Fréttablaðið - 21.02.2009, Blaðsíða 28

Fréttablaðið - 21.02.2009, Blaðsíða 28
28 21. febrúar 2009 LAUGARDAGUR Nefnið þrjú atriði um hvort annað sem þið vitið ekki hvort eru sönn eður ei en gætuð engu að síður trúað að væru það? Bragi: Hún Guðrún gæti hald- ið dagbók. Hún drekkur kaffi á morgnana. Og hún hengir viður- kenningarskjölin sín upp á vegg... afskaplega snobbuð hún Guð- rún. Nei, ég held hún sé nefnilega afskaplega lítið snobbuð. Guðrún: Jú, ég held ég sé dálítið snobbuð, á ákveðinn hátt. Þegar ég var krakki þá kvaldi ekkert mig meira en ljótleiki af öllu tagi. Í Hafnarfirði á þeim tíma var bók- staflega ekkert að sjá nema njóla og moldarflög í kringum vist- arverur mannanna. Og ég var óskaplega glöð þegar ég fór að rækta í kringum húsið heima. En þetta kvaldi mig. Það er eitt var að vera fátækur eða peningalaus en fátæktinni fylgir oft ljótleiki sem fólk gefst upp fyrir. Það er það andstyggilega við fátækt, að menn láta hana fara að stjórna sér. Það kostar ekki mikið að kveikja á kertum þótt maður sé fátækur, en menn hætta því bara. En hvað mér finnst um þig Bragi? Þú kemur mér mikið á óvart! Manni finnst stundum að þessir krakkar sem eru í poppinu, séu óttalegir ruglu- dallar. Mér líkar illa að sletta, en geri það þó núna - ég held þú sért frekar „streit“ karakter. Bragi: Ferkantaður? Guðrún: Nei, þú þarft ekkert að vera það endilega. Mér líkar þetta nefnilega að mörgu leiti vel. Ég er kannski svolítið bóhem í mér en ég vil nú samt hafa fæturna á jörðinni. Ég myndi giska að að þú værir fjölskyldufaðir, giftur kon- unni þinni og ættir jafnvel barn. Og reyndir að hafa stjórn á fjár- hagsstöðu heimilisins. Traustur og áreiðanlegur - er það ekki? Bragi: Jú, segjum það bara. Þetta er nokkuð vel af sér vikið hjá þér. Konur á vagúmpakkningar Nú hefur íslenskur matur mikið verið í fréttum og virðist eitt af því fáa sem útlendingar vilja sækja hingað þessa dagana. Hvaða íslenski mat haldið þið að við ættum alls ekki að markaðs- setja fyrir túristana og hvaða mat ættum við að útnefna sem „þjóð- arréttinn“? Guðrún: Að minnsta kosti ekki heit svið. Vegna bragðs og ljótleika. Bragi: Nei, þau eru ekki frýnileg. Ég held það sé líka mjög erfitt að útskýra súran hval. Út frá næring- argildi og mannúðarsjónarmiðum. Ég myndi allavega ekki bjóða mig fram í að koma því á framfæri. Ég hugsa hinsvegar að pulsa með öllu komi vel til greina sem þjóðarrétt- ur. Það er eitthvað svo dásamlegt við það að steiktur laukur, remúl- aði og sinnep geti lifað hamingju- sömu lífi saman. Guðrún: Góð lambasteik myndi ekki bregðast þar heldur. Bragi: Hófí er hið fullkomna andlit Íslands. Það væri hægt að dubba hana upp á pakkningarnar. Guðrún: Já, bíddu nú við. Mér dett- ur nú bara í hug sjálfur forsetinn okkar fyrrverandi, Vigdís Finn- bogadóttir. Bragi: Þær saman, ég styð það, þær yrðu guðdómlegar. Lifa ekki án internetsins Segjum svo að hér á landi verði verulegur vöruskortur og þið fáið að hamstra þrjár vörutegundir fyrir ykkur prívat og persónulega, hvað verður fyrir valinu? Bragi: Ég veit að dóttir mín yrði mjög sár ef það yrðu ekki til súkk- ulaðirúsínur á laugardögum. Þjóð- in komst nú líka ágætlega langt á því að eiga kindur og sæmilega skóflu. Guðrún: Ég myndi nú sakna þess að eiga ekki Nivea-kremið mitt. Nei ekki þetta í bláu dollunni - ég er nú orðin aðeins forframað- ari, ég