Tíminn - 24.10.1982, Blaðsíða 31

SUNNUDAGUK 24. OKTÓBER 1982
31
við Kristilega demókrataflokkinn, sem
fór með völdin á eynni. Skipulagði
Inzerillo eitt sinn mikla kvöldverðar-
veislu á pizzastað í eigu ættarinnar „La
Carbonella" fyrir samgönguráðherra
demókratanna, Attilio Ruffini. Eftir að'
níu réttir matar höfðu verið fram bornir
reis Inzerillo á fætur og sagði í hátíðlegri
ræðu: „Okkur er það mikill heiður að
hafa herra ráðherrann með okkur í
kvöld. Förum nú heim og segjum vinum
okkar og þeir sínum vinum að þennan
heiðursmann beri okkur að styðja.“ - Á
þennan hátt hefur Kristilegi demókrata-
flokkurinn setið við völd á Sikiley frá því
í stríðslok.
Sneri hauslaus heim
Dollaraflaumurinn espaði upp öfund
annarra „fjölskyldna" sem ekki þoldu að
sjá allan auðinn streyma í vasa gömlu
valdahópanna. í apríl 1981 var Stefano
Bontade skotinn og mánuði síðar var
Salvatore Inzerillo látinn fjúka sömu
leið.
Gamli Mafíu-aðallinn mætti við útför-
ina. En að henni afstaðinni hrundi allt
veldið. Vinir hurfu fyrir fullt og allt, -
fjöldinn allur. Þegar lögreglan rannsak-
aði hús Inzerillos í júní 1981 komu engir
á móti þeim nema útgrátnar konur:
„Hér er enginn lengur.“ Til þess að finna
þessa menn sögðu lögreglumenn í
skýrslu að þeir hefðu þurft að leita vel
undir kjallaragólfum ýmissa húsa.
Aðeins einum, Pietro Inzerillo, 33ja
ára, tókst að flýja á vit frændanna í New
York. En hafi hann verið ruglaður í
kollinum á flóttanum, þá var hann það
ekki síður er heim kom, - því þá var
kollurinn af!
Um borð í Júmbó-þotunni frá Ali-
talia, sem tvisvar í viku flýgur á milli
New York og Bandaríkjanna og er því
kölluð „Guðfaðirinn" manna á meðal,
var lík á meðal annars flutnings í janúar
sl. Það var lík hins síðasta Inzerillo.
Keppinautamir í Brooklyn höfðu verið
þar að verki.
Undan veldi þessara aðila gróf einnig
„Skandall aldarinnar," en það var
milljarðagjaldþrot Mafíu-bankakóngs-
ins Michele Sindona. Svikarinn borgaði
starfsmönnum flokkanna og þó einkum
Kristilega demókrataflokksins, feikna-
legar upphæðir, til þess að þeir létu hin
gífurlegu fjármálaumsvif hans óáreitt.
Með því að nota sér banka Vatikansins,
sem hann átti náið samstarf við, ferjaði
hann svimandi upphæðir út úr Ítalíu. Á
hinn bóginn tókst honum að nota banka
sína til þess að taka við því firnafé sem
barst frá eiturlyfjasölunni í Ameríku.
Þegar svik Sindonasar urðu uppvís,
reyndu gömlu Mafíu-fjölskyldurnar Di
Maggio og Inzerillo að bjarga sínum hlut
úr súpunni, en án árangurs.
McClellan skýrslan bandaríska hefur
lýst því hvernig verðið á heróíninu stígur
á leiðinni frá Líbanon um Sikiley til
Bandaríkjanna. Eitt kíló af hráu morfíni
kostar 1000 dollara í Líbanon. Mafían
selur það svo sem hreint heroin í New
York fyrir 22 þúsund dollara til Cosa
Nostra. Þá taka við dreifingarhringir
sem blanda eitrið með mjólkurdufti og
fleiru og selja það loks í litlum
plastpokum. Á endanum hafa fengist
225 þúsund dotlarar fyrir kílóið.
Forvitnilega innsýn í heim eiturlyfj-
anna mátti fá í júlí 1980, þegar lögreglan
handtók Belgíumanninn André Gillet á
flugvellinum í Róm. Gillet leysti frá
skjóðunni. Hann einn hafði komið 169
kílóum af heróini til Bandaríkjanna.
Játning hans leiddi til þess að í Palermo
hafðist smátt og smátt upp á fjórum
hreinsunarstöðvum Mafíunnar þar sem
hráu morfíni var umbreytt í heróin.
Stærsta stöðin gat framleitt 200 kíló af
heróini á mánuði.
