Morgunblaðið - 25.04.2008, Blaðsíða 19

Það var mikil lífsreynslafyrir mig ungan manninnað vera tvo vetur í lærihjá vinkonu minni Guð-
rúnu Á. Símonardóttur. Ég hefði
ekki viljað missa af því. Ég kom í
tíma til hennar þar sem hún bjó í
Hlíðunum ásamt þrjátíu síams-
köttum. Þeir báru allir nöfn
frægra óperusöngvara og sátu eins
og hefðarkettir á stólum og
hlustuðu í andagt á meðan ég
söng. Guðrún var merkilegur per-
sónuleiki og það var þó nokkur
kjaftur á henni,“ segir Árni Jó-
hannsson stórtenór sem á laug-
ardag syngur sína síðustu tónleika
og lokar þannig fimmtíu ára söng-
ferli.
Í fjörutíu ár söng hann með
Fóstbræðrum og samhliða því
söng hann einnig í tólf ár með Átt-
hagakór Strandamanna undir
stjórn Jóns Péturs Jónssonar frá
Drangsnesi og Magnúsar Jóns-
sonar frá Kollafjarðarnesi. „Það
var góður tími og gaman að kynn-
ast Strandafólkinu,“ segir Árni
sem undanfarin tíu ár hefur verið
burðartenór í Karlakór Kjalnes-
inga.
Sungið við 3.000 jarðarfarir
„En nú ætla ég að slútta þessu á
vortónleikum Kjalnesinganna. Mér
finnst alveg nóg að hafa sungið í
karlakórum í hálfa öld. Röddin er
það eina sem eftir er í mínum lík-
ama, þó ég hafi farið illa með hana
bæði fullur og ófullur. Ég er þakk-
látur fyrir að fá að halda röddinni
minni svona lengi. Ég hef sungið
við um þrjú þúsund jarðarfarir á
þessum tíma, og ekki fengið borg-
að fyrir nema kannski tíu þeirra.
Ég geri því ráð fyrir að það verði
tekið vel á móti mér hinum meg-
in.“
Árni er alvöru sveitamaður sem
finnst siginn fiskur og hnoðmör að
vestan vera matur bestur. Hann er
mikill á velli, alinn upp á Snæ-
fjallaströnd við Ísafjarðardjúp og
segir föður sinn hafa verið lag-
lausan en að móðir hans hafi aftur
á móti verið músíkölsk. „Mamma
var helvíti góð söngkona og hún
söng mikið.“
Í Héraðsskólanum á Reykjanesi
lærði Árni fyrst söng hjá Halldóri
Víglundssyni sem hann segir hafa
verið frábæran kennara. Síðan var
lítið um söng hjá Árna þar til hann
fór í Íþróttakennaraskólann að
Laugarvatni 1953.
„Þar var með mér frændi minn
Valdimar Örnólfsson sem var alinn
upp við mikinn söng og við æfðum
saman tvísöng. Heima hjá honum
var viðhafður sá heimilissiður að
ævinlega var sungið í klukkutíma
eftir matinn. Á þessum tíma vakn-
aði söngurinn í mér aftur og Valdi-
mar hvatti mig til að læra söng.
Haustið 1956 sótti ég því tíma vet-
urlangt hjá Kristni Hallssyni og
einn vetur lærði ég hjá Snæbjörgu
Snæbjarnardóttur frá Sauð-
árkróki. En ég sigldi aldrei til út-
landa í söngnám. Ég mátti ekkert
vera að því. Ég stofnaði fjölskyldu
og held auk þess að ég hafi ekki
haft allt það sem þarf til brunns að
bera. Það er ekki nóg að hafa rödd.
Ég hefði til dæmis verið alveg eins
og tréhestur á sviði, það er alveg á
hreinu.“
Gaman að stunda
hrossarækt
Kona Árna, Eygló Sigurjóns-
dóttir, eða Læla, eins og hún er
ævinlega kölluð, er Skagfirðingur
og nokkuð merkileg kona fyrir þær
sakir að hún kom undir á Hólum í
Hjaltadal og fæddist í Glaumbæ.
Hún er dóttir hins landsfræga
hestamanns Dúdda í Skörðugili og
því má nærri geta að þau skötuhjú
Árni og Læla hafa mikið verið í
hestum um dagana.
