Morgunblaðið - 17.10.2007, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. OKTÓBER 2007 27
✝ Kristín Frið-rikka Hjörvar
fæddist í Reykjavík
29. ágúst 1924. Hún
lést á Landspítal-
anum við Hring-
braut hinn 7. októ-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Pálína Guðrún
Steinsdóttir, f. 26.2.
1902, d. 8.11. 1990,
og Karl Bjarnason
bakari, f. 6.8. 1892,
d. 23.2. 1970. Alsyst-
ir Kristínar er Ingi-
björg Karlsdóttir, f. 5.8. 1926,
samfeðra systkini eru Ingimar, f.
15.10. 1914, d. 2.8. 1992, og Sig-
rid, f. 4.2. 1918. Uppeldissystir
Kristínar er Steina Pálína Har-
aldsdóttir Williams, f. 2.1. 1934.
Kristín eignaðist dóttur, Pálínu
Guðrúnu Karlsdóttur, f. 12.1.
1943 og var hún ættleidd af for-
eldrum Kristínar. Eiginmaður
Pálínu er Sigurður Kr. Daní-
elsson, f. 19.10. 1941. Börn þeirra
eru, Kristján Friðrik, f. 27.12.
1962, sambýliskona, Guðrún Sig-
urðardóttir, f. 23.6. 1958 og Krist-
ín Ólavía, f. 5.1. 1967.
Fyrri eiginmaður
Kristínar var Egg-
ert Laxdal.
Árið 1953 giftist
Kristín, Agli Hjörv-
ar vélstjóra, f. 5.7.
1923, d. 12.12. 1965.
Dóttir þeirra er
Ingibjörg Hjörvar, f.
6.10. 1953, gift Jóni
Kristjáni Ein-
arssyni, f. 8.4. 1943.
Dætur þeirra eru
Kristín Friðrikka
Jónsdóttir, f. 30.9.
1974 og Kristjana
Mjöll Jónsdóttir, f. 16.9. 1980, gift
Skúla Rúnari Reynissyni, f. 29.12.
1981.
Kristín starfaði við margt á
yngri árum en lengst af var hún
starfsstúlka á Hrafnistu í Reykja-
vík eða þar til hún lét af störfum
vegna aldurs. Eftir að hún lét af
störfum hóf hún að stunda Þjónst-
umiðstöð aldraðra við Vesturgötu
7 í Reykjavík. Hún eignaðist þar
marga góða vini og var fastagest-
ur þar allt fram í andlátið.
Útför Kristínar verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Þú, Guð míns lífs, ég loka augum mínum
í líknarmildum föðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu föðurhjarta.
Æ, tak nú, Drottinn, föður og móður mína
í mildiríka náðarverndan þína,
og ættlið mitt og ættjörð virstu geyma
og engu þínu minnsta barni gleyma.
Ó, sólarfaðir, signdu nú hvert auga,
en sér í lagi þau, sem tárin lauga,
og sýndu miskunn öllu því, sem andar,
en einkum því, sem böl og voði grandar.
Þín líknarásján lýsi dimmum heimi,
þitt ljósið blessað gef í nótt mig dreymi.
Í Jesú nafni vil ég væran sofa
og vakna snemma þína dýrð að lofa.
(Matthías Jochumsson)
Takk fyrir allt, elsku mamma mín.
Minning þín lifir áfram í hjörtum
okkar.
Þín dóttir,
Inga.
Stórt skarð hefur verið höggvið í
fjölskylduhópinn, amma gamla eins
og hún vildi ávallt vera kölluð hefur
kvatt þennan heim. Við sem eftir
sitjum huggum okkur við það að hún
er örugglega komin til afa eftir alltof
langan aðskilnað. Ég sé þau fyrir
mér fallast í faðma og jafnvel ræða
um hvað á hennar daga hefur drifið
eftir að hann kvaddi. Þó hef ég
lúmskan grun um að þær fregnir séu
ekkert nýjar fyrir honum.