er farin að kaupa þetta í túpunum. Svo yrði ég að hafa ost, skratti myndi ég vera slæm ef ég hefði ekki ost. Og það þriðja, drott- inn minn dýri, ég myndi nú segja tölvan mín! Bragi: Já, almáttugur, internetið! Guðrún: Jú, ég nota það nú líka en er þó ekki með Facebook eða hvað það heitir. Ég er allt of mikil prí- vatmanneskja til þess. Það fer svo- lítið í taugarnar á mér að fólk er að frétta það í gegnum facebook að ég hafi boðið börnunum mínum í mat eitthvert kvöldið og það veit það allt í einu hálfur bærinn. Eitthver af þessum ættmennum mínum eru dottin í þetta. Bragi: Það er búið að troða sálar- lausa borgarlífinu inn í smábæinn aftur með þessu. Allir með nefið ofan í hvers manns koppi. Guðrún: Nákvæmlega, þetta er engu betra en í Hafnarfirði í gamla daga. Þetta er nákvæmlega þannig. Bragi: Einmitt. Fólk er búið að berjast við að losna úr smábæj- arslúðrinu í gegnum árin og svo kemur þetta allt aftan að okkur þarna. Guðrún: Svo áttu einhverja 1400 vini sem þú þarft aldrei að hitta. Ég veit ekki hvað ég á - ég á kannski svona fjóra vini - í mesta lagi. En mér þykir voðalega gaman að hitta þá. „Facebook-kjaftæði“ Hemmi Gunn á einmitt 5000 vini á Facebook. Nefnið mér annan Íslending sem þið gætuð trúað að ætti svo marga vini. Bragi: Hver gæti átt svona marga vini? Guðrún: Ég hef umgengist svo mikið af stjórnmálamönnum í líf- inu að ég get alveg afskrifað að þeir eigi þann fjölda vina. Bragi: En fimmþúsund vinir? Þetta er alveg óskaplegt magn ef maður ætlar að eiga þá í alvörunni. Og sinna þeim. Á einhverjum tíma- punkti hlýtur einhver þeirra að breytast í kunningja. Eða hrein- lega óvin. Guðrún: Og það er líka kannski eitthvað sem maður vill gera og það er að velja sér sjálfur vini sína. Það gerir maður náttúrulega ekki á þessu Facebook-kjaftæði. Í dag er talað um að fólk sem keyrir um á Range Rover líði eins og glæpamönnum. Hvaða aðra hluti er „erfitt“ haldiði að eiga í dag - án þess að lenda í fordóm- um? Guðrún: Ja, mig langar reynd- ar svolítið í flatskjá. Ég er svo eldhrædd og mér er sagt að það kvikni ekki í flatskjám. Bragi: Þú getur náttúrlega bara sagað aftan af túbusjónvarpinu þínu. Annars held ég að það sé svo- lítið erfitt að eiga Hummer-limm- ósíu. Guðrún: Ég hugsa að það séu smá fordómar gegn einkaþotum í þjóð- félaginu. Bragi: Líka erfitt að eiga banka örugglega. Ég náði hinsvegar ekki að kaupa mér flatskjá í góðærinu. Algjör bömmer. Guðrún: Ég náttúrulega lærði dálítið á kreppunni sem var hér árið 1983. Þegar ég keypti þessa íbúð hér. Það tók mig tuttugu ár að telja smáaura til að halda henni og það gerðist ekki fyrr en í sumar sem leið að þau merkilegu tímamót urðu í lífi mínu að ég varð skuld- laus. Það var mikið frelsi. Skuld- laus í fyrsta skipti síðan ég varð stúdent en þá sló ég mitt fyrsta lán til að kaupa mér stúdentsdragt því það var enginn peningur til heima hjá mér fyrir svoleiðis löguðu. Enda átti ég níu yngri systkini. Svoleiðis að ég ætla aldrei það sem ég á eftir ólifað að slá lán. Ég fer hvort sem er ekki í búð nema ég viti hvað mig vantar, mér finnst ekkert sport að rápa í Kringlunni. Bragi: Sem minnir mig á það. Ég á náttúrulega einn góðærishlut. Lán. Sem ég verð sennilega búin að borga upp árið 2412. Og svo keyptum við brauðvél. Guðrún: Það er nú bara sparnað- ur. Já, veistu ég er hugsa um að gera það líka! Ég hefði