Morgunblaðið - 12.08.2008, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. ÁGÚST 2008 21
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Í JÚNÍ varð undirrituð fyrir þeirri
lífsreynslu að þurfa að fara í aðgerð á
Landspítala við Hringbraut. Í stað
þess að fara í sumarleyfi á þessum
tíma tók við aðgerð og lega eftir það
eins og eðlilegt er. Þessi lífsreynsla
hafði mikil áhrif á mig og vil ég með
þessum skrifum lýsa þakklæti mínu
við þá fjölmörgu sem komu þar að.
Undirbúningur
Nokkrum dögum fyrir aðgerð var ég
kölluð inn á göngudeild til undirbún-
ings aðgerðinni og því sem á eftir
kom. Viðtöl við svæfingarlækni og
skurðlækni sem útskýrðu það sem
framundan væri og hverju ég mætti
búast við. Einnig talaði ég við sjúkra-
þjálfara, aðstoðarlækni og blóðþrýst-
ingur var mældur og blóðprufur tekn-
ar. Þetta var mjög gott fyrir mig, sem
aldrei fyrr hafði farið í aðgerð á
sjúkrahúsi, að fá þennan undirbúning
og vita að einhverju leyti hvað var í
vændum.
Aðgerð
Kvöldið fyrir aðgerðina kom ég á
deildina mína sem var 13 G og fékk
eina sprautu og mátti síðan sofa
heima. Þó ekki hafi svefninn verið
með best móti, var þó betra að vera
heima í sínu rúmi, en á nýjum
ókunnum stað. Að morgni dags var
tekið vel á móti mér og var ég sett á
stofu 5, þar sem eldri kona var í
sjúkrarúmi og búin að vera í fjórar
vikur. Hún tók líka vel á móti mér.
Eftir undirbúning á stofu var mér ek-
ið niður á aðra hæð og þar fór fram
áframhaldandi undirbúningur fyrir
aðgerðina m.a. mænudeyfing, sem er
mikil tækni til að koma í veg fyrir
verki eftir aðgerð. Ekkert vissi ég af
mér meðan aðgerðin fór fram, líka
eins gott og mikið vandaverk sem
skurðlæknar taka að sér og annað að-
stoðarfólk, sem kemur þar að.
Spítalavist
Þegar ég vaknaði aftur var ég á svo-
kallaðri vöknun og var þar fylgst með
öllu hugsanlegu sem þarf að vera í
lagi með aðstoð hjúkrunarfræðinga
og allskyns tækja og tóla, sem ég ætla
ekki að telja upp hér. Um kvöldið var
mér ekið aftur á mína stofu og um-
hyggja hjúkrunarfræðinga þar tók
við. Það var með mig eins og vænt-
anlega flesta aðra sjúklinga, að mik-
ilvægt er að fara sem fyrst framúr og
ganga um með aðstoð sjúkraþjálfara
eða sjúkraliða. Stöðugt var verið að
fylgjast með að líðan mín væri góð og
allt kerfið gengi samkvæmt því sem
hægt er að ætlast til eftir aðgerð. Eft-
ir því sem dagarnir liðu fækkaði
slöngunum sem ég var tengd við fyrst
eftir aðgerðina og smám saman var
hægt að ganga lengra eða fara fleiri
ferðir eftir ganginum. Maturinn kom
alltaf á sama tíma. Hver sjúklingur
var með bókað hvað hann ætti og
mætti borða sýndist mér, og sem
vænta mátti var matarlystin mjög af
skornum skammti fyrstu dagana. Ég
undraðist reyndar hve matarskammt-
arnir voru stórir. Hálfur skammtur
var meira en ég er vön að borða undir
venjulegum kringumstæðum, en fjöl-
breytnin var mikil og ótrúlega marg-
ar tegundir af súpum og grænmeti.
13 G til fyrirmyndar
Eftir 7 daga dvöl var ég útskrifuð og
hélt heim. Dvölin á deildinni var ótrú-
lega notaleg. Hjúkrunarfræðingarnir
sáu til þess að halda mér verkjalausri
og allt gert til að mér liði sem best.
