Tíminn - 16.01.1993, Blaðsíða 1

Tíminn - 16.01.1993, Blaðsíða 1
Laugardagur 16. janúar 1993 10. tbl. 77. árg. VERÐ í LAUSASÖLU KR. 110.- Borgarstjórnarmeirihluti samþykkir kaup á sjoppuskúr á sex millj. kr. VERÐLAUN TIL VILDARVINAR? Sex milljón króna skúrinn við Þrastargötu 1. Tfmamynd Ámi Bjama. Formaður verslunarráðs um ný þjónustugjöld á j fýrirtæki og stofnanir í borginni: Ohófleg og langt umfram kostnað „Það er eingöngu verið að kaupa verðlítinn skúr. Hvernig í ósköpunum er hægt að meta hann til slíks verðs?“ segir Sigrún Magnúsdóttir, borgar- fulltrúi Framsóknarflokksins, um nýlega samþykkt borgar- stjómarmeirihluta að kaupa 15-20 ferm. sjoppuskúr að Þrastargötu 1 á sex milljónir króna til niðurrifs vegna breytinga á skipulagi. Sam- kvæmt upplýsingum fast- eignasala er skúrinn ekki nema nokkur hundmð þúsund króna virði. Lóðin sem söluturninn stendur á tilheyrir í raun stærri reit sem var áður ein stór lóð eftir gamla bæjar- skipulaginu. Á reitnum hafa svo ver- ið byggð lítil timburhús sem fólk hefur keypt og gert upp. Vanalega tilheyrir sérleigulóð hverju húsi en þama telst allur reiturinn vera ein lóð. Samkvæmt skipulagsskilmálum ber þeim sem hyggur á framkvæmd- ir á lóð að ræða það við meðlóðar- hafa. Árið 1987 er sölutuminn seldur nú- verandi eiganda hans með bygginga- rétti á 200 fm svæði á homi Þrastar- götu og Suðurgötu. Það var svo ekki fyrr en í haust sem leið að eigandinn sótti um að byggja stærra hús en byggingaréttur kvað á um og án þess að hafa samráð við meðlóðarhafa. Sigrún óskaði í framhaldi þessa eft- ir áliti eins af embættismönnum borgarskipulags. Álit hans var að það þyrfti samþykki meðlóðarhafa til að byggja stærra hús. Meirihluti skipu- lagsnefndar taldi að þess þyrfti ekki og ekki væri hægt að líta þetta sömu augum og ef um fjölbýlishús væri að ræða. Einnig var sá rökstuðningur hafður uppi að ef eigandi söluturns- ins ætlaði að halda hund þá þyrfti hann varla að leita samþykkis með- lóðarhafa. Minnihluti var mótfallinn þessum fyrirhuguðu famkvæmdum svo og íbúar húsa á lóðinni sem mót- mæltu fyrirhuguðum framkvæmd- um. Eigandi sölutumsins sótti mál sitt mjög fast og á endanum var bygging á lóðinni samþykkt í borgarstjóm 3. desember með fúlltingi meirihlut- ans og í trássi við andmæli annarra íbúa lóðarinnar. Viku síðar er lagt fram bréf í borg- arstjóm frá eiganda sölutumsins sem biður borgina að kaupa sölu- tuminn af sér en ekki reksturinn og ber fyrir sig öryrkjaleyfi frá árinu 1957. Þar kveður á um atvinnuskap- andi leyfi til handa öryrkjum að byggja sölutuma sem jafnframt em biðskýli strætisvagna og inni í því var forkaupsréttarákvæði frá borg- inni. Að sögn Sigrúnar var það á sín- um tíma aðeins sett til vamar og hefur aldrei reynt á það þar sem sölutuminn hefur gengið kaupum og sölum. Jafnframt þessu ber eig- andi sölutumsins fyrir sig að vegna mótmæla íbúa hafi salan dregist saman hjá sér. í borgarráði urðu mjög snarpar umræður um málið og fannst full- trúum minnihlutans ekki vera nein- ar forsendur til að verða við þessu erindi. „Við höfðum ekkert