Réttur - 01.10.1933, Qupperneq 24

leggja allsherjarverkfallið, neita honum um vopn og
peninga, þar sem hún þorði, hindra það að uppreisn-
in yrði gerð að sókn gegn stjórnai’isetrunum og koma
þannig alveg í veg fyrir að uppreisnin yrði að sovét-
byltingu í Austurríki.
Og nú verður austurríska verkalýðnum að blæða
fyrir þessi svik, en hann hefir þegar lært af þeim, þó
dýrkeypt sé, — svo næsta uppreisn í Austurríki verð-
ur áreiðanlega undir forystu kommúnistaflokksins og
— sigursæl.
J. J. er fljótur til að trúa á eilíft veldi fasismans.
Hann segir um kommúnista í Þýzkalandi, að E. O. sjái
þar „hinn geypile'gasta ósigur isinna samherja og al-
gert vonleysi þeirra að rísa á legg aftur“.
Hið borgaralega lýðræði í Þýzkalandi er dautt. Það
hafði fullkomnað hlutverk sitt, alið af sér fasismann.
Því var fleygt í ruslaskrínuna eins og gatslitinni, blóði
drifnri flík, sem burgeisastéttin gat ekki lengur notað
til að dylja alræði sitt o'g kaus heldur að sýna það í
allri nekt Hitlersfasismans. Forvígismenn þess krjúpa
nú flestir að fótum Hitlers, eða leigja sig — eins og
lögreglustjóri ,,lýðræðisins“ í Berlín, Greszinski til
sinna sérstöku dáða sem fagmenn, — Greszinski og
Seckt til verklýðsmorða í Kína. Það er því ekki nema
von að kögursveinar lýðræðisins í öðrum löndum ótt-
ist og flýti sér að keppa við fasistana — um að upp-
ræta kommúnismann — eins og t. d. J. J.
En byltingarhreyfing verkalýðsins er hvorki sigruð
né kæfð. Meðan lyddur ,,lýðræðisins“ flýja og iskríða í
felur,talarfullhugibyltingarinnar, Dimitroff, hetjumáli
sínu og snýr réttarofsókn fasismans upp í sókn gegn
honum. Sú stefna, sem skapar slíka menn og þúsundir
sem sýna álíka hetjuskap,verður aldreisigruðogaldrei
kæfð, með hvaða ráðum, sem allir fulltrúar borgara-
stéttarinnar frá H. V. til Hitlers reyna. — í Þýzka-
landi vex byltin'garhreyfingin hröðum skrefum og
blöð hing bannaða þýzka bolsévikkaflokks koma nú út
216