Mér skilst, að mænudeyfingin sem
var gerð fyrir aðgerð hafi heppnast
fullkomlega. Svo er fyrir að þakka
svæfingarlækninum. Læknirinn sem
framkvæmdi aðgerðina kom nær dag-
lega og talaði við mig og fylgdist með
hvernig mér liði. Sjúkraliðarnir voru
alltaf að koma inn á stofu og sáu til
þess að allt umhverfi væri í lagi og
gerðu lífið auðveldara. Allir voru svo
vingjarnlegir, meira að segja ræst-
istúlkan vann sína vinnu með bros á
vör
Hér með langar mig að þakka öll-
um sem komu að þessu verkefni kær-
lega fyrir hjálpina og fyrir það að vera
svo vingjarnlegir og þægilegir í um-
gengni sem raun bar vitni um. Ég gef
deild 13G á Landspítala við Hring-
braut hæstu einkunn.
UNNUR STEFÁNSDÓTTIR,
íbúi í Vesturbæ Kópavogs.
Sumarleyfi á Landspítala
Frá Unni Stefánsdóttur
ÞAÐ væri ekki í þágu þorra Íslend-
inga ef það ógæfuspor væri tekið að
ganga í Evrópusambandið. Auk þess
að tapa sjálfstæðinu og í framhaldi af
því þjóðerninu er ekki hægt að ganga
að því vísu að lífskjör okkar myndu
batna. Hvað ætti að batna? Staða
okkar í dag sem sjálfstæðrar þjóðar
er góð og getur ekki gert annað en að
batna. Auðlindir okkar liggja ekki í
málmum og skóglendi eða olíu sem
fer þverrandi í þeim löndum sem
njóta þesskonar auðlinda í dag. Auð-
lindir okkar liggja í vatnsorku, bæði
heitri og kaldri og fiskimiðunum.
Eftirspurn eftir hvoru tveggja fer
vaxandi og verð þessara verðmætu
auðlinda hækkar með hverjum degi
sem líður. Framtíð okkar sem sjálf-
stæðrar þjóðar er því björt og það
væri meira vit í því að segja skilið við
EES og Evrópusambandið heldur en
að tengjast því sterkari böndum.
Eftir því sem samband okkar við
ESB hefur vaxið hafa tækifæri okkar
til að hafa áhrif á gang mála minnk-
að. Eftir að við gerðumst aðilar að
Schengen-samkomulaginu erum við
orðin landamæraverðir fyrir Evr-
ópusambandið en jafnframt höfum
við með nánari tengslum við ESB
galopnað okkar eigin landamæri fyr-
ir meðlimaþjóðum ESB. Þetta hefur
m.a. haft það í för með sér að vaxandi
fjöldi fólks frá nýjum aðildarlöndum
ESB í Austur-Evrópu hefur leitað
hingað til lands. Áhrifin hafa orðið
sterkust í aukningu ofbeldisglæpa og
eiturlyfjasölu . Áður komu flestir
innflytjendur frá löndum í Asíu, t.d.
Filippseyjum og Taílandi. Þetta fólk
hefur ekki verið til vandræða og
reynst okkur vel. Vandræðafólkið
kemur yfirleitt undantekningarlaust
frá Evrópu! Haldið þið að þetta
myndi batna með aðild að ESB? Þá
er komið að því að svara spurning-
unni „í þágu hverra?“ Hverjir eru
það sem berjast harðast fyrir aðild
að ESB? Fyrst verður að nefna Sam-
fylkinguna, flokk sem telur sig vera
jafnaðarmannaflokk! Er þetta ekki
með ólíkindum? Síðan eru það auð-
menn og viðskiptajöfrar sem hafa
hæst. Þeir sem myndu tapa á aðild-
inni eru m.a. útgerðarmenn og sjó-
menn, bændur og innlendir framleið-
endur auk þorra fólksins í landinu
sem á hagsmuna að gæta með þess-
um aðilum. Nú velta menn vöngum
yfir útspili Björns Bjarnasonar í
sambandi við evruna. Halda jafnvel
að þarna sé Björn að leysa gátuna!
En Björn Bjarnason er snjallasti
stjórnmálamaður og um leið sá van-
metnasti, sem Ísland á í dag. Nei
þarna er Björn einfaldlega að sýna
fram á að upptaka evru eða aðild að
ESB er tóm fjarstæða. Takk fyrir
Björn. Þú bregðst ekki í þessu máli
frekar en öðrum.
HERMANN ÞÓRÐARSON
Eskivöllum 9b, Hafnarfirði.
Aðild að ESB væri ógæfu-
spor - í hverra þágu?
Frá Hermanni Þórðarsyni
Á ÞINGVÖLLUM
við Öxará var því lýst
yfir 17. júní 1944, eða
fyrir rúmum 64 árum,
að Ísland væri aftur
orðið sjálfstætt ríki og
Alþingi kaus fyrsta for-
seta lýðveldisins, Svein
Björnsson. Sama dag
gaf hinn nýkjörni for-
seti út forsetaúrskurð
um skjaldarmerki lýðveldisins.
