Morgunblaðið - 25.06.2008, Síða 19

Loksins er sumarið komið og margirfagna langþráðu sumarfríi þarsem markmiðið er oft að komastfrá streitu og álagi, drekka í sig
sól og sumaryl, upplifa eitthvað nýtt og
endurnýjast áður en hausta tekur. Sumir
hlakka mikið til en aðrir fyllast kvíða við til-
hugsunina um að halda út í þá óvissu sem
ferðalög hafa í för með sér. Einnig er hugs-
anlegt að fólk hafi blendnar tilfinningar, þar
sem tilhlökkun og kvíði skiptast á að vera
ríkjandi.
Margir hafa fastmótaðar hugmyndir um
það hvernig hið fullkomna sumarfrí á að
vera, t.d. að fara með fjölskylduna til sólar-
landa þar sem hinir fullorðnu flatmaga í sól-
inni með svaladrykk í hönd og horfa á
ánægða ungana sína leika sér í sandi eða
sundlaug. Í þessari ímynd eru allir síkátir,
hamingjusamir og lausir við áhyggjur eða
streitu. Veruleikinn vill hins vegar stundum
verða annar en áætlað var í upphafi.
Ferðalögum fylgir oftast ákveðin streita.
Það reynir t.d. á þolinmæði þreyttra for-
eldra þegar ungarnir byrja að suða á fyrstu
mínútum ferðarinnar og vilja kaupa nýtt
dót eða sælgæti í hverri búð eða sjoppu sem
verður á veginum. Erlendis gæti hiti og
þorsti gert börnunum erfitt fyrir og svo
bætast stundum við ýmiss konar óþægindi,
s.s. flugnabit eða magakveisa. Það getur
einnig valdið vonbrigðum að hótelið er ekki
nákvæmlega eins og búist var við og mat-
urinn ekki eins og börnin eru vön heima.
Síðast en ekki síst reynir það á sam-
komulagið innan fjölskyldunnar að vera
saman allan sólarhringinn þar sem fjöl-
skyldumeðlimir eru vanir að vera aðskildir í
skóla og vinnu a.m.k. hluta úr degi meiri-
hluta ársins.
Gott frí þarf ekki að
vera fullkomið
Niðurstaðan er sú að hið fullkomna frí er
vandfundið en gott frí þarf ekki að vera
fullkomið. Það er óraunhæft að búast við
fullkomnun í þessu sem öðru í lífinu. Vænt-
ingarnar skipta meginmáli og þær þurfa að
vera raunhæfar. Það er mikilvægt að þola
ákveðna óvissu þegar kemur að sumarfríi.
Ferðalög innan- eða utanlands fela óhjá-
kvæmilega í sér ákveðna óvissu. Við getum
aldrei skipulagt allt í þaula eða komið í veg
fyrir að eitthvað fari úrskeiðis. Óvissa getur
kryddað fríið með óvæntum skemmtilegum
uppákomum og við þurfum að geta tekið
áskorunum þegar hlutirnir ganga ekki eins
og best verður á kosið.
Það neikvæða sem gerist í fríinu þarf
ekki að eyðileggja allt. Jafnvel minni háttar
óhöpp eða hrakfarir geta orðið að jákvæðri
reynslu í minningunni. Það er mikilvægt að
leggja af stað í fríið með raunsætt jákvætt
hugarfar. Það er gott að vera raunsær og
gera sér grein fyrir því að ýmislegt geti
farið öðruvísi en áætlað var en jafnframt að
leyfa sér að hlakka til og reyna að gera það
besta úr því sem gerist. Tökum óvissunni
fagnandi því hún getur gert fríið meira
spennandi.
Munum að það að upplifa einhvern kvíða í
nýjum aðstæðum er eðlilegt og að kvíði er
einungis tilfinning. Að kvíða fyrir fríi er
ekki spá um að fríið eigi eftir að mislukkast
eða að eitthvað hræðilegt gerist. Hóflegur
kvíði getur meira að segja hjálpað okkur til
að undirbúa okkur betur og þannig getur
hann fyrirbyggt vandræði. Kvíði sem fer úr
böndunum getur hins vegar verið mjög
hamlandi og jafnvel komið í veg fyrir að
fólk treysti sér til að halda út í óvissuna.
Látum ekki kvíða eða lítið óvissuþol spilla
sumarfríinu. Fögnum nýjum upplifunum og
óvæntum uppákomum. Góða skemmtun!
Guðbjörg Daníelsdóttir,
sálfræðingur á geðsviði LSH og stundakennari
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Væntingar Það getur verið ávísun á vonbrigði að stefna að hinu fullkomna sumarleyfi.
Sumar í
fríi út í
óvissuna
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. JÚNÍ 2008 19
Milljónaútdráttur
Þar sem eingöngu er dregið úr seldum miðum þarf miðaeigandi bæði að
hafa rétt númer og bókstaf til að hljóta vinning í þessum útdrætti.
Birt með fyrirvara um prentvillur.
6. flokkur, 24. júní 2008
Kr. 1.000.000,-
6564 F
31881 B
32775 B
33696 F
33978 F
41088 E
41496 H
43368 E
45951 F
53375 F
VINNINGSHAFAR!
