Morgunblaðið - 27.11.2007, Blaðsíða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 27. NÓVEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
V
ið hjónin vorum full eft-
irvæntingar í flugvél
British Airways á leið
til Tókýó. Snorri litli,
tæplega þriggja ára,
hafði á hinn bóginn meiri áhuga á
Bubba byggi á litla skjánum fyrir
framan sig og því furðulega hátta-
lagi fólks í kringum okkur í flugvél-
inni að fara að sofa um hábjartan
dag. Við komumst að því þegar við
lentum á Narita-flugvellinum að
kannski hefði verið ágætt að leggja
sig svolítið. Þá var mið nótt að okkar
íslenska tíma og við áttum eftir tölu-
vert ferðalag inn í hjarta Tókýó í 30
gráða hádegishitanum. Í okkar
fyrsta stoppi í þessari lestarferð
kynntumst við þó því sem átti eftir
að gera þessa ferð mun auðveldari
en ella; hinni miklu hjálpsemi Jap-
ana. Við stóðum á einhverjum braut-
arpallinum og vissum varla hvað
sneri upp og hvað niður, með tíu
töskur og pinkla, Snorra sem var
loks farinn að ókyrrast af þreytu (en
neitaði samt að fara að sofa) og í
áfalli yfir mannfjöldanum sem fyllti
rýmið að okkur fannst. Þá kom upp
að okkur maður sem sagðist sjá að
við værum ekki kunnug staðháttum
og bauðst til að hjálpa okkur, sem
hann svo gerði af miklum myndug-
leik. Loks fengum við greitt úr
flækjum neðanjarðarlestakerfisins
en þar áttum við eftir að eyða ófáum
klukkutímum næstu þrjár vikur. Er
við loks komumst í íbúðina okkar
lögðumst við öll til svefns, sem er
náttúrlega ekki til fyrirmyndar vilji
maður losna fljótt við áhrif tíma-
mismunarins. En við vorum bara svo
fegin að vera loksins komin að við
létum allar slíkar viðvaranir sem
vind um eyru þjóta.
Tókýó opnaði faðminn næstu daga
á meðan við vorum að jafna okkur á
fluginu. Mestur tíminn fór í að
ganga um götur hinna ýmsu hverfa
og reyna að kynnast þeirri marg-
brotnu menningu sem fyrir augu
bar. Við hjónin höfðum orðið þeirrar
lukku aðnjótandi að hljóta styrk úr
sjóði sem vinnur að auknum við-
skipta- og menningartengslum milli
Japans og Skandinavíulandanna, og
gerði það okkur kleift að láta þennan
gamla draum rætast. Signý ætlaði
að skoða japanska popphönnun og
hafði fengið nöfn góðra tengiliða til
að hitta í ferðinni, en ég vildi nördast
í japönskum myndasögum. Snorri
kom svo með sem fyrirtaksferða-
félagi.
NeoTokyo
Fyrir skammtímatúrista eins og
okkur var mjög þægilegt að fylgja
hinum góðu ábendingum í ferða-
handbókunum okkar. Þar er Tókýó
skipt upp í áhugaverð hverfi sem við
skoðuðum mörg hver. Sjálf bjuggum
við í hverfinu Roppongi, sem er að
sögn gamalt og frekar lúið skemmt-
anahverfi en er nú að rétta úr kútn-
um, meðal annars með tilkomu
verslunar- og viðskiptamiðstöðvar-
innar Roppongi Hills. Þar nálægt er
keisarahallarsvæðið og vilji maður
fá almennilegt útsýni í Tókýó þá
mæli ég með að ganga eða hlaupa í
kringum hallargarðinn að kvöldlagi.
Tókýó er eins og flestar stórborgir
svo þéttbyggð að oft er útsýni af göt-
unni af mjög skornum skammti en
við hallargarðinn var hægt að virða
fyrir sér hinar neonklæddu við-
skiptahallir úr fjarlægð, og var það
mögnuð sýn.
Þeir sem séð hafa hina ágætu
mynd Lost in Translation kannast
við yfirgengilegt áreiti verslunar-
hverfisins Shibuya. Ætli við höfum
ekki eytt hvað mestum tíma þar,
enda bjóðast þar takmarkalaus
tækifæri til að skoða unglingatísku
og götumenningu. Svo voru versl-
anirnar ekki af verra taginu, en það
kom þó snemma í ljós að ég þurfti
ekki að hafa miklar áhyggjur af því
að missa mig í fatainnkaupum, enda
eru japanskar fatastærðir í smærra
lagi. Ég lenti í því við fyrirhuguð
buxnakaup í einni búðinni að af-
greiðslumennirnir fóru að hlæja
þegar þeir höfðu mælt mittismálið
og sögðu að jafnvel stærstu fötin í
búðinni væru alltof lítil. Ég kýs að
túlka þetta sem svo að Japanir séu
almennt mjög nettir í vaxtarlagi.
