Tíminn - 07.01.1995, Blaðsíða 7

Laugardagur 7. janúar 1995
«g—g.__
9UHIH9}
7
Óhætt er ab fullyr&a ab ein-
hverjir óvenjulegustu tónleik-
ar, sem haldnir hafa verib í
Grieghöllinni í Bergen í Noregi,
stærsta og glæsilegasta tónlist-
arhúsi Norbmanna, hafi verib
haldnir þar af norsk-íslenskri
stúlku um nibdimma nótt nú
um mibjan desember. Anna
María Gubmundsdóttir, tvítug-
ur námsmabur af íslenskum
ættum, hélt þar einkatónleika í
afar bókstaflegri merkingu, því
hún lék á konsertflygil í einum
tónleikasalnum lengi nætur,
alein í þessu stóra húsi innan
um listaverkaprýdda veggi og
glæsilega innanstokksmuni.
Anna var stödd hér á íslandi
yfir hátíbarnar og féllst á ab
segja Tímanum frá ævin-
týri sínu í Grieghöllinni.
Anna María leggur stund á
myndlist vib Myndlistarakadem-
íuna í Bergen, er þar á fyrsta ári og
býr þröngt í fábrotinni íbúb ekki
langt frá tónleikahöllinni frægu,
sem kennd er vib ástsælasta tón-
skáld Norbmanna. Um mibjan
desember bábu nokkrir kunningj-
ar hennar, sem starfa saman í
hljómsveit, hana um ab taka
mvndir af sveitinni á svibi, þegar
hún kom fram á krá í mibbænum,
og var þab aubsótt mál af Önnu
hálfu.
Á rölti heim um nótt
Tónleikum hljómsveitarinnar
lauk um klukkan eitt um nóttina
og rölti Anna þá áleibis heim.
Þegar hún er komin á móts vib
Grieghöllina, er þar stór rusla-
gámur rétt hjá, en í slíkum gám-
um í Noregi er oft ab finna heilleg
húsgögn, þannig ab námsmabur-
inn Anna lætur eftir sér ab skoba
abeins ofan í hann, svona rétt til
ab kanna hvort hún myndi detta
í lukkupottinn — jafnvel finna
sterklegan stól í eldhúsib eba þá
borb undir símann. „Þarna var
hins vegar ekkert nýtilegt, ekkert
annab en sérkennilegir múrstein-
ar sem voru þó undarlega mjúkir
og aubvelt ab teikna á þá," segir
Anna. Sem hún er ab velta þess-
um steinum fyrir sér, fer ab helli-
rigna og hún hleypur í var inn ab
dyrum Grieg-hallarinnar. Þar eru
á einum veggnum lykla- eba
takkaborb, meb númerubum
tökkum þar sem starfsmenn
stimpla inn öryggisnúmer til ab
komast inn í bygginguna. „Ég
veit satt ab segja ekki hvaöa fífla-
læti þaö voru aö fara aö stimpla
inn einhverja tíu eöa fimmtán
stafa tölu þarna," segir Anna, „en
úr því ég hitti svona í fyrstu til-
raun á öryggisnúmer og dyrnar
opnuöust, stóöst ég ekki mátib aö
fara aöeins inn," bætir hún viö og
brosir.
aö hún sé aö leita aö salerni, því
salernin séu biluö á þeim staö
hússins sem hún hafi verib ab
vinna. Maburinn bendir henni á
salerni og fer sína leiö inn á eina
skrifstofuna. Anna fer þar inn, en
hyggst síöan læbast út úr húsinu.
Uppgötvar hún þá aö húsib er
lokaö og hún kemst ekki hjálpar-
laust út.
Þegar Anna var komin inn í
sjálfa Grieg-höllina, lokuöust
dymar á eftir henni, en engar
þjófabjöllur hringdu og ekkert
viövörunarkerfi fór af stab. Hún
rölti því áfram inn í þetta glæsi-
lega tónlistarhús og skoöaöi sig
um. Fljótlega varb á vegi hennar
lítill æfingasalur þar sem stóö
fornfálegt píanó. Hún settist ab-
þaö mikiö," sagbi hún, „hljómaöi
þetta bara svo vel."
Einhvers staöar í tónleikahald-
inu fór hún ab hugsa um hvaö
vinkonur hennar myndu segja,
þegar hún segöi þeim frá því aö
hún hafi setiö í hljómleikasal Gri-
eghallarinnar í Bergen um mibja
nótt og spilaö á Steinway-kons-
ertflygil sem þar var. „Ég var viss
Anna María Gubmundsdóttir situr
hér vib venjulegt píanó í heima-
húsi í Reykjavík. Slíkt kemst ekki í
hálfkvisti vib ab leika á Steinway-
konsertflygil í tónleikasal í Grieg-
höllinni í Bergen — um hánótt.
Tímamynd GES
Grieghöllin í Bergen.
eins viö hljóöfæriö og spilaöi á
þab um stund, en hljómurinn var
ekki mikiö betri í því en gjallandi
hljómurinn í Casio rafhlööu-
hljómboröinu sem hún spilaöi á
heima hjá sér, þegar sá gállinn var
á henni. Hún hélt för sinni um
mannlaust húsiö því áfram.
