Tíminn - 07.01.1995, Blaðsíða 8

Laugardagur 7. janúar 1995
Svarta ekkjan
Hinn 59 ára gamli Billy Carlyle White var virtur og mikils metinn í
smábœnum Kinston, Noröur-Karólínu. Hann var athafnamaöur á
sviöi viöskipta, félagsmálamaöur, elskaöur eiginmaöur og ástkcer
faöir. Þegar eiginkona hans, Sylvia White, haföi samband viö lög-
regluna í Kinston og tilkynnti hvarf hans, var hart brugöist viö.
Konan haföi ekki séð mann
sinn í einn sólarhring. Hann
hafði sagt henni kvöldib áöur
aö hann þyrfti aö funda meö
mikilvægum viðskiptavini
sínum í tryggingamálum, en
síðan haföi hún ekkert heyrt
til hans. Sylvia sagöi lögregl-
unni að undantekningarlaust
léti maðurinn hana vita ef
honum seinkaði eitthvaö,
þannig aö hún var viss um aö
eitthvað váeri að.
Líkib finnst
Átta klukkustundum eftir að
leit hófst að Billy, fann leitar-
flugvél bifreið hans u.þ.b. 30
km frá smábænum, viö fáfar-
inn sveitaveg. Lík hans lá við
hlið bílsins, hann hafði veriö
skotinn tveimur skotum.
Morðstaðurinn var fremur
óvanalegur fundarstaður fyrir
menn í viðskiptahugleiðing-
um, en fyrirtaks morðstaður,
enda að mestu leyti einangr-
abur. Veski Billys, tékkhefti og
skartgripum hafði verið stolið.
Lögreglan velti því fyrst og
fremst fyrir sér hvort moröið
hefði verið afleiðing ránstil-
raunar, sem hefði endaö svo
hörmulega, eða hvort morðið
hefði verið skipulagt.
Fráfall Billys var harmað af
öllum íbúum Kinston. Út á vib
hafði hann veriö hinn full-
komni athafnamaður og inn-
an fjölskyldunnar var hann
dábur og virtur. Hann var
þekktur fyrir sjálfboðastörf í
þágu bágstaddra og börn hans
og barnabörn voru afar hænd
að honum, enda Billy mikil
barnagæla.
Lífið hafði hins vegar ekki
alltaf brosaö vib Billy og hans
nánustu. Billy hafði ungur
mabur kvænst geðveikri konu,
sem var á stofnunum á milli
þess sem hún reyndi að sinna
móður- og heimilisstörfum.
Veikindi hennar ágerðust og
þegar Billy flutti meb börn sín
tvö til Kinston var þab honum
sem himnasending að kynn-
ast ekkjunni Sylviu, sem bjó í
næsta húsi. Sylvia lét sig ekki
muna um að ala upp börnin
sín þrjú, eftir ab eiginmaður
hennar hafði látist tveimur ár-
um áður, heldur tók hún að
sér að gæta barnanna fyrir
Billy. Fyrr en varði felldu þau
hugi saman og Billy fékk skiln-
að frá eiginkonu sinni.
Raunaleg forsaga
Sylvia átti raunasögu ab
baki. Hún hafði sem tánings-
stúlka bundist fyrsta kærasta
sínum, sem yfirgaf hana meb
eitt barn. Meb næsta eigin-
manni sínum átti hún tvö
börn, en hann framdi síðar
sjálfsmorð. Yngra barn hennar
frá því hjónabandi lést einnig
vegna köfnunar.
Þrátt fyrir þessi áföll virkabi
samband Sylviu og Billys
sterkt út á við til að byrja með,
en hann viöurkenndi samt
fyrir vinum sínum að sér fynd-
ist tíðum sem Sylvia væri þjáð
af hreinlætisbrjálæbi. Þegar
fram liðu stundir, hallabi Billy
sér í æ ríkari mæli að flösk-
unni, en það var vel falið
heimilisleyndarmál, enda
mátti Billy ekki vamm sitt
vita.