Harajuku og Omote-sando eru
einnig frábærir staðir til að eyða
tíma og peningum á. Síðarnefnda
verslunargatan er þó í dýrari kant-
inum. Signý kom auga á þrumandi
flott leðurstígvél í mjög „trendí“
verslun og aumingjans verslunar-
fólkið var svo kurteist að það lét eft-
ir henni að prófa, þótt það hafi nú
getað gert sér í hugarlund að við
værum ekki kjörkúnnar miðað við
útganginn á okkur. Þau gáfu sig að
Snorra af mikilli natni meðan við
foreldrarnir skoðuðum fötin en þeg-
ar kom að verðmiðanum hrökkluð-
umst við út afsakandi okkur í bak og
fyrir eins og við værum hrædd um
að við yrðum rukkuð fyrir veru okk-
ar í búðinni. Harajuku var á hin bóg-
inn mun eðlilegri í verðlagi og
óborganlegt var að fylgjast með
tískumeðvituðu fólkinu sem fyllti
göturnar, strákarnir í síðpönks-
klæðnaði eins og Billy Idol á
mektarárum sínum og stúlkurnar
eins og samsuða af Victoriu Beck-
ham og manga-fígúrum. Þrátt fyrir
mjög töffaralegan „front“ voru Jap-
anir hér eins og annars staðar með
endemum hjálplegir, eins og sann-
aðist best þegar tveir ungir töffarar
með gel í hárinu og nælur í eyrunum
hlupu á eftir okkur 50 metra í gegn-
um mannþröngina til að láta okkur
fá snuð sem Snorri hafði misst fyrir
framan þá. Þeir beygðu sig og bugt-
uðu og réttu okkur snuðið í kúptri
hendi og við vorum svo undrandi að
við rétt náðum að þakka fyrir okkur;
arigato. Verslunar- og viðskipta-
hverfið Ginza fannst okkur á hinn
bóginn ekki mjög áhugavert en þar
ráða stórar verslunarmiðstöðvar
ríkjum með frekar óspennandi há-
tískufatnað í tonnatali.
Framan af ferðinni kom það okk-
ur mikið á óvart hversu snyrtileg
borg Tókýó er, en þegar við fórum
að færa okkur fjær fínni verslunar-
kjörnunum sáum við hversdagslegri
hliðar stórborgarinnar. Í Ueno-
garðinum urðum við áþreifanlega
vör við að ekki allir geta keypt sér
skó fyrir 200.000 kr. Margir búa þar
í tjöldum og róta í ruslakörfum sér
til lífsviðurværis. Þar nálægt var
Ameyoko-verslunargatan þar sem
verslunareigendur virðast sérhæfa
sig í ódýrum eftirlíkingum af þekkt-
um vörumerkjum, glingri og ódýrri
matvöru. Þessi gata var fullkomið
mótefni við snobbinu í hinum versl-
unarhverfunum. Það var ekki laust
við að maður fyndi til sektarkenndar
yfir því að eyða jafnmiklum tíma og
raun bar vitni í dýrari hverfum
borgarinnar. Umhverfis versl-
unarkjarnann Nakano Broadway
var að finna endalaust úrval mis-
kræsilegra matsölustaða í litlum,
þröngum götum sem minntu tölu-
vert á götumyndina í Blade Runner,
nema hvað viðmótið var almennt
bjartara.
Manga, manga
Þegar ég kom til Tókýó bjóst ég
við að sjá manga úti um allt. Svo var
þó ekki. Í mesta lagi 1-2 farþegar í
þéttsetnum lestarvögnum lásu
manga. Flestir aðrir fiktuðu í sím-
unum sínum eða sváfu, oft í mjög út-
Arigato, Tókýó
Heimsókn til
Tókýó er mikil
upplifun eins og
Heimir Snorrason
og fjölskylda
fengu að kynnast
Feðgar á faraldsfæti Heimir Snorrason og Snorri Heimisson á gangi um götur Tókýó-borgar.
» Áreitið er fullkomið.Hávaðinn, litirnir og
lyktin blandast saman í
kokteil sem erfitt er að
lýsa.
/ ÁLFABAKKA
WWW.SAMBIO.ISVERSLAÐU MIÐA Á NETINU Á
BEOWULF kl. 5:30 - 8 - 10:30 B.i.12.ára 3D-DIGITAL
AMERICAN GANGSTER kl. 5 - 8 B.i.16.ára DIGITAL
AMERICAN GANGSTER kl. 5 - 8 LÚXUS VIP
JESSE JAMES kl. 8 B.i.16.ára
30 DAYS OF NIGHT kl. 8 - 10:30 B.i.16.ára
MICHAEL CLAYTON kl. 8 - 10:30 B.i.7.ára
ÍÞRÓTTAHETJAN m/ísl. tali kl. 6 LEYFÐ
STARDUST kl. 5:30 B.i.10.ára
ASTRÓPÍA SÍÐUSTU SÝN. kl. 6 LEYFÐ
„BEOWULF ER EINFALD
LEGA GULLFALLEG...“
ENTERTAINMENT WEEKLY
SÝND Í ÁLFABAKKA
SÝND Í ÁLFABAKKA, KRINGLUNNI, AKUREYRI, KEFLAVÍK OG SELFOSSI
HVAR MYNDIR ÞÚ FELA
ÞIG Í 30 DAGA... !?
SÝND Í ÁLFABAKKA OG KEFLAVÍK