Morgunblaðið - 14.09.2006, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 14.09.2006, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. SEPTEMBER 2006 37 EINHVERN tíma á ævinni verðum við flest fyrir því að ein- hver okkur nákominn deyr. Í kjöl- far slíks missis leggjum við sem eftir lifum upp í ferðalag um ókunnugt land, land sorg- arinnar. Það er misjafnt hversu langan tíma við höfum haft til undirbúnings fyrir þetta ferðalag. Stund- um gefst okkur tími til að undirbúa okkur en stundum leggjum við upp í ferðina al- gjörlega óundirbúin. Sum okkar muna ekki hvenær þau fóru fyrst í þessa ferð því þau voru svo ung þegar þau heimsóttu þetta land í fyrsta sinn en önnur þekkja það aðeins af afspurn. Við fyrstu sýn virðist landslagið í þessu ókunna landi aðeins vera auðn og tóm. Það virðist ekki eiga neitt upphaf og engan endi, auðnin er algjör og þögnin þrúgandi. Skyndilega finnum við hvernig við missum fótanna og hröpum stjórn- laus niður brattar brekkur, niður í djúpan dal. Hvaðan kom þessi dal- ur? Hann er svo djúpur að við sjáum ekki til botns og loks þegar við komum niður á botninn þá sjáum við ekki til himins. Við göngum eftir botni þessa auða og myrkra dals og kuldinn og þögnin umlykja okkur. Við höfum það á tilfinningunni að við séum alein í þessu ókunna landi og að engin manneskja hafi nokkurn tíma drepið þar niður fæti. Smátt og smátt för- um við að greina eins og eina og eina stein- völu, grasstrá og stöku blóm á stangli á botni dalsins og nokk- ur tré fara að koma í ljós. Í fyrstu eru þetta óttalegar hrísl- ur en svo komum við auga á stærri tré sem við getum stutt okkur við og stóra steina sem við getum hvílt okkur á. Hægt og sígandi fikrum við okkur upp brekkurnar og við sjáum glitta í himininn og skyndilega er- um við komin upp úr dalnum og við heyrum jafnvel óm af fugla- söng í fjarska. Við eigum enn langa leið fyrir höndum í landi sorgarinnar og við sjáum framundan fleiri djúpa dali og næstum ókleif fjöllin. En við sjáum líka aðra ferðalanga á ferð um þetta ókunna land og í hjörtum okkar kviknar von, von um að með aðstoð þessara ferðafélaga kom- umst við að lokum heim eftir langt og strangt ferðalag. Lífið verður aldrei samt á ný, það þarf ekki endilega að vera verra, það verður einfaldlega öðruvísi og hinn látni ástvinur okkar mun ávallt eiga sér sérstakan stað í hjörtum okkar sem eftir lifum. Fyrsti fyrirlestur Nýrrar dög- unar, sem eru samtök um sorg og sorgarviðbrögð, verður haldinn í Fossvogskirkju fimmtudaginn 14. september kl. 20. Séra Örn Bárður Jónsson, sóknarprestur í Nes- kirkju, mun fjalla almennt um sorg og sorgarviðbrögð. Fyrirlest- urinn er öllum opinn. Ferðalag um land sorgarinnar Elína Hrund Kristjánsdóttir fjallar um sorgarviðbrögð, í tilefni af fyrirlestri Nýrrar dögunar » Smátt og smátt för-um við að greina eins og eina og eina steinvölu, grasstrá og stöku blóm á stangli á botni dalsins og nokkur tré fara að koma í ljós. Elína Hrund Kristjánsdóttir Höfundur er guðfræðingur og situr í stjórn Nýrrar dögunar, samtaka um sorg og sorgarviðbrögð. FÍNT slys er að fótbrotna á skíð- um í Ölpunum, en forkastanlegt slys að meiða sig á mót- orhjóli. Fínt að spila tennis, en skuggalegt að spila snooker. Billj- ardkjallari reykmett- aður er notaður í skuggalegar kvik- myndir, en tennis er sýnt í sjónvarpinu sem virðuleg keppnisíþrótt í björtum sal. Hjúkrunarfræð- ingur á Slysadeild var orðin pirruð á meiðslum vegna sjálfs- varnaríþrótta og sagði að það ætti bara að banna þetta, en aðrir telja nauðsyn að læra að verjast líkamsárás. Efnismagnsmunur Arabamussa er vörn gegn steikj- andi sól og sandstormi, en okkur finnst vera mannréttindabrot að skylda einhvern til að ganga svona klæddur þar sem enginn sand- stormur er. Samt