Þar segir: „Skjaldarmerki Ís-
lands er silfurlitur kross í heið-
bláum feldi, með eldrauðum krossi
innan í silfurlita krossinum. Armar
krossanna skulu ná alveg út í rend-
ur skjaldarins á alla fjóra vegu.
Breidd krossmarksins skal vera 2/9
af breidd skjaldarins, en rauði
krossinn helmingi mjórri, 1/9 af
breidd skjaldarins. Efri reitirnir
skulu vera rétthyrndir, jafnhliða
ferhyrningar og neðri reitirnir
jafnbreiðir efri reitunum, en þriðj-
ungi lengri.
Skjaldberar eru hinar fjórar
landvættir, sem getur í Heims-
kringlu: Griðungur, hægra megin
skjaldarins, bergrisi, vinstra megin,
gammur, hægra megin, ofan við
griðunginn, og dreki, vinstra meg-
in, ofan við bergrisann.
Skjöldurinn hvílir á stuðlabergs-
hellu.“
Nú á tímum al-
þjóðavæðingar, útrás-
ar Íslendinga og inn-
flutnings á fjölda
fólks frá hinum ýmsu
löndum til Íslands og
stóraukningar á er-
lendum ferðamönnum
til landsins, er mjög
nauðsynlegt fyrir Ís-
lendinga að gefa skýr
skilaboð um sjálf-
stæði sitt og menn-
ingu.
Flestallir þeir
ferðamenn sem higað koma, stoppa
á Austurvelli og taka myndir af Al-
þingishúsi Íslendinga. Þessar
myndir berast út um allan heim,
koma á netið og eru hluti af kynn-
ingarefni um Ísland og Íslendinga.
Hvað blasir við á þessum mynd-
um? Kóróna og merki Kristjáns
IX. Erum við enn undir danskri
stjórn?
Í lýsingu á byggingu Alþing-
ishúsins segir:
„Framhlið Alþingishússins, þ.e.
norðurhliðin, er nokkuð skreytt.
Hæst ber kórónu og merki Krist-
jáns IX á burst á þakinu. Undir
upsinni er ártalið 1881, málmstafir
með stjörnum á milli. Yfir fjórum
gluggum á annarri hæð eru land-
vættir Íslands í lágskurði, bergrisi,
gammur, griðungur og dreki.
Í upphafi voru tveir skildir festir
á veggi á annarri hæð, annar með
flöttum þorski, tákni Íslands, en
hinn með skjaldarmerki Danmerk-
ur, þremur ljónum. Þeir voru fljót-
lega fjarlægðir og eru varðveittir í
Þjóðminjasafninu.“
Er ekki tími til komin að setja
kórónuna og merki Kristjáns IX á
Þjóðminjasafnið og setja skjald-
armerki Íslands upp í staðinn?
Ég vil skora á alþingismenn Ís-
lands, að setja nú í gang vinnu og
koma þessu í framkvæmd. Það
undrar mig reyndar að þetta skuli
ekki hafa verið gert þegar húsið
var tekið í gegn og endurnýjað
2003–2005. Það er í raun alveg með
ólíkindum að þið þingmenn skulið
geta gengið ár eftir ár inn í alþingi
Íslendinga undir öðru merki en
skjaldarmerki Íslands?
Ég vil svona í lokin taka það
fram til að fyrirbyggja allan mis-
skilning að mér er mjög vel við
Dani og allt það sem danskt er.
Kaupmannahöfn er svo sannarlega
mín önnur höfuðborg
Alþingishúsið og
skjaldarmerki Íslands
Jens H. Valdimars-
son skrifar um
skjaldarmerkið
» Sveinn Björnsson,
fyrsti forseti Ís-
lands, gaf út tilskipun
17. júní 1944 um skjald-
armerki Íslands, sem er
kórónan og merki Krist-
jáns IX yfir Alþingi.
Jens H. Valdimarsson
Höfundur er framkvæmdastjóri.
EINELTIÐ gegn
innanlandsfluginu sem
andstæðingar Reykja-
víkurflugvallar standa
fyrir minnir mann
óþægilega á baráttuna
gegn hernum og Nato
þegar fyrrverandi for-
maður Framsókn-
arflokksins Ólafur Jó-
hannesson myndaði þriggja flokka
ríkisstjórn með þátttöku Alþýðu-
bandalagsins sáluga. Eflaust eru
margir mér ósammála. Verði þeim
þá að góðu. Fljótlega færðist fyrr-
verandi borgarstjórnarmeirihluti
R-listans undan í flæmingi þegar
fulltrúum þeirra var sagt að með
flutningi innanlandsflugsins úr
Vatnsmýrinni yrðu stóru sjúkra-
húsin á höfuðborgarsvæðinu og
stjórnsýslan að flytja til Keflavíkur.
