nefnt
er um fingurna hér að ofan, er það
merki um miklar ástríður tilhneigingu til
þess að tefla á tvær hættur (spilafíkn) og
hégómaskap. Lítill og rýr baugfingur
finnst á fólki sem er óframfærið og kann
ekki með fé að fara.
Litlifingur (Merkúrfingurinn) sýnir
andlega hæfileika, hæfileikann til að átta
sig skjótt á hlutunum, rétta framkomu,
tjáningarhæfileika í töluðu máli, versl-
unarvit, kímnigáfu, aðlögunarhæfileika,
ánægju af spennu og hæfileika til
tungumálanáms. Sé fingurinn sterkur er
viðkomandi mjög málgefinn, óstöðugur
og óheiðarlegur. Sé hann lítill og rýr á
hann erfitt með að tjá sig (gæti meira að
segja stamað) og hann er að líkindum
heldur klaufalegur, hvernig sem á er
litið.
Fleira um fíngurna
Sért þú að lesa í hönd og lófa þá skaltu
biðja eiganda handarinnar að bera
höndina um stund upp að ljósi. (Höndin
skal ekki vera stíf). Þá átt þú að geta
séð fjarlægðina á milli fingranna.
Langt bil á milli þumalfingurs og
vísifingurs er merki um sjálfstæði,
rausnarskap og andúð á því að vera
undir annarra stjórn. Breitt bil á milli
vísifingurs og löngutangar sýnir sjálf-
stæði í hugsun, á milli löngutangar og
baugfingurs hæfileika til að laga sig eftir
erfiðum kringumstæðum og loks sýnir
breitt bil á milli baugfingurs og litla
fingurs sjálfstæði í athöfnum. Það fólk
kærir sig ekki um að vera spurt um hvað
það sé að gera og hvenær það muni
koma heim! v
Sumir fingur eru beinni og stífari en
aðrir, og aðrir fingur eru aftur á móti
þannig að þá má beygja aftur, - stundum
í vinkil. Stífa fingur hafa ósveigjanlegir,
þröngsýnir en rammheiðarlegir menn,
en þá mjög sveigjanlegu hafa þeir sem
eru ævintýragjarnari, sættast auðveld-
legar við samvisku sína og eiga til
(stundum) nokkra ófyrirleitni.
Þumalfíngurinn
Þetta er hinn merkilegasti fingur og er
stundum talinn eitt öruggasta kenniléiti
lófalesarans í hendinni. Hér má komast
að hve mikil skapfestan er, rökvísin í
hugsuninni og stöðuglyndið. Gefist lítill
tími til athugana, ætti samt alltaf að taka
þumalfingur með.
Þumalfingurinn er svo mikilvægur
vegna þess að hæfileikar, glæsimennska
og góð tækifæri verða að litlu gagni sé
ekki fyrir hendi nægur dugnaður til þess
að notfæra sér þetta.
Því stærri og voldugri sem þumalfing-
urinn er, - ja, því betra. Það er líka
ágætt þegar fingurinn tengist hendinni
sem lengst frá hinum fingrunum. Sá sem
hefur þannig breitt bil milli þumalfing-
urs og vísifingurs og stóra þumalfingur
að auki hefur mikinn viljastyrk og er
vel til stjórnunar fallinn. Hann hefur
ágætar gáfur, er sjálfstæður og á gott
með að laga sig að aðstæðum og öðrum
mönnum.
Lítill þumalfingur, einkum ef hann
tengist hendinni nálægt vísifmgri sýnir
óhagsýnan mann og heldur óákveðinn.
Þennan fingur sjáum við helst í þeirri
hendi þar sem hjartalínan er sterkari en
höfuðlínan. Tilfinningarnar bera dóm-
greindina ofurliði.
Sá sem hefur stífan og bcinan
þumalfingur er ákveðinn í skoðunum og
ósveigjanlegur. Þumalfingur sem sveig-
ist aftur á bak sýnir kærulausan mann
og fljótfærinn. Þetta er oft skemmtilegri
maður en sá með stífa fingurinn, en
hann er hvergi eins sómakær og
ábyrgðarfullur. Stundum rekumst við á
fólk sem segja má að geti sveigt
þumalfingurinn svo langt aftur að talað
er um „tvöföld liðamót". Þetta fólk
getur sveigt og beygt skoðanir sínar og
siðferðisviðmiðanir eins og hver vill
hafa, - allt er breytingum undirorpið og
það þarf ekki að koma á óvart að þessir
laga sig óvenjuvel að öðrum.
Þá er það „klumbuþumallinn" svo-
nefndi. Þar er fremsti köggullinn stuttur
og gildur og nöglin er stutt. Þetta sést
stundum á ákaflega þráum kvenmönn-
um sem um leið eru mjög geðríkar, þótt
sá eiginleiki komi ekki í Ijós fyrr en við
erfiðar kringumstæður. Slíkt fólk mundi
skera af sér nefið til þess að „halda
andlitinu(!)“ - einkum þó í ástamálum.
Því lengri og breiðari sem miðköggull
þumalfingursins er, því rökvísari og
Ijósari hugsun býr eigandinn yfir. Það er
gott að sækja ráð til slíkra manna, en
menn verða að gefa þeim tíma til
íhugunar. Árangurinn verður þá alltaf
góður.
Sé miðköggullinn mjög grannur er þar
á ferð kurteis og hikandi persóna sem
lætur hafa sig í það að vinna að málefni
án þess að hafa nokkra trú á því í hjarta
sínu, - bara af kurteisi!
Þumalfingur sem hefur tilhneigingu til
þess að borast inn í brúnina á hendinni,
þegar höndinni er haldið uppi í
áreynslulausri stellingu heyrir til hagsýn-
um manni, nokkuð taugaveikluðum og
þröngsýnum.
Þar með skuium við láta kennslu-
stundinni lokið í dag. Við vonuðumst til
að geta byrjað á að fræða lesendur um
neglumar í þessum þætti, en það var
ekki unnt nú og verður byrjað á því í
næsta blaði.
Þýtt -AM
j?veK
■ Hér eru dæmi um megin gerðir fingra mannshandarinnar. Hver þessara gerða
segir lófalesaranum margt forvitnilegt um viðkomandi einstakling.