í hönd- unum um hvers vegna ætlunin var að kaupa sölutuminn," segir Sigrún. Hún bætir við að vanalega liggi ein- hverjar ástæður fyrir því að hús séu keypt og nefnir t.d. skipulagsástæð- ur. „Það er ekki hægt að kaupa rekst- ur bara af því að sjoppa gengur illa. Það em verslanir og sjoppur út um allan bæ eigandinn myndi gjaman vilja losa sig við,“ bætir hún við. Sjálfstæðismeirihlutinn henti þá at- hugasemd minnihlutans á Iofti og sendi málið til skipulagsnefndar. Viku eftir að erindið barst, þann 22 desember, er lagt fram álit fram- kvæmdastjóra lögfræði- og stjórn- sýslusviðs borgarinnar um sex millj- ón króna kaupverð fyrir skúrinn. Það næsta sem gerist er það að strax á fyrsta fundi borgarráðs er lagt fram skipulag að gróðurreit á lóðinni. „Þar með gat meirihlutinn borið fyr- ir sig skipulagslega forsendu til að kaupa skúrinn," segir Sigrún. —HÞ Reykjavíkurborg innheimtir nú í fyrsta sinn gjöld af fyrir- tækjum fyrir heilbrigðis- og mengunareftirlit og getur þar verið um allt að 120.000 kr. að ræða. „Það segir mér enginn að starfsleyfisgjöld eða eftirlits- gjöld eigi að vera skattstofn. Manni sýnist að þessi gjöld séu svo óhófleg að þau séu langt umfram venjulegan kostnað við eftirlitið," segir Vilhjálmur Egilsson, framkvæmdastjóri verslunarráðs. Samkvæmt nýlegum gjald- skrám mengunar- og heilbrigð- iseftirlits Reykjavíkur er fyrir- tækjum borgarinnar ætlað að greiða tvenns konar gjöld. Ann- ars vegar er um að ræða svo kallað starfsleyfisgjald en hins vegar eftirlitsgjald. Starfsleyfis- gjald er greitt á fjögurra ára fresti og er lægst 5.000 kr. en hæst 40.000 kr. Eftirlitsgjald greiða fyrirtækin árlega og nær það frá 10.000 kr. og upp í 80.000 kr. Fyrirtækjum í borg- inni er skipt í fimm flokka og hæsta gjaldið greiða stórmark- aðir, mjólkurstöðvar, stór hót- el, brauðgerðir og eins og segir í gjaldskránni „meiriháttar matvælaframleiðsla." Hátt í 100 fyrirtæki og stofnanir eru tilgreind í þessum flokkum. Sams konar gjaldskrá hefur verið gefin út af mengunareft- irliti Reykjavíkurborgar. Þar er tekið fram að fyrirtæki sem heyra bæði undir gjaldskrá heilbrigðiseftirlitsins og meng- unareftirlitsins þurfi aðeins að greiða eitt gjald. Þá á einnig að innheimta 1.500 kr. gjald fyrir svokallaðar eiturbeiðnir sem þessar stofn- anir gefa út. Sama gjald skal greiða fyrir torgsöluleyfi í eirin mánuð. í greinargerð sem fylgir með gjaldskránum segir að þeim sé ætlað að standa að mestu leyti undir þeim kostnaði sem heil- brigðis- og mengunareftirlit í Reykjavík hefur í för með sér. Þá er sagt að við gerð þeirra hafi verið hafðar til hliðsjónar gjaldskrár annarra sveitarfé- laga þar sem sambærileg gjald- taka hefur farið fram. -HÞ Arthur Morthens, formaður Barnaheilla, Arthur Morthens, formaður samtakanna BarnaheiUa, segir að kennarar og skólastjórar verði í auknura mæll varir við að fátækt í þjóöfélaginu komi niður á börnunum. Hann segir að þess séu Arthur segir að ekki sé lengur hægt að horfa framhjá þeirri staó- reynd að í Reykjavík séu fil staðar afar slæm félagsleg vandamál sem komi