Morgunblaðið - 13.07.2008, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 13.07.2008, Blaðsíða 32
32 SUNNUDAGUR 13. JÚLÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ Eftir Kolbrúnu Bergþórsdóttur kolbrun@mbl.is P áll Stefánsson, Kristján B. Jónasson og Halldór Lár- usson hleyptu fyrir einu og hálfu ári af stað ljós- myndaverkefninu Knatt- spyrnuálfan Afríka. Markmiðið er að draga fram nýja og jákvæða mynd af Afríku með því að sýna hve hlutverk knattspyrnu í daglegu lífi Afríkubúa er fyrirferðarmikið og að íþróttin geti verið táknmynd þess krafts sem býr í þjóðum álfunnar. Ætlunin er að ferðast til 15 Afríku- landa þar sem Páll tekur myndir af knattspyrnuiðkun heimamanna, en það er þriðjungur af löndum álfunnar. Kristján og Halldór aðstoða ljós- myndarann í ferðunum og vinna að því að búa verkefnið í hendur útgef- enda um allan heim. Gerð verður ljós- myndabók þar sem afrískir höfundar skrifa um hlutverk knattspyrnu í heimalöndum þeirra og álfunni allri og koma á út í tengslum við heimsmeistarakeppnina í fótbolta í Suður-Afríku árið 2010. Verkefnið er nú hálfnað því sjö lönd eru að baki. Fyrsta ferðin var farin í maí 2007 til Kamerún og síðan rak hver heimsóknin aðra með tilheyrandi myndaseríum, en áætlað er að verk- efninu ljúki vorið 2009. Markmið ferðanna er alltaf hið sama, að mynda fjölbreytileika og kraft afrískrar knattspyrnu. „Við vilj- um sýna þá mynd sem í raun blasir við í löndum Afríku,“ segir Páll. „Hungursneyð, borgarastyrjöld og önnur neyð eru ekki daglegt brauð langflestra Afríkumanna. Myndunum er ætlað að sýna þann jákvæða kraft sem maður skynjar í löndum Afríku. Flestir Afríkubúar tengja sig ekki við þá mynd sem er dregin upp af þeim í vestrænum fjölmiðlum.“ Myndir á sýningu hjá SÞ Hluti af myndunum var sýndur nú í júní á ljósmyndsýningu í aðalstöðvum Sameinuðu þjóðanna í New York á vegum fastanefndar Íslands. Sýn- ingin var fyrst og fremst ætluð fasta- fulltrúum og starfsfólki SÞ en þeir fé- lagar segja að hún hafi verið mjög mikilvæg fyrir verkefnið. Sérstaklega voru þeir forvitnir um viðbrögð Afr- íkumannanna. „Við fengum einfald- lega staðfestingu á því að tilraun okk- ar til að segja frá Afríku á forsendum íbúanna sjálfra hefur tekist. Um leið opnuðust okkur ýmsar dyr í þeim löndum sem ætlunin er að fara til á næstunni,“ segir Halldór Lárusson. „Fótbolti er alls staðar í Afríku, “ segir Kristján B. Jónasson. „Afr- íkubúar líta á heimsmeistarakeppnina árið 2010 sem stórsigur fyrir ímynd álfunnar því í nokkrar vikur beinast augu alls heimsins að Afríku og afr- ískri knattspyrnu. Nú leika yfir 6000 Afríkubúar með evrópskum fé- lagsliðum og stóru liðin sigta út næstu kynslóð afburðaleikmanna í helstu fótboltalöndum álfunnar. Framtíð fót- boltans er án efa óhugsandi án Afr- íku.“ Heiðursgestur fellur Félagarnir segja ferðirnar til Afr- íku hafa verið mikið ævintýri: „Við höfum komið í þorp sem enginn hvít- ur maður hefur stigið fæti svo elstu menn muna og við höfum komið í þorp þar sem krakkarnir benda og öskra: White Man!“ segir Páll. „En við brjótum ísinn með því að sýna fót- boltanum áhuga. Fólkið finnur að það á eitthvað sameiginlegt með okkur og leið skapast forsendur til að taka myndir og eiga góð samskipti. Eng- inn okkar er fanatískur knattspyrnu- áhugamaður, raunar langt í frá, en við erum allir heillaðir af því sem við sjáum á afrískum fótboltavöllum. Orkan er gríðarleg. Leikmennirnir virðast algerlega gleyma sér. Boltinn er kannski bara hnykill úr þurrk- uðum greinum. Enginn er í takkas- kóm, sumir eru í einum skó og hafa hann á skotfætinum. Mörkin eru net- laus og vellirnir eru holóttir eða úr gljúpum sandi. En fótboltinn er spil- aður af ótrúlegri ástríðu og leikgleði.“ Þeir hafa lent í alls kyns furðu- legum aðstæðum, meðal annars verið boðin apa- og skógarrottukássa í regnskógum Kamerún, sem þeir reyndar afþökkuðu og sjá ekki eftir því. Páli og Halldóri var líka boðið að vera heiðursgestir á mikilli þorpshá- tíð í hálöndum Kamerún. „Þegar við komum á staðinn sátu um 200 manns undir stóru tré og hlýddu á þrjá höfðingja halda tölu,“ segir Halldór. „Ég var leiddur upp á pall og til sætis á stól við hliðina á öld- ungunum. Um leið og ég settist féll stóllinn saman svo ég datt aftur fyrir mig og lá þarna afvelta eins og sann- ur heiðursgestur með fæturna upp í loft. Viðstaddir veltust um af hlátri en höfðingjarnir fipuðust merkilega lít- ið.