Amma var kraftmikil kona og gaf
unglambinu ekkert eftir þegar kom
að því að sinna hinu daglega lífi. Hún
tók reglulega strætó á Vesturgötuna
þar sem hún hitti alla sína vini og
átti með þeim góðar stundir. Um
helgar fór hún svo í heimsóknir til
ýmissa fjölskyldumeðlima eins og
t.d. mömmu eða mín. Amma var því
alltaf með í öllu, sama hvað við gerð-
um.
Þegar ég vil minnast ömmu þarf
ég lítið annað að gera en að líta í
kringum mig heima hjá mér og horfa
á þá fallegu muni sem hún hefur
gert og fært mér. Heimili mitt er
prýtt af mörgum listaverkum sem
amma gerði. Hún var mikil hand-
verkskona, listræn og því sem hún
tók sér fyrir hendur skilaði hún allt-
af frá sér eins fullkomnu og það gat
orðið.
Daginn eftir að amma lést sá ég
eldri dóttur mína prjóna fingraprjón
sem hún hafði lært í skólanum. Ég
er viss um að hún amma mín hefur
brosað þá og verið stolt af Birgittu
sinni.
Það er óhætt að segja að hvernig
amma lifði sínu lífi er gott fordæmi
fyrir okkur hin. Hún var sterk,
ákveðin kona og með eindæmum
sparsöm og fór vel með sína pen-
inga. Ein af mínum fyrstu minning-
um af henni ömmu minni er síðan ég
var u.þ.b. 4-5 ára gömul. Þá var ég á
gangi með ömmu eftir Langholts-
veginum þar sem hún bjó mestan
hluta ævinnar og vorum við á leið í
Landsbankann. Tilgangurinn var að
fara með baukinn minn í bankann
sem ég var búin að vera að safna
pening í hjá ömmu. Peningurinn var
lagður inn og amma sýndi mér
bankabókina og útskýrði hvað töl-
urnar í henni þýddu. Þegar dætur
mínar komu svo í heiminn fór amma
að auðvitað að gauka að þeim pening
til að setja í baukinn sinn og held ég
uppi þeim sið að fara með þeim í
bankann með baukana.
Elsku amma, orð fá ekki lýst því
hve mikið ég sakna þín. Mér svo illt í
hjartanu og tilhugsunin um að lifa
lífinu án þín er sár. Ég hef aldrei
hugleitt það að einhvern daginn
verðir þú ekki til staðar. Ég er svo
glöð að við Skúli skyldum hafa
ákveðið að gifta okkur í fyrra heldur
en að bíða aðeins lengur eins og við
vorum að spá í að gera. Að hafa ekki
ömmu hjá sér á brúðkaupsdaginn er
vond tilhugsun. Ég er líka hrædd um
að stelpurnar mínar muni ekki muna
eftir þér þegar þær stækka en þær
eru svo litlar, 4 og 6 ára en ég mun
gera allt sem ég get til að svo verði
ekki. Ég hugga mig við að þú ert
örugglega að fylgjast með okkur nú
þegar og það verður lítið sem mun
fram hjá þér fara ef ég þekki þig
rétt.
Þakka þér fyrir allt það sem þú
hefur gefið mér í gegnum ævina. Ég
elska þig, elsku amma mín. Þín
Jana.
Þegar ég minnist móðursystur
minnar Kristínar Hjörvar með
nokkrum orðum koma upp í hugann
minningabrot og lýsingarorð sem
lýsa persónulegum eiginleikum
hennar vel; hreinskilin og hrein-
skiptin, sjálfstæð og drífandi.
Stína var mikil handavinnukona
og man ég hana ekki öðruvísi en með
handavinnu. Á árum áður prjónaði
hún mikið af peysum sem þóttu
áberandi fallegar og vel unnar og
voru mjög vinsælar.
Eftir að hún hætti að vinna vegna
aldurs hóf hún að fara á Vesturgötu
7 í handavinnu, þar sem hvert fal-
lega handverkið af öðru varð til. Af-
köstin voru ótrúleg, en það var bara
í hennar stíl. Og ekki lét hún það
aftra sér að ferðast með strætis-
vagni vestureftir eða þangað sem
hún þurfti að fara í hvernig veðri og
færð sem var.
Stína tók alltaf því sem að hönd-
um bar með æðruleysi og aldrei
heyrði ég hana kvarta.
