Réttur - 01.06.1946, Blaðsíða 9

iRÉTTUR
89
Höfn í Hornafirði.
Vestmannaeyjum.
Suðurnesjum fyrir verstöðvar á Reykjanesi.
Isafirði fyrir bæinn og nálægar verstöðvar.
Á öðrum þeim stöðum, þar sem þörf reynist (svo sem í
Hafnarfirði, Akranesi og víðar), ef bæirnir koma ekki
sjálfir upp þessum fyrirtækjum. Ennfremur, að ríkið taki á
sama hátt við fiskiðjuverum, sem bæjarfélög eða samtök
útgerðarmanna eru að reisa, svo sem Neskaupstaður, ef
þess er óskað. Fiskiðjuver þessi skulu rekin með svipuðu
fyrirkomulagi og síldarverksmiðjur ríkisins, þannig að
fiskeigendum sé greitt endanlegt markaðsverð fyrir fisk-
inn að frádregnum vinnslukostnaði og öðrum nauðsynlcg-
um kostnaði.
1 fiskiðjuverum þessum skal vera fiskmóttökustöð með
aðstöðu til aðgerðar á fiski og ennfremur til flatnings og
söltunar á þeim fiski, sem ekki reynist unnt að vinna á
annan hátt. Þá skulu í fiskiðjuverum þessum vera hrað-
frystihús, niðursuðuverksmiðja, fiskimjölsverksmiðja,
lýsisvinnslustöð og þau tæki, sem hagkvæm kunna að
reynast til frekari vinnslu aflans. Fiskimönnum skal tryggð
aðstaða til að hafa áhrif á stjórn fiskiðjuveranna. Starf-
rækslu fiskiðjuvera ríkisins skal hagað þannig, að full
not verði að þeim hraðfrystihúsum, niðursuðuverksmiðj-
um eða fiskimjölsverksmiðjum, sem fyrir eru.
b) Vilji bæjar- eða sveitarfélag reisa fiskiðjuver skal ríkið
láta því í té lánsfé, er nemi allt að 20% byggingarkostnað-
ar auk stofnlánadeildarláns, enda verði það rekið eftir
sömu reglu og fiskiðjuver ríkisins og viðkomandi bæjar-
eða sveitarfélag fært að því rök, að því sé þörf á fjár-
hagslegri aðstoð til að koma upp mannvirkinu. Sama skal
gilda um fiskiðjuver, sem eru eign samvinnufélaga eða
hlutafélaga, ef þau undirgangast ofannefnd skilyrði, enda
ábyrgist bæjar- eða sveitarstjórn skuldir þeirra og hlíti
þau eftirliti Fiskiðjuvera ríkisins.