“ Alls ólík stemning var þegar þeir komu til eyjarinnar Zanzibar í Tan- saníu. „Þarna er ein fallegasta strönd í heimi,“ segir Páll. „Það var tekið að rökkva þegar okkur bar að og við horfðum yfir snjóhvíta ströndina, baðaða í stórkostlegri kvöldbirtu og hugsuðum með okkur að nú vantaði ekkert nema fólk í fótbolta. Í sömu svipan komu tíu masai-stríðsmenn hlaupandi í fullum skrúða og byrjuðu að spila af miklum móð í flæðarmál- inu. Það hefði ekki verið hægt að svið- setja þetta. Þetta var einfaldlega of ótrúlegt.“ Ævintýri á bögglabera Páll er orðinn allkunnugur löndum Afríku, en hann vinnur einnig að því að taka myndir af stöðum í álfunni sem eru á heimsminjaskrá UNESCO. „Ég hafði verið nokkuð lengi einn á ferð. Það er auðveldara að vera einn þegar maður tekur myndir af bygg- ingum því þær eru jú kyrrstæðar. Nú var komið að lokaáfanga sem var sá frægi staður Timbúktú í norðurhluta Malí. Þangað er langur vegur og ég ætlaði að fljúga frá Mopti í miðhluta landsins. Það hafði verið gríðarlega erfitt að fá miða í þetta flug. Mér var sagt að vélin væri algerlega yfirbók- uð. Síðan kemur að brottfarardegi og ég hafði hugsað mér að taka leigubíl út á flugvöllinn í Mopti. Eini starfandi leigubílstjóri bæjarins hafði hins veg- ar krækt í stóran túr daginn áður og var dottinn í það og því bauðst næt- urvörðurinn til að hjóla með mig sitj- andi á bögglaberanum á vind- og gíralausu hjóli, sjö kílómetra leið. Þetta byrjaði svo sem ágætlega en svo kom sólin upp, mér varð illt í bossanum og maðurinn byrjaði að svitna og ég að efast. Þarna var ég á vegum UNESCO en var nú orðinn að hræðilegum hvítum nýlenduherra. Þegar kílómetri var eftir af leiðinni var malbikið á þrotum. Ég ákvað að þyrma manni og rassi og gekk því síð- asta spölinn. Hins vegar var ekkert lífsmark í flugstöðinni og á mig runnu tvær grímur. Ég barði þar allt að ut- an uns loks kom skúringakall og hleypti mér inn í mannlausa bygg- inguna. Þremur mínútum fyrir brott- fararstund birtist svo hundrað manna þota á himninum, bara allt í einu, og húrraði niður eins og steinn. Land- gangur var töfraður fram eins og fyr- ir kraftaverk. Út á hann gekk flug- stjórinn og kallaði: Mr. Stefánsson, Mr. Stefánsson. Ég hljóp upp í vélina og í henni sat einn einasti farþegi. Við vorum tveir í yfirbókaðri vél til Tim- búktú.“ Páll og Kristján leggja brátt af stað til Búrkína Fasó og Malí. „Nú er regntími og miklir sumarhitar og þar sem þessi lönd eru í hópi fátækustu ríkja heims eru fæstir vegir malbik- aðir. Við búumst við drullu,“ segir Kristján. „Maður er samt titrandi af tilhlökkun,“ bætir Páll við. „Maður fær Afríkuveiki. Það er allt svo óþægilega rólegt í Evrópu. Ég hef ákveðið að flytja í þjónustuíbúð í Kaíró þegar ég hef aldur til. Það er alltaf eitthvað að gerast í 20 milljón manna borg.“ Ljósmynd/Páll Stefánsson Á ströndinni Fótbolti er alls staðar og er spilaður af ástríðu og leikmennirnir gleyma sér. Ljósmynd/Páll Stefánsson Að leik Hlutverk knattspyrnu í daglegu lífi Afríkubúa er fyrirferðarmikið. Ljósmynd/Páll Stefánsson Með boltann Knattspyrnumaður framtíðarinnar sýnir fimi sína. » „Myndunum er ætl-að að sýna þann já- kvæða kraft sem maður skynjar í löndum Afr- íku. Flestir Afríkubúar tengja sig ekki við þá mynd sem er dregin upp af þeim í vestrænum fjölmiðlum.“ Fótboltaástríða Afríkubúa fest á mynd Páll Stefánsson, Krist- ján B. Jónasson og Halldór Lárusson ferðast um Afríku og vinna að gerð ljós- myndabókar um knatt- spyrnu í álfunni. Morgunblaðið/Árni Sæberg Kristján, Páll og Halldór „Við erum allir heillaðir af því sem við sjáum á afrískum fótboltavöllum.“ Saman hafa þeir félagar stofn- að fyrirtækið PHK-Books sem er framleiðandi bókarinnar, selur hana tilbúna til útgefenda um allan heim og heldur utan um sýningarhald fyrir verkefnið. Löndin voru valin með tilltiti til þess hvar þau stóðu á styrk- leikalista FIFA, alþjóða- knattspyrnusambandsins, og að komið væri við í öllum hlutum álfunnar. Ljósmyndabókin
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.