niður á bömunum. Á þelm verði að taka með markvlssum hætti. Fátækt hefur alla tíð veriö til á ís- landi og að sjálfsögðu hefur hún komið niður á börnunum. Arthur sagðíst hins vegar geta fullyrt að skólamenn yrðu í auknum mæli varir við fátækt í sínu skólastarft Hann sagðl að fátæktin blrtíst með ýmsum hættí. Efnalitlir foreldrar gætu Ld. ekki leyft börnum að fara í sktðaferðalög á vegum skólanna. Alvarlegri mynd fátæktarinnar biröst hins vegar í því að nemend- ur fengju ekki nægilegt að borða yfiir daginn. Arthur nefndi ákveðið dæmi um barn sem gengur í skóla f austurhluta borgarinnar. Kenn- arar hðfðu veitt því athygli að bamið var ekki með nesti í skólan- um dag eftír dag og borðaði því ekkert þegar Önnur böm borðuðu nestið sitt. Skólastjóri kvartaði við foreldra yfir þessu en aðstæður barnsins breyttust ekki. Hann komst síðan að því að bamið fékk ekkert að borða áður en það fór í skólann á morgnana og ekkert á meðan það var í skólanum. Skóla- stjóri ákvað þá að gefa barainu að borða á skrifstofu sinni. Arthur sagði að dæmin væro fleiri og af ýmsum toga. Hann tók firam að ástæðuraar fyrir þessu gætu verið fjölmargar og fleiri en bara aukin fátækt og aukið at- vinnuleysi. Hann sagði hins vegar engan vafa leika á að auldn fátækt skýrði í möigum tilfellum dapur- legar aðstæður sem bðra byggju VÍð. Melrihlutí Alþingis samþykkti í fyrradag að fresta gildistöku ákvæðis grunnskólalaga um skóla- máltíðir, fækkun í bekkjum og skólaathvörf. Arthur sagðist telja það afar slæmt að Alþingi skyldi ekki treysta sér tíl að Qölga skóla- athvörfum. í Reykjavík eru starf- andi sex athvörf sem hvert um sig rúma 16 böm. Arthur sagði að at- hvörfin væru öll yfirfull. Hann sagði að skólastjórar sem hefðu þessi athvörf fullyrtu að ef þau væru ekki fyrir hendi væri vandi þessara bama mjög alvariegur. „Við höldum því fram að þessi at- hvörf séu einhver albestu úrræöí sem hugsast geta fyrír þann hóp bama sem á undir högg að sækja. Þar sem félagslegir örðugleikar eru fyrir hendi fá þessi böm sam- felldan skólatuna, mat og aðstoð við heimanám. Félagslegir örðug- leikar barna og unglinga í gronn- skólum Reykjavíkur fara vaxandi skólaathvörfum,“ sagði Arthur. Arthur sagði að þessi félagslegu vandamál í skólunum væro meiri á höfuðborgarsvæðinu er utan þess. Ástæðurnar gætu verið ýmsar. Skólarair í Reykjavik væro flestir mjög stórir og bekkir almennt fjöl- mennari en annars staðar. Sú ákvörðun stjómvalda að fjölga í bekkjum bitnaði því mest á skól- um í Reykjavík þar sem vandinn væri mestur fyrir. Arthur sagði að svo virtíst sem hið félagslega ör- yggisnet væri þéttara annars stað- ar en í Reykjavík. Arthur sagði að árið 1980 hefðu verið starfandi í Reykjavik 50 sér- kennarar sem sinnt heföu um 1.100 bömum sem á sérkennslu hefðu þurft að haida. í dag væru sérkcnnaramir 55 en bÖrain sem þyrftu á sérkennslu að halda tæp- að grunnskólarair í ReykjavíL' hefðu óskað eftír að fá á þessu skólaári 5.500 vikustundir í sér- kennslu, en þeir fengju cinungis 3.500. -EÓ

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.