Sprengjur, - vísbending
sérstakrar tegundar
Cosa Nostra borgar Mafíunni með
ávísunum. Falcone dómari segir: „Þetta
eru of miklir peningar til þess að þeir
verði afhentir beint yfir borðið. Hér
verða bankar að koma til.“
Mafían kom því á fót lítilli peninga-
stofnun sem hafði seðlaskipti með
höndum á yfirborðinu. Mafían kom
sínum mönnum einnig fyrir í virðulegum
bönkum. Þannig tókst foringjanum
Inzerillo að koma 200 þúsund dollurum
í gegn um Búnaðar- og iðnaðarbankann
í Monreale, án þess að greiða neitt
skiptigjald, þar sem gjaldkerinn vann á
vegum fleiri „stofnana" en bankans.
■ Hér situr verkamannsfjölskyldan Bonora við dánarbeð fjögurra ára dótturinnar Luisettu. Hún var að leik utan við
húsið sem Mafían sprengdi í loft upp og varð þar með yngsta fórnarlamb hennar á árinu.
Mafíuleiðtoginn Giovanni Bontade lét
gera frænda sinn Fransesco Lo Cocco að
útibússtjóra hjá Sikileyjarbanka.
Þannig renna árlega meira en sex
milljarðar fsl. króna til borgar sem er
hin 71. í röðinni hvað tekjur snertir
meðal ítalskra borga, ef trúa ætti
opinberum skýrslum. Það þarf heldur
ekki að ganga lengi um Palermo til þess
að sjá að í þessari borg er til nóg af
peningum inni um allan skítinn og
fátæktina. Annan eins lúxus og þar
hittist er ekki að finna nema í Milanó og
í Róm, - hvergi annars staðar á Ítalíu.
En ekki er þetta skrýtið: Tekjur
Mafíunnar eru þrisvar sinnum hærri en
fjárhagsreikningur borgarinnar.
„Hinir 800 þúsund íbúar borgarinnar
lifa á einn hátt eða annan af Mafíunni,"
skrifar blaðið „II Messaggero" í Róm.
Enginn minnist orði á þetta. Meira að
segja harðir andstæðingar Mafíunnar
segja, eins og Franco Padrut, verkalýðs-
félagsritari í Palermo, segir: „Þessi borg
færi í eyði ef ekki kæmi til ólöglegir
fjármunir Mafíunnar." Þar streyma
milljarðarnir til Mafíunnar af byggingar-
iðnaðinum, en Mafían hefur getað
hagað athöfnum sínum þar að vild,
vegna þess að í 30 ár hefur borgarstjórn
demókrata ekki getað lagt fram neinn
uppdrátt að borgarskipulagi. Satt að
segj a er ekki áhugi á að leggj a það fram.
Palermo er borg sem búið er að
eyðileggja með steinsteypubyggingum
og það þarf talsvert hugmyndaflug til
þess að sjá hvað það var sem gerði
Goethe svo hrifínn af borginni á sínum
tíma. Gamli bærinn erað hrynja saman.
Nær vikulega hrynur eitthvert húsanna
og oft grefst fólk undir rústunum.
Enginn virðist hafa áhuga á að bjarga
hinu sögufræga hverfi við höfnina.
Borgin hefur lagt fram fyrir löngu
jafnvirði eins milljarðs ísl. króna til þess
að framkvæma hreinsun og viðgerðir
fyrir á borginni, en þær liggja ónotaðar
á bankareikningi, þar sem fyrirtæki
innan Mafíunnar hafa ekki orðið ásátt
um hver hreppa skuli hnoss það sem
framkvæmd hreinsunarinnar er.
Utanaðkomandi aðilar hafa enga
möguleika á að fá neitt að gera í
byggingariðnaði á Sikiley. Árið 1977,
þegar verktakinn Ezio Tesio frá Brescia
á Norður-Ítalíu vildi hefja íbúðarbygg-
ingar á félagslegum grundvelli í
Palermo, komu sprengjur sem sprungu
á vinnustaðnum honum skjótt í skilning
um að hann skyldi snúa sér að einhverju
öðru. Verkið féll því á endanum í skaut
Rosario Spatola, kunnum Mafíufor-
ingja og velunnara sósíaldemókratanna.
„Þegar verkamenn á annað borð hafa
fengið vinnu hér, þá hafa þeir það ekki
svo slærnt," segir aðalritari verkalýðs-
■ Mafían ræður öllum byggingariðnaði á Sikiley. Húsið sem var að baki konunnar
á myndinni var sprengt í loft upp og hún stendur hér og harmar dóttur sína sem
týndi lífi við sprenginguna. Húsið stóð í vegi fyrir áformum Mafiunnar.
félagsins, sem kommúnistar ráða, og
stynur þungan. Félagi hans einn segir:
„Fyrirtæki mafíunnar halda samningana
við verkalýðsfélögin miklu betur en
aðrir." Þetta kann almenningur í
Palermo að meta: Þegar ríkisvaldið er
máttvana, þá verða aðrir að halda uppi
röð og reglu.