Árið 1991 fluttust þau í rík-
mannlegt húsnæði í besta
hverfi bæjarins, enda börnin
þá flutt að heiman. Og nú,
tveimur árum seinna, stóð
Sylvia ein eftir, ekkja í annaö
sinn.
Taylor garbyrkjumabur.
Abendingin
Rannsókn málsins var
skammt á veg komin, þegar
lögreglunni barst nafnlaus og
stutt tilkynning í gegnum
síma. „Lynwood Taylor gerði
þab," sagði röddin. Síðan var
lagt á.
Lynwood Taylor var garð-
yrkjumaður Billys og Sylviu og
hafði starfað hjá þeim í tvö ár.
Hann var óreglupési, hafði
m.a. verið handtekinn fyrir að
hafa eiturlyf í fórum sínum,
en Billy trúði á ab menn ættu
tvö tækifæri skilið og réb hann
til starfa eftir að Taylor hafði
verið atvinnulaus um skeiö.
Þegar lögreglan tók Taylor
til yfirheyrslu, virtist hann í
annarlegu ástandi og hafði
mikla þörf fyrir ab tjá sig. Það
kom lögreglumönnunum
mjög á óvart, sem höfðu fram
að þessu gert sér takmarkaðar
vonir um áreiðanleika nafn-
lausu hringingarinnar, þegar
Taylor viburkenndi strax að
hafa framib morðið og kynnti
ennfremur aðra til sögunnar,
sem hann sagbi tengda morð-
inu.
Gildran
Hann sagði lögreglunni ab
Sylvia hefbi bobiö sér 20.000
dollara fyrir ab losa sig vib eig-
inmanninn, en gaf í skyn að
það hefði aðeins veriö toppur-
inn á ísjakanum.
FBI (alríkislögreglan) var
komin í málib á þessu stigi og
nú héldu tveir menn á fund
ekkjunnar til að fá skýrari svör
og kanna þær staðhæfingar
sem komið höfbu fram. Sylvia
neitaði að vera nokkuð viðrið-
in málib og sagðist vart vera
málkunnug garðyrkjumann-
inum.
Þá setti lögreglan smá sjón-
arspil á svið, sem sannaði að
ekkjan, sem þóttist syrgja svo
sárt, vissi meira um málið en
hún gaf í skyn. Lögreglan fékk
Taylor, sem var mjög sam-
vinnufús, til að hringja í
Sylviu og hljóðritaði símtalið.
— Lögreglan var að yfir-
heyra mig. Gafstu henni upp
nafnið mitt?
— Nei, ég hef ekki sagt þeim
neitt. Þeir eru með tómar get-
gátur, en viö verðum samt ab
tala varlega.
Svo mörg voru þau orb.
Græðgi
Þetta var ekki nóg til að
handtaka Sylviu, enda þurfti
lögreglan ekki að fara sér að
neinu óðslega. Taylor var hins
vegar handtekinn og ákærður
fyrir morð.
Ernest Basden.
Saga Taylors var að hann
hefði kynnst Sylviu tveimur
árum ábur, þegar hún viðraði
fyrst þá hugmynd ab hann
myndi drepa Billy. „í fyrstu
vakti hún samúö hans meb
þeim orðum að Billy neyddi
hana til að gera hluti í rúminu
sem henni þættu óþægilegir,
auk þess sem hann væri sér
ótrúr og berði sig reglulega.
Eftir því sem fram liðu stund-
ir, komst garöyrkjumaðurinn
þó að því að þessu var öfugt
farið. Sylvia átti sér sjálf elsk-
huga og vildi allt til vinna til
að halda honum. Þá gat hún
heldur ekki hugsað sér að
missa glæsilega húseign þeirra
hjóna og líftrygging eigin-
mannsins myndi tryggja
henni ríkidæmi til dauðadags.