Best man ég eftir krafti hennar
sem hafði fylgt henni frá barnsaldri.
Alltaf dreif hún sig af stað og orðið
uppgjöf var ekki til í hennar orða-
bók. Sem dæmi um það er að fáir
myndu leika það eftir að drífa sig í
bankann og bíða eftir afgreiðslu þar
stuttu eftir hjartalokuaðgerð. Það
gerði Stína og lýsir það henni vel.
Við mæðgurnar heyrðum í Stínu
fullri lífsgleði á föstudegi og þá ætl-
aði hún á Vesturgötuna á mánudeg-
inum. En eitthvað var það sem kom
fyrir og á laugardeginum veiktist
hún hastarlega og kvaddi hún þenn-
an heim sunnudagskvöld viku síðar
umvafin nærveru sinna nánustu.
Blessuð sé minning þín, frænka
mín.
Kristín Jensdóttir.
Kristín Friðrikka
Hjörvar
Elsku amma gamla. Núna
ertu farin til englanna og
ætlar að leika við þá og afa
Egil. Við söknum þín rosa-
lega mikið en hlökkum líka
til að hitta þig aftur.
Við elskum þig, amma
gamla.
Birgitta Rut og
Margrét Júlía.
HINSTA KVEÐJA
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og langafi,
HJÁLMAR KJARTANSSON
málarameistari,
Sólheimum 27,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 18. október kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta líknarstofnanir njóta þess.
Viktor Hjálmarsson, Magnea Ingólfsdóttir,
Kjartan Már Hjálmarsson, Agla Björk Ólafsdóttir,
Jökull Viðar Harðarson, Vala Ósk Ólafsdóttir,
Baldur Óli, Viktor Ingi, Erna og Magnea Elísa.
✝
Okkar ástkæra
STEINUNN SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
(Sissa),
Eikjuvogi 28,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánudaginn
15. október.
Jón Þór Einarsson,
Hilmar Einarsson,
Sigríður Helga Einarsdóttir,
Kjartan H. Einarsson,
Guðjón P. Einarsson,
Aníta Knútsdóttir,
Helen Knútsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Sr. MARÍA BENEDIKTA
af Jesú Hostíu (Anna Baranska).
Að morgni sunnudagsins 14. október sl. lést okkar
kæra systir, María Benedikta af Jesú Hostíu (Anna
Baranska), fædd í Póllandi 10. júní 1924.
Hún vann klausturheit 4. maí 1948 og kom til
Íslands í mars 1984.
Jarðarförin fer fram frá kapellu Karmelklaustursins í Hafnarfirði
föstudaginn 19. október kl. 13.00.
Karmelnunnurnar í Hafnarfirði.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
JÓHANNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Litluvöllum 11,
Grindavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja sunnudaginn
14. október.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju þriðjudaginn
23. október kl. 14.00.
Már Guðmundsson,
Dagný Másdóttir, Herjólfur Jóhannsson,
Svanhvít Másdóttir, Örn Sigurðarson
Guðmundur Egill Másson, Kristín Sesselja Richardsdóttir,
Hrund Briem, Gunnlaugur Gunnlaugsson
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
HJÖRTUR MAGNÚSSON,
fv. lögskráningarstjóri í Reykjavík,
Safamýri 42,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu,
Vífilsstöðum, mánudaginn 15. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Sigurlaug Jóhannsdóttir,
Jóhann Hjartarson, Jónína Ingvadóttir,
Hjörtur Ingvi Jóhannsson,
Sigurlaug Guðrún Jóhannsdóttir.
✝
Elskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
KARL ÚLFARSSON,
frá Seyðisfirði,
Grandavegi 47,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi aðfaranótt
14. október verður jarðsunginn frá Neskirkju
þriðjudaginn 23. október k. 13.00.
Guðrún Eva Úlfarsdóttir,
Ágústa Ú. Edwald, Jón O. Edwald,
Steindór Úlfarsson, Sigríður Jónsdóttir,
Margrét A. Úlfarsdóttir, Guðbjartur I. Gunnarsson,
Emelía D. Petersen, Vagner Petersen
og frændsystkini.