Stjómandi „Baráttustöðvarinnar
gegn Mafíunni", sagnfræðingurinn Um-
berto Santini segir: „Mafían getur reitt
sig á þegjandi stuðning margra borgara,
þar sem hún veitir þeim vinnu. Því
veikara sem ríkisvaldið er, því öflugri er
Mafían". í fjórum kjallaraherbergjum í
miðborginni hefur Santini og tuttugu
vinir hans komið upp bókasafni, sem
ekki á sér sinn líka á Ítalíu: Þar er að
finna 3000 bindi um Mafíuna, en á
borgarbókasafninu eru þau aðeins 20.
Santini hefur haldið ljósmyndasýningar,
sem hann fer með í skóla, og hann
heldur fyrirlestra um „Mafíuna og
eiturlyfln."
Mafían styður
valdamennina og þeir hana
En er hann ekki hræddur við að reka
þessa starfsemi? „Ég nötra á beinun-
um,“ segir þessi Ijóshærði Sikileyjarbúi,
“en einhver verður að gera þetta.“
Þegar við göngum í gegnum borgina,
staðnæmist hann framan við risastóra
húsgagnaverslun, þar sem líta má
dýrustu húsgögn frá Englandi. „í
þessari verslun hefur aldrei einn einasti
maður keypt eitt né neitt," segir hann,
„því hvert mannsbarn veit að þessi
verslun er aðeins blekking fyrir starf-
semi Mafíunnar. Þessi verslun á að
notast til þess að gera grein fyrir
seðlaviðskiptum sem ekkert eiga skylt
við húsgögn.“
Þegar spurt er hvers vegna ekkert er
gert, þegar sannleikurinn er á allra
vörum, þykir Santini heimskulega spurt:
„Mafían stendur ekki utan við þjóðfé-
lagið, eins og hryðjuverkamennirnir.
Hún er innan þess og Mafían styður
valdamennina og þeir hana. Meðan
báðir vinna saman fljóta báðir ofan á.“
Lítum á kirkjuna: Meðan kirkjan var
enn mikið og óumdeilt vald á Ítalíu
studdi Mafían kirkjuna og kirkjan hana.
Guðfeðurnir gengu fremstir í skrúð-
göngum hennar og jusu út peningum.
Kirkjan endurgalt þeim með siðferðileg-
um stuðningi: „Mafían erekki til,“ sagði
hinn sextugi erkibiskup í Palermo,
Ernesto Ruffini kardináli, eitt sinn.
„Mafían er uppfinning illgjarnra manna,
sem vilja koma óorði á Siktley."
En tímarnir hafa breyst og á Sikiley
eru menn ekki tiltakanlega trúhneigðir
lengur. Áhrif kirkjunnar á kosningar og
stjórnmál hafa minnkað og því hefur
núverandi kardináli og erkibiskup, Sal-
vatore Pappalardo, gengið fram fyrir
skjöldu sem einn harðasti gagnrýnandi
Mafíunnar. Hæpið er þó að Mafían, sem
ekki er lengur átthagabundin klíka,
heldur hlekkur í alþjóðlegum glæpa-
hring, taki þetta mjög nærri sér.
Oðru máli gegnir um sósíaldemó-
kratana. Þeir hafa ríkt á Sikiley frá því í
stríðslok og enginn veit hvar athafna-
svið þeirra endar og Mafían tekur við.
Meðan Dalla Chiesa var enn lögreglu-
stjóri í Palermo, sendi hann 20 bréf til
and-Mafíunefndar þingsins í Róm. Ein
skýrslan snerti einn kristilegra demó-
krata, Vito Ciancimino, fyrrum borgar-
stjóra í Palermo. Sagði þar að undir
hans stjórn hefði Mafían fengið nær alla
byggingastarfsemi í borginni í hendur
og nær allar opinberar framkvæmdir.
Ciancimino var margsinnis kallaður
fyrir and-Mafíu nefndina og í niðurstöð-
um hennar er að finna harðan dóm yfir
þessurn heiðursmanni:
Ciancimino mátti híns vegar ekki
hverfa af sviði stjórnmálanna. Enn er
hann einn mesti áhrifamaðurinn í flokki
sósíaldemókratanna á eynni. Sonur
Dalla Chiesa hlýtur að hafa átt við hann,
þegar hann lét hafa eftir sér í dagblaðinu
„La Republica“: „Þá sem ábyrgðina
bera á þessu morði er að finna í flokki
Kristilegra demókrata."
Svo þungum sökum höfðu demókrat-
arnir ekki verið bornir áður: Flokksritar-
inn Ciriaco De Mita gólaði upp: „Sá sem
orðar okkur við Mafíuna særir ekki
aðeins okkur, heldur sannleikann líka. “
Borgarstjórinn í Palermo, Nello
Martelucci sagði: „Hegðun þessa
manns minnir á skítseiði." Aðeins Vito
Ciancimino hélt ró sinni: „Hefur hann
sannanir? Þá ætti hann að leita til
dómstólanna!"
Þýtt úr Stern -AM