TIL HAMINGJU
Inda Marý er elst systkinanna, fædd 1949. Hennarmaður er Sigurður Friðbjörnsson, Vopnfirðingur oger forstöðumaður loðnubræðslu Vinnslustöðv-
arinnar. Þau byrjuðu ung saman og hófu búskap á æsku-
stöðvum bóndans. „Við bjuggum í tvö ár fyrir austan en
komum aftur árið 1968,“ segir Inda Marý um þetta
framhjáhlaup sitt í búsetumálum. „Svo kom gosið 1973 og
þá fluttum við upp á land eins og allir Eyjamenn. Gosið
byrjaði í janúar en við fluttum aftur til Eyja í september
um haustið,“ sagði Inda sem átti eftir að halda framhjá
Vestmannaeyjum enn og aftur.
„Við fluttum aftur til Vopnafjarðar 1975 og bjuggum þar í sex ár. Þegar
ég fór sagði kona í Eyjum við mig: Hvað ert þú að flytja sem ert svo mikill
Vestmannaeyingur. Hún hafði sennilega rétt fyrir sér því hingað fluttum við
aftur 1981 og í þetta hús árið eftir,“ segir Inda og vísar til húss fjölskyld-
unnar sem stendur við Ásaveg 29. Og hún heldur áfram: „Hér viljum við búa
og hvergi annars staðar.“
Ættin sundraðist í gosinu
Þó foreldrar Indu búi í skjóli fimm barna í Eyjum gildir ekki það sama um
hennar stráka, Friðþjóf sem fæddur er 1969 og Kristján Inga sem fæddist
1974 en báðir búa þeir í Reykjavík. „Svona er þetta og ekkert við því að gera
en kannski koma þeir aftur. Við höfum þrjú systkinin reynt að búa annars
staðar en alltaf skilað okkur aftur til baka.“
Var það eitthvað í uppeldinu? „Ég veit það ekki en mamma kemur frá
Seyðisfirði og telur sig alltaf vera Seyðfirðing. Fyrir gosið 1973 áttum við
hér stóra ætt. Hún sundraðist í gosinu en þessi leggur varð eftir. Kannski er-
um við bara svona miklir Vestmannaeyingar en málið er að hér er gott að
búa. Það eina sem plagar okkur eru samgöngurnar en vonandi er lausn þar í
sjónmáli,“ sagði Inda sem þar horfir til Landeyjahafnar sem tekin verður í
gagnið 2010 gangi áætlanir eftir.
„Þegar maður ræðir við fólk á fastalandinu um stöðuna í samgöngum
Eyjanna bendir það á að þetta sé okkar val. Það er rétt en ég held að Reyk-
víkingar yrðu ekki sáttir ef þeir kæmust ekki úr bænum þegar þá langar til.“
Eðlileg tengsl við meginlandið
Inda segir að Eyjamenn hafi of mikið látið yfir sig ganga á undanförnum
árum, hafi sýnt of mikla þolinmæði en nú sé það tímabil vonandi á enda runn-
ið. „Auðvitað hefði maður viljað fá göng en ég hef fulla trú á að Landeyja-
höfn eigi eftir að gagnast okkur. Sjávarpláss eins og Vestmannaeyjar þarf á
góðum samgöngum að halda og með þeirri byltingu sem framundan er á því
sviði komumst við loks í eðlileg tengsl við meginlandið. Þá verður enn þá
betra að búa hér,“ sagði Inda Marý að lokum.
Hér viljum við búa
Rúnar Kristjánsson á Skagaströnd skrifar að
ísbjarnaumræðan sé töluverð,
margir séu ósáttir við meinta
„skotgleði“, en vill þó benda
á að „sælt er sameiginlegt
fall“:
Jafnréttið fékk jafna spyrnu,
játum það svo ríki friður.
Sama gilti um Björn og Birnu,
bæði voru skotin niður!
Einar Kolbeinsson bendir á að
þetta sé öðrum bjarndýrum víti til
varnaðar:
Örþreyttur í söltum sjá,
sár með tóman magann,
ef þú værir ísbjörn þá,
ættirðu að forðast Skagann!
Hallmundur Kristinsson heyrði
af bjarndýrssporum á Auðkúlu-
heiði, sem reyndust vera eftir
hesta:
Hrossanöfn lesa og læra nú börn.
Það er langur og mikill bálkur:
Hófaljón, fákur og hálendisbjörn
hestur, færleikur, jálkur.
Kristján Eiríksson orti af sama
tilefni:
Nú sólin skín sífellt á oss,
nú syngur hver lind eins og foss.
Allt skiptir um lit
eins og skógarins glit
og húnvetnskur björn verður hross.
VÍSNAHORNIÐ
pebl@mbl.is
Enn af
ísbjörnum
smáauglýsingar mbl.is
 Gerum raunhæfar jákvæðar væntingar
til frísins.
 Setjum markið á gott frí en ekki full-
komið.
 Skoðum það sem veldur okkur kvíða en
reynum að sætta okkur við að geta ekki
skipulagt allt.
 Munum að kvíði er tilfinning, ekki spá-
dómur um hrakfarir.
 Leyfum okkur að hlakka til.
Góð ráð fyrir
fríið framundan
hollráð um heilsuna | lýðheilsustöð