finnst okkur ekki viðeigandi að vera allsber í sundi, þótt að vísu dugi jafnvel aðeins g- strengur fyrir stúlkur á ströndinni. Það er aðeins efnismagnsmunur og þjóðfélagskröfumunur á bíkíní og slæðunni margumræddu. Svo er „vo vo“ fínt að einhverjir liggi yfir skák lengi dags, eða spili bridds fram á nótt, en sé einhver í tölvuleik um of, og mjög lengi, eru áhöld um hvort hans hobbí sé fíkn, óholl heilsunni. Báðir eru í „drepadrepa vinnavinna“ og hvort tveggja reynir á ein- beitingu og útsjón- arsemi, samhæfingu og það að ná undirtökunum í leiknum, og falla ekki á tíma. Ekki má fara í rúmið í miðju spili og skilja hina bara eftir. Sumt misræmi er alvarlegra Einn ekur utan vega og skemmir gróður, en ríkisstjórnin eyðileggur landið okkar í ferkílómetratali. Hvernig getur t.d. ráðherra æst sig yfir bílsporum sem merki um for- kastanlegt athæfi meðan... (þið vit- ið). Sjálfsagt þótti að kona sem barði manninn sinn væri fjarlægð af heim- ilinu, og að kona sem var lamin af manninum sínum færi (með börnin) af heimilinu. Hann hafði þá heimilið, gat tæmt alla bankareikninga þeirra. Hjúskaparbrot var gild skiln- aðarorsök, misþyrming ekki. Slyppi fórnarlambið lifandi var staða þess lakari en dauðs. Kona fékk upplýs- ingar hjá opinberum aðila um að gróf brot fyrntust ekki fyrr en eftir x ár, en þegar hún svo hafði safnað kjarki til að kæra, var gróft brot fyrnt innan þessa meinta árafjölda. Málið fékkst þó skráð. En til þess að vera ekki öðruvísi en skoðanainnpakkað þjóðfélagið er best að æsa sig yfir því sem blöð og sjónvörp eyða miklu plássi í, t.d. hvernig boltinn í gær fór, þar sem 22 menn ofreyna kroppinn sinn og milljón bjórölvaðar bullur öskra slagorð, einhverjir græða mikið, og sá sem lýsir leiknum missir röddina af fagmennsku. Þá passar maður sko í kramið. Ég er svo óvíðsýn að mér þykja heilsubótaríþróttir góðar, en íþróttir sem ofreyna slæmar. Komi boltinn í stað stríðs Landsleikir eru sagðir koma í stað stríðs og þarmeð skárri leið til að tappa af streitunni í þjóðfélaginu. En nú er vitað að stríð og stress eru óþarfi, þar sem hækkað vitundarstig þjóða gerir frið. Vitað er að valdhaf- ar taka ákvarðanir í beinu samræmi við þjóðarvitundina. Þeir geta ekki annað. Eina sem þarf að gera er að hækka vitundarstig þjóðanna, og ákvarðanir ráðamanna verða sjálf- krafa réttari. Til þess að hækka vit- undarstig er til einföld tækni, TM- tæknin, sem er auðvitað að komast í notkun um allan heim. Global Co- untry stendur fyrir því. Það er sem- sagt til einfalt ráð við streitu, stríði og þröngsýni. Fínt og forkastanlegt Guðrún Kristín Magnúsdóttir fjallar um misræmi í skoðunum »Einn ekur utan vegaog skemmir gróður, en ríkisstjórnin eyði- leggur landið okkar í ferkílómetratali. Guðrún Kristín Magnúsdóttir Höfundur er rithöfundur og myndlistarmaður. vaxtaauki! 10% Fréttir á SMS 6 til sjö E N N E M M / S IA / N M 2 3 3 6 3 SKJÁREINN næst í gegnum Skjáinn og Digital Ísland Guðrún og Felix alla virka daga á SKJÁEINUM milli 18 og 19. Þátturinn er endursýndur milli 7 og 8 alla virka morgna. Sverrir Kristinsson, löggiltur fasteignasali Traustur kaupandi óskar eftir virðulegu einbýlishúsi í nágrenni mið- borgarinnar, t.d. í Þingholtunum. Rýming samkomulag. Staðgreiðsla í boði. Allar nánari upplýsingar veitir Sverrir Kristinsson, lögg. fasteignasali. EINBÝLISHÚS Í NÁGRENNI MIÐBORGAR- INNAR ÓSKAST, T.D. Í ÞINGHOLTUNUM – STAÐGREIÐSLA – Sverrir Kristinsson, löggiltur fasteignasali Við höfum verið beðin um að útvega fjársterkum kaupendum húsum í Fossvogi og á Seltjarnarnesi. Verðhugmyndir 60-100 milljónir. Staðgreiðsla fyrir réttu eignirnar. Nánari upplýsingar veitir Hákon Jónsson. EINBÝLISHÚS Í FOSSVOGI OG Á SELTJARNARNESI ÓSKAST
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.