Fyrstu viðbrögb Taylors
Glcesileg húseign Whitehjónanna.
voru ab bibja hana ab leita sér
læknisabstoðar, hún væri ein-
faldlega eitthvað skrýtin. Hún
lét sér þó ekki segjast og eftir
því sem hann neitaði bón
hennar oftar, hækkaði hún
ávallt upphæðina sem hún
lofaði honum ef hann ynni
verkið. Loks lét hann tilleið-
ast.
Morbib
Sylvia var heilinn á bak við
ráðabruggið, en Taylor sá að
mestu leyti um framkvæmd-
ina. Þab var hennar hugmynd
að Taylor myndi breyta rödd-
inni og þykjast vera viðskipta-
maður og ginna Billy á sinn
fund kvöldið örlagaríka. Með
honum í för var frændi hans,
Ernest Basden. Þegar Billy
mætti á fund þeirra, beið Tayl-
or einn í bílnum, en Ernest
faldi sig i skógarþykkninu meb
haglabyssu í hendi. Taylor var
dulbúinn þannig að Billy
þekkti hann ekki, og strax eft-
ir að hann hafbi heilsað Billy
meö handabandi sagðist hann
þurfa ab víkja sér frá til að
pissa. Síðan gekk hann inn í
skóginn og þá tók frændi hans
við. Hann beindi haglabyssu
sinni ab Billy, sem átti sér
einskis ills von, og skaut hann
tvisvar í brjóstið af stuttu færi.
Síban héldu þeir til Sylviu og
sögðu tíðindin. Hún greiddi
þeim eins og umsamið var, en
bað þá að halda aftur til morð-
Sylvia White.
staðarins og taka verðmætin
úr vösum mannsins síns, til ab
leiða lögregluna á villigötur.
Eftir að lögreglan var búin að
kanna að daginn fyrir morðið
hafði Sylvia tekiö út 20.000
dali af bankareikningi hjón-
anna, handtók hún „svörtu
ekkjuna" eins og hún var síðar
kölluð. Ernest Basden var
einnig tekinn fastur.
Þrefalt morð?
Til að gera langa sögu stutta,
varð málið til þess ab dauðs-
föllin tvö, sem tengdust
Sylviu, voru rannsökuð á ný
og kom þá skelfilegur sann-
leikur í ljós. Eftir ítarlegar
rannsóknir þótti sannað að
hún hefði orðið 4ra ára syni
sínum að bana með því að
troða ofan í hann plastfilmu
eftir að hafa barið hann í höf-
uðið og brotið höfuðkúpu
hans. Hann hefur væntanlega
misst meðvitund, sem varð til
þess að hann náði ekki að
spýta filmunni út úr sér og lét
lífið af þeim sökum. Rannsókn
þess máls hafði upprunalega
verið verulega ábótavant, en
þab verður að skoðast ab eng-
an grunaði að hin alúðlega
móðir gæti drýgt svo hræði-
legan glæp og enginn veit enn
hvers vegna. Hitt dauðsfallib,
þegar fyrri eiginmaður hennar
„stytti sér aldur", reyndist erf-
iðara að fá botn í, og var Sylv-
ia ekki ákærð fyrir neitt í þeim
efnum. Hins vegar bentu ýmis
rök til þess, ab hún hefði sjálf
banað manni sínum, en látið
líta svo út sem um sjálfsmorð
væri að ræða. Á það var þó
ekki hægt að færa sönnur.
Málið er yfirgripsmikið og
ekki enn komið til æðstu
dómstiga. Ákæruvaldið hefur
farið fram á dauðarefsingu yfir
svörtu ekkjunni, sem er fylli-
lega sakhæf og heil á geði, og
bendir ýmislegt til að þeim
dómi verði fullnægt. Hinir
mennirnir tveir, sem voru
handbendi hennar í síðasta
morðinu, munu ab öllum lík-
indum sleppa meb lífstíðar-
fangelsi. ■