„Við keyptum landspildu fyrir
tuttugu og fimm árum í Rangár-
þingi og eigum enn nokkra hesta
þar. Frúin ríður ennþá út en þar
sem ég er með taugalömun í fót-
unum þá get ég það ekki lengur,
en mér finnst gaman að koma að
ræktuninni. Snillingurinn Kristinn
í Skarði, sem nú býr í Árbæj-
arhjáleigu, sér um hestana fyrir
okkur á veturna og fær að hafa
nokkra hjá okkur í staðinn.“
Þolir minna vín en áður
Árið 1983 var í fyrsta sinn búið
til hlutafélag um graðhest á Ís-
landi, en það var Ófeigur 882 frá
Flugumýri sem að áliti Árna er
einn besti graðhestur síðustu ald-
ar.
„Ég eignaðist tíu prósent í hon-
um og Ófeigur var í girðingu hjá
okkur í tólf sumur. Hún Fjóla í
Skarði hugsaði um hann fyrir okk-
ur eins og barnið sitt. Við héldum
auðvitað undir hann en við seldum
oftast það besta sem kom undan
honum. Ég hef haldið Ófeigskyn-
inu á lofti og það segir sitt að son-
arsonur hans, Stáli frá Kjarri, er
núna hæst dæmdi hestur í heim-
inum,“ segir Árni sem er mikill
gleðimaður og finnst ekki leið-
inlegt að fá sér aðeins í staupinu.
„Það er verst hvað ég er orðinn
gamall, þetta er andskotann ekk-
ert sem maður þolir nú orðið.“
Söng undir áheyrn 30 katta
Morgunblaðið/Golli
Gleðigjafi Árni segir sögur og kemur félögum í Karlakór Kjalnesinga til að hlæja á æfingu fyrir vortónleikana.
Eitt gullið Hér er Árni með Leó,
síðasta afkvæmi Ófeigs í hans eigu.
Stórtenórinn og hesta-
maðurinn Árni Jó. hef-
ur sungið samfleytt í
hálfa öld með karlakór-
um. Nú ætlar hann að
syngja sína lokatón-
leika. Kristín Heiða
Kristinsdóttir heim-
sótti höfðingjann.
Seinni Vortónleikar Karlakórs
Kjalnesinga verða í Árbæjarkirkju
á morgun, laugardag 26. apríl, og
hefjast kl. 16.
daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. APRÍL 2008 19
Rýmingarsala!
Verslunin flytur í nýtt og enn
glæsilegra húsnæði
25-40% afsláttur af öllum vörum
Allt á að seljast
Arctic Spas Faxafeni 9 (ATH: aðkoma í kjallara bakhús)
Sími 554 7755 www.arcticspas.is & www.heitirpottar.is
Frá Bolungarvík berast þærfréttir að þar sé allt að verða
vitlaust. Baldur Garðarsson skrifar:
„Skákklúbburinn er búinn að kaupa
Jón L og fleiri skákmenn, þeir
byrjuðu á að máta bæjarstjórann og
sprengja meirihlutann. Nú er
framundan árleg ástarvika þarna og
allt á blússandi uppleið.
Bæjarstjórinn er reyndar upptekinn
við að spila með hljómsveit sinni
Grjóthrunið í Hólshreppi.“ Og
Baldur yrkir:
Bolungarvíkin er barnmörg og görug.
Í bassaleik stjórinn fer hamförum.
Þar ástarvikan er erfið en fjörug,
þá auglýst er námskeið í ... skák.
Stefán Vilhjálmsson frétti síðasta
vetrardag að mikill snjór væri í
Austfjarðafjöllum og að verið væri
að opna Mjóafjarðarheiði með látum:
Á æskuslóðum nú er mikið mokað
og mjög þar blásið. Skaflar burtu víkið!
Þar má ekki vera lengur lokað,
nú langar Fúsa bróður minn í Ríkið!
Helgi Zimsen segir skaflana eiga
bágt núna:
Skaflinn sat í sinni hlíð,
sveittur mælti „veður blíð,
klaka minn þið klárið.
Vel mér leið í vetrarhríð.
Vond mér þykir sumartíð.
Trauðla bind ég tárið“.
Loks Björn Ingólfsson:
Sólin á himninum hækkaði um fet,
þá hitnaði af fögnuði jörðin
en skaflinn í brekkunni bölvaði og grét
og bráðnaði og hvarf oní svörðinn.
pebl@mbl.is
Af sköflum og sumri
VÍSNAHORNIÐ