nú átt að vita þetta þegar ég var spurð að því hvernig maður þú værir. Þú ert nefnilega akkúrat maðurinn sem gæti átt brauðvél. Þjakaður Jón Bjarni Jóhanna Guðrún, söngkona íslenska Eurovison-lagsins í ár, er fyrrum barnastjarna. Hvaða núlif- andi Íslendingur haldið þið að hafi verið einstaklega skemmtilegur krakki? Bragi: Ég held að Ómar Ragnars- son hafi verið skemmtilegt barn. Guðrún: Já, hann gæti sko alveg hafa verið það. Bragi: Hugsið ykkur bara Magn- ús Scheving og Ómar Ragnars- son saman, úff, maður hefði nú ekki hleypt þeim nálægt nýbygg- ingarsvæðum. Með Davíð Odds- son í matrósarfötum á kantinum að hvetja þá áfram. En eru ekki börn almennt ágæt. Er ekki ljótt að segja að einhver hafi verið leið- inlegt barn? Að lokum. Ef þið fengjuð að bæta spurningu í viðtalið - handa hvort öðru - hver yrði spurningin og hvert yrði svarið? Guðrún: Segðu mér Bragi; Hvern- ig gengur þér að framfleyta þér á þinni list? Bragi: Ég framfleyti mér barasta ekki neitt á minni list. Ég vinn á auglýsingastofu. Þá spyr ég þig Guðrún: Hvað er að frétta af honum Jóni Bjarna? Guðrún: Eini Jón Bjarninn sem ég hef heyrt af lengi er héraðslæknir í Hafnarfirði sem bölvar í sand og ösku þessari kerlingu sem bjó til þá bræður. Annar hver sjúklingur sem hringir í hann segir: Er þetta ekki Jón Oddur? Og hann er orð- inn ægilega leiður á þessu, elsku Jón Bjarni. Guðrún: Ja, mig langar reyndar svolítið í flatskjá. Ég er svo eldhrædd og mér er sagt að það kvikni ekki í flat- skjám. Bragi: Þú getur náttúrlega bara sagað aftan af túbusjónvarpinu þínu. Annars held ég að það sé svolítið erfitt að eiga Hummer-limmósínu í dag. Fésbók engu betri en Hafnarfjörður Guðrún Helgadóttir komst að því að hálfur bærinn vissi að hún væri á fá börnin sín í mat. Það fréttist í gegnum fésbók. Braga Valdimar finnst líklegt að hann verði búinn að borga upp íbúðarlánið sitt árið 2412. Júlía Margrét Alexandersdóttir ræddi um brauðvélar, vini og barnastjörnur við Rökstólapar vikunnar. SKULDARINN OG SÚ SKULDLAUSA. GUÐRÚN UPPLIFÐI í sumar sem leið að vera skuldlaus í fyrsta skipti á ævinni. Bragi Valdimar er eins og flestir af hans kynslóð með íbúðalán. Hann á brauðvél sem Guðrúnu finnst afar sniðugt og ætlar að fá sér eins. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA ...Guðrún var 20 ár á Alþingi, 4 ár í borgarstjórn, 10 ár hjá Trygginga- stofnun Ríkisins og 10 ár í Mennta- skólanum við Reykjavík. ...Bragi hefur verið.... hefur starfað á leiksóla, kennt við HÍ, verið í hljómsveitinni Klamidíu X, unnið á Árnastofnun og í fatahengi Þjóðarbókhlöðunnar, setið fundi um samevrópskan málningargrunn í Brussel, samið Snjallræðissögur fyrir börn, gefið út barnaplötu og rekið hugbúnaðarverkfræðistofu. ...Guðrún Helgadóttir telur að ef fólkið sem hefur vinnu myndi taka til í skápunum hjá sér, gæti það klætt börn alls atvinnulausa fólksins. ...Bragi hefur verulega áhyggjur af öllu skápaplássinu sem þá færi til spillis ...ef Bragi ætti að semja texta við viðlag Eurovisionlagsins yrði hann í formi hæku: Elsku Evrópa. Okkar þykir það mjög leitt, Við borgum ekki. Elsku Evrópa - okkur finnst það leiðinlegt - við borgum ekki. ...ef Guðrún ætti að semja viðlag- ið myndu hún koma því á framfæri í textanum að víst væri Evrópa góð, en Norðurlöndin þó betri. ➜ VISSIR ÞÚ AÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.