Tíminn - 05.12.1992, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Laugardagur 5. desember 1992
DRATTARVELAR
MAXXUM vélarnar þekkja
bændur vel um allt land. Þær gefa
nýja viömiöun (tæknilegum fram-
förum.
Nú koma svo fyrstu MAGNUM vélarnar
frá Bandarikjunum, stórar dráttarvélar í
ræktun og þungatök.
Einnig kynnum viö núna CASE IH 845
XL dráttarvélar. Nýja lipra vinnuhesta, meö
samhæföri hægrihandarskipt-
ingu.
Einnig eigum viö fýririiggjandi
hinar vinsælu CASE IH 395-995 meö XL
eöa L húsi og vendi- eöa milligir.
Meö þessu úrvali er stuölað aö hag-
kvæmni i búrekstrinum og óskir bænda
uppfylltar meö dráttarvélum i stærö-
um 47 til 247 hestafta.
Powershuttle
Powershift

Vww

, riA,í“sb VÉLAR&
ÞJONUSTA HF
r Sími 91 - 68 32 66
Lífssigling
Út er komin hjá Vöku-Helgafelli ævi-
saga Sigurðar Þorsteinssonar skip-
stjóra, sem nefnist Alltaf til í slaginn.
Sigurður er í senn heimsborgari og
ævintýTamaður. Hann hefur iifað
einstaklega viðburðaríku lífi og siglt
um öll heimsins höf í hálfa öld. Hann
er maður augnabliksins, fljótur að
ákveða sig, útsjónarsamur, þorir að
taka áhættu og er hvergi smeykur.
Sigurður hóf feril sinn aðeins þrett-
án ára sem háseti á togara, en hefur
verið sjómaður og farmaður síðan.
Hann sat fastur í ís í viku norður í
Ballarhafi á Hafeminum og vakti all-
an tímann með þeim afleiðingum að
hann fraus fastur við brúargluggann;
hann sigldi upp Amazonfljótið á
Hvítanesinu á vegum frönsku stjóm-
arinnar; fór á Sæbjörginni með fjöl-
Nachi legurer
japönskgæöavara
á sérsaklega hagstæóu verði.
Allaralgengustu tegundir
fáanlegará lager.
Sérpantanir eftir þörfum.
TiZ Ids titífuj
MOfOABAKKA 9 t J 2 REYKJAVIK SIMI91 670000 og 685656
skylduna f hnattsiglingu árið 1969 til
að kynnast henni nánar; kom um
borð í farþegaskip í leit að málningu,
en var ráðinn á staðnum sem skip-
stjóri í hálft ár; Sigurður keypti nán-
ast af rælni rannsóknaskipið E.T.,
sem kom hingað til Iands á haustdög-
um; hann var leiðangursstjóri fjömtíu
pólskra togara fyrir norðaustan Síb-
eríu í fyrra; fór leynilegra erinda
bandaríska hersins til austurhluta
Þýskalands...
Sigurður hefur lent í ótrúlegum æv-
intýmrn á ferlinum á sjó og í landi. Á
bókarkápu segir: „Friðrik Erlingsson
skráir makalausa frásögn Sigurðar og
saman skapa þeir bók sem er engri
lík!"
Búi Kristjánsson hannaði kápu á
Alltaf til í slaginn, en bókin er prent-
uð í Odda. Hún er 186 blaðsíður að
lengd.
Goggi og Grjóni
Komin er út hjá Máli og menningu
saga fyrir 7-10 ára böm sem heitir
Goggi og Grjóni. Þetta er fyrsta bók
höfundarins, Gunnars Helgasonar,
sem er leikari og hefur unnið sem
þáttagerðarmaður íþróttaefnis fyrir
böm hjá Stöð tvö.
Goggi og Grjóni eru góðir vinir, sem
leika sér saman öllum stundum.
Þeim dettur ýmislegt sniðugt í hug
og lenda í óvæntum atvikum sem
krydda tilvemna. Til dæmis má
nefna bíósýningu í blokkinni, stríð
við geðstirðan strætóstjóra, Ieikhús-
ferð og afmælisveislu. Það er alltaf
glens og gaman í kringum Gogga og
Grjóna, enda er höfundurinn kunnur
fyrir að bregða á leik með bömum.
Hallgrímur Helgason myndskreytti
bókina, sem er 136 bls. og unnin í
Prentstofu G. Ben.
Snörp kjarabarátta sjúkraliða.
j Kristín Á. Guðmundsdóttir:
Átökin hafa
styrkt stöðu
Sjúkraliða-
félags íslands
Sjúkraliðafélag íslands stendur nú í
harðri kjaradeilu við fjármálaráðherra. Fé-
lagið, sem er nýlega orðið stéttarfélag
með samningsrétt, sækir nú á viðsemjend-
ur sína í fyrsta sinn og átökin hafa verið
snörp að undanfömu. Sjúkraliðar innan fé-
lagsins hafa verið án kjarasamnings und-
anfarna 18 mánuði en félagsmenn unnið
samkvæmt einstaklingsbundnum ráðning-
arsamningum.