Konsertflygill í
hljómleikasal
Þar kom ab hún ráfaði inn í
stóran hljómleikasal og á miöju
sviðinu stób glæsilegur Steinway-
konsertflygill. Önnu þótti ótrú-
legt annað en aö hljómurinn í því
hljóöfæri, í sérhönnuöum tón-
leikasal, væri betri en úr hátalar-
anum á litla hljómborðinu heima
hjá henni. „Ég hreinlega stóðst
ekki freistinguna, tók af mér bak-
pokann og úlpuna og settist og
spilaöi pínulítið. Hljómurinn var
ótrúlegur og tilfinningin næstum
áfeng, þegar ég heyrði hljóminn
fylla salinn!" sagði Anna.
Sagt er aö tíminn fljúgi hratt
þegar mönnum finnst gaman, og
óhætt er aö segja aö þaö hafi átt
við um Önnu þar sem hún hélt
sjálfri sér „stórtónleika" uppi á
sviöi í Grieghöllinni. í eina tvo
eöa jafnvel þrjá tíma lék hún
þarna á hljóðfærib í rólegheitum.
„Þó ég kunni í raun ekki að spila
Jónas Gubmundsson hagfræöing-
ur rektor Samvinnuháskólans
Jónas Gubmundsson M.A., hag-
fræbingur, verbur næsti rektor
Samvinnuháskólans á Bifröst.
Rektoraskipti veröa undir
lok skólaársins 1995. Rektor
Samvinnuháskólans er ráöinn
til fjögurra ára, og hefur Vé-
steinn Benediktsson vibskipta-
fræbingur gegnt starfinu frá
1991.
Skólanefnd Samvinnuhá-
skólans ákvab ab rába Jónas á
fundi sínum 19. des. sl. Um-
sækjendur um starfib voru
tveir og taldi óháb akademísk
dómnefnd bába ágætlega
hæfa til ab gegna starfinu.
Kennarar, abrir starfsmenn,
námsmenn og Nemendasam-
band Samvinnuskólans og
Samvinnuháskólans fengu
tækifaeri til ab eiga þátt í þess-
ari ákvörbun meb sérstökum
skobanakönnunum ábur en
skólanefnd tók umsóknir til
afgreibslu.
Jónas Guömundsson hefur
gegnt starfi abstoöarrektors
Samvinnuháskólans frá 1991.
um að enginn myndi trúa mér!"
sagði Anna. En þá mundi hún eft-
ir myndavélinni, sem var í bak-
pokanum frá því á kránni fyrr um
kvöldið. Og það stóö heima, þaö
var ein mynd eftir á filmunni.
Hún tók mynd af töskunni sinni
og úlpunni við flygilinn svona til
ab koma í veg fyrir glósur frá vin-
unum, þegar þar ab kæmi.
Maöur kemur til vinnu
Þessar veraldlegu speglasjónir
urbu hins vegar til þess aö hún
batt enda á tónleikahaldið og hélt
áfram göngu sinni um húsiö. Þeg-
ar hún var komin inn í skrifstofu-
álmu hallarinnar, var klukkan
langt gengin í sjö um morguninn
og hún fór aö huga að útgöngu-
leið, og byrjaði líka í fyrsta sinn
aö hugsa hvað hún ætti eiginlega
að segja ef einhver kæmi aö
henni þarna. Og þaö var eins og
viö manninn mælt, að áöur en
hún var búin aö leggja niður fyrir
sér hvaö hún gæti sagt, þá heyrir
hún aö útidyr eru opnaðar og inn
kemur jakkafataklæddur maður,
sem verður mjög undrandi að sjá
hana þarna inni. Maðurinn segir
hana snemma á ferö og hvort
hún sé ekki örugglega meb örygg-
iskort og númer. Anna jánkar því
og segir í einhverri taugaveiklun
Sönnunargagniö selt
Anna María ákveður þá ab
mæta einfaldlega örlögum sínum
og tekst aö gera manninum vart
viö sig á ný og segir honum alla
sólarsöguna. Hann verður hins
vegar sífellt langleitari og muldrar
aö þetta geti bara ekki verið. En
þegar Anna biður hann um að
opna fyrir sér, gerir hann það
orbalaust, en enn opinmynntur.
Ekki hafði þetta tónleikaha'.d
norsk- íslenska myndlistarnem-
ans Önnu Maríu Guömundsdótt-
ur eftirmála, svo vitaö sé, en svo
fór auðvitað ab enginn trúbi sögu
hennar fyrr en búiö var aö fram-
kalla filmuna góöu og menn sáu
bakpokann og úlpuna við kons-
ertflygilinn. Einn þeirra, sem
hreifst af þessari sögu, var kennari
Önnu í nýlist við Akademíuna.
Hann keypti myndina af bakpok-
anum, úlpunni og konsertflyglin-
um af Önnu fyrir hvorki meira né
minna en 300 norskar krónur eöa
sem svarar 3.000 íslenskum.
Norsk-íslensk stúlka kemst óvœnt inn í Crieghöllina / Bergen:
Hélt sjálfri
sér tónleika
um miöja nótt
í desember