En félagið er ekki einungis að krefja ríkið
um kjarasamning í samræmi við almenna
kjarasamninga frá þvi í maí sl. heldur er
samningsstaða þeirra flóknari:
Sjúkraliðar, einkum á landsbyggðinni, eru
mjög margir félagsbundnir í starfsmanna-
félögum sveitarfélaganna og er það arfur
frá því fyrir tíma núgildandi verkaskiptingar
ríkis og sveitarfélaga. Kjör þessa fólks eru
mismunandi og í flestum tilvikum betri en
hjá sjúkraliðum í Reykjavík sem flestallir
eru félagar í hinu unga stéttarfélagi sjúkra-
liða. Vart er að vænta þess að lands-
byggðarfólk vilji kalla yfir sig lægri laun
með því að ganga úr sínum starfsmanna-
félögum og í Sjúkraliðafélag (slands. Deil-
an snýst því að hluta um það hvort jafna
eigi laun sjúkraliða með því að lækka þá
sem starfa úti um land eða hvort semja
skuli um taxta sem verði jafngóðir og
Kristín Á. Guðmundsdóttir er
formaður Sjúkraliðafélags ís-
lands og Tíminn spurði hana
hvort sjúkraliðar hefðu lúffað
fyrir hótunum fjármálaráðhera
og hætt aðgerðum.
— Nei, svo er ekki. Eftir að
hafa skoðað málin ásamt ríkis-
sáttasemjara varð niðurstaðan
sú að við gætum vel við unað.
Eins og staðan var sýndist okk-
ur að það væri enginn ósigur
þótt við frestuðum aðgerðum
og við töldum að við mættum
eiga von á því að gengið yrði
frá málefnum sjúkraliða á
landsbyggðinni á viðunandi
hátt.
Nú voru þessi snörpu átök á
öðrum þræði kjarabarátta en á
hinn bóginn barátta fyrir lífi
Sjúkraliðafélagsins sem stétt-
arfélags.
— Jú, það er rétt. Við teljum
að náist ekki jöfnuður í kjör-
um sjúkraliða á Reykjavíkur-
svæðinu og utan þess hljóti
það að leiða til þess að félags-
mönnum fækki, þeir yfirgefi
félagið og gangi aftur inn í
starfsmannafélögin á hverjum
bestu kjör á landsbyggðinni.
Þriðji möguleikinn er sá að sjúkraliðar úti
á landi haldi sínu hver sem niðurstaða
kjaraviðræðnanna sem nú standa yfir í
Karphúsinu verður og um hann fjalla deilu-
aðilar nú.
Eftir að lítið hafði þokast í samningamál-
um um langt skeið misstu sjúkraliðar þolin-
mæðina og hófu aðgerðir síðastliðinn
mánudag sem fólust í því að þeir mættu
ekki til vinnu á sjúkrastofnunum borgarinn-
ar á mánudag og þriðjudag en funduðu
báða daga um kjaramál.
Af því tilefni fór fram utandagskrárum-
ræða á alþingi á miðvikudag að frumkvæði
Kristínar Astgeirsdóttur þingmanns
Kvennalistans og við umræðuna lýsti Frið-
rik Sophusson fjármálaráðherra því yfir að
samningaviðræður væru útilokaðar nema
sjúkraliðar hættu aðgerðum sínum og færu
til vinnu. Þetta hleypti illu blóði í sjúkraliða
og vildu margir þeirra halda aðgerðum
áfram en á fundi um kvöldið var þó sam-
þykkt að mæta til vinnu á fimmtudags-
morgni þar sem þá hafði tekist að boða til
nýs samningafundar og samninganefnd og
stjórn félagsins taldi ómaksins vert að láta
reyna á samningsvilja viðsemjenda.
ár hafi verið talsverð deyfð í
verkalýðshreyfingunni, hverju
sem um er að kenna. Kannski
það sé rétt, sem margir álíta,
að fólk hafi verið farið að hafa
það of gott til að nenna að
berjast fyrir málum sínum.
Hafi þetta verið svo er víst að
það er að breytast og fólk er nú
tilbúið að berjast.
En hefur fólk ekki minna
svigrúm til að berjast nú en
áður þar sem það er miklu
skuldugra en áður?
— Lífsstíll okkar hefur breyst
og það hefur sjálfsagt sín áhrif.
Ég verð hins vegar að segja
það að þessi samstaða sjúkra-
liða nú og hinn gífurlegi þungi
sem lá í aðgerðum þeirra sýnir
mér ekkert annað en það að
verkalýðshreyfingin er síður en
svo dauð.
Hvernig gekk þá að fá sjúkra-
liða til að hætta aðgerðunum
út á veik fyrirheit?
— Það kom mér einna mest á
óvart að yfirleitt skyldi fallist á
það þar sem áður var búið að
hafna ýmsum tilslökunum frá
kröfum okkar, tilslökunum
stað. Það gæti orðið til þess að
félagið tapaði samningsréttin-
um.
Nú var mjög almenn þátttaka
félagsmanna í aðgerðunum og
samstaða áberandi. Hafa at-
burðirnir aukið tiltrú félags-
manna á félaginu og forystu
þess?
Á því er ekki vafi að félags-
andinn og félagið hafa styrkst
mjög. Við finnum það m.a. á
því að fjölmargir sjúkraliðar
úti um land sem nú eru ekki í
stéttarfélaginu hafa hringt og
ég hef fulla trú á að þeir eigi
eftir að ganga í félagið þegar
búið verður að ganga frá mál-
um á viðunandi hátt.
Ég held einnig að það hve
sjúkraliðar hér á höfuðborgar-
svæðinu stóðu þétt saman um
þetta atriði hafi mjög aukið
sjúkraliðum á landsbyggðinni
tiltrú á félaginu.
Er það óvenjulegt í verkalýðs-
starfi nú á dögum að almennir
félagar taki virkan þátt í því og
standi þétt að baki forystu
sinni?
— Mér sýnist að undanfarin