Flugvöllurinn í Vatnsmýrinni er og
verður aldrei einkamál höfuðborg-
arsvæðisins. Næstu áratugina verð-
ur hann lífæð allrar þjóðarinnar og
nauðsynlegt mannvirki til að
tryggja jafnræði einstaklinga. Fyr-
ir landsbyggðarmanninn er það
ekki sannfærandi að hlusta á rang-
færslurnar sem andstæðingar
Reykjavíkurflugvallar nota gegn
innanlandsfluginu. Að hafa flugvöll-
inn í Vatnsmýrinni verður áfram
mikið hagsmunamál fyrir lands-
byggðina og allt höfuðborg-
arsvæðið. Flutningur innanlands-
flugsins til Keflavíkur kæmi í veg
fyrir að höfuðborgin gæti veitt þá
þjónustu sem mikilvæg er fyrir
landsbyggðina og stjórnsýslu lands-
ins. Við þessar aðstæður kemur
aldrei til greina að sjúkraflugvél
sem skal vera staðsett á Ísafjarð-
arflugvelli sé beint til Keflavíkur.
Þeir sem harðast gengu fram í því
að fá flugvöllinn fluttan úr Vatns-
mýrinni voru Vinstri
grænir og Samfylking-
arfólk með Kolbrúnu
Halldórsdóttur og
Ingibjörgu Sólrúnu í
broddi fylkingar. Sem
starfandi læknir tekur
Dagur B. Eggertsson
glaður við keflinu án
þess að hafa skilning á
því að sjúkraflug frá
Akureyri og Ísafirði
tæki 35 til 50 mín.
lengri tíma þegar mín-
útur geta skilið milli
lífs og dauða. Frá Eg-
ilsstaðaflugvelli tæki sjúkraflugið
enn lengri tíma þegar erfitt yrði að
treysta veðurspánum. Þarna koma
þyrlur að engu gagni. Milli Kefla-
víkur og Reykjavíkur yrði að setja
upp flutningslínu sem tefur sjúkra-
flutningana um eina til tvær
klukkustundir. Undir það skrifa
sveitarstjórnirnar á landsbyggðinni
aldrei þegjandi og hljóðalaust, og
því síður stjórnendur stóru sjúkra-
húsanna í Reykjavík. Utan af landi
færu sjúkraflutningarnir frekar til
Akureyrar. Í bráðatilfellum getur
þessi atlaga að innanlandsfluginu
kostað slasaðan mann úti á landi
lífið áður en hann kemst undir
læknishendur í Reykjavík. Til-
raunir til að senda sjúkraflugvél
frá höfuðborgarsvæðinu rynnu
fljótlega út í sandinn áður en hún
gæti lent á Egilsstöðum, Ísafjarð-
arflugvelli og Akureyri ef veð-
urspárnar standast ekki. Sjúkra-
flugvél á leiðinni að sunnan sem
ætti eftir um 20 mínútna flug til
Vestfjarða, Norður- og Austurlands
yrði að snúa við vegna veðrabreyt-
inga sem enginn sér fyrir.Við þess-
ar aðstæður verður líka erfitt að
sinna sjúkrafluginu til Egilsstaða
frá Akureyrarflugvelli. Það skulu
andstæðingar innanlandsflugsins
kynna sér betur og hætta þessum
skollaleik. Gegn þessu tala óvinir
innanlandsflugsins sem legðist af
verði það flutt til Keflavíkur. Án
flugvallarins í Vatnsmýrinni tapar
Reykjavík sérstöðu sinni sem höf-
uðborg. Skammarlegt er að eineltið
gegn innanlands- og sjúkrafluginu
skuli breiðast út eins og eldur í
sinu. Þessi atlaga sem óvinir
Reykjavíkurflugvallar standa fyrir
flýtir aldrei fyrir því að ráðist verði
í mislægu gatnamótin, tvöföldun
Suðurlandsvegar, Sundabraut og
tvöföldun Reykjanesbrautar. Þess-
ar rangfærslur sem notaðar eru
gegn innanlands- og sjúkrafluginu
vekja spurningar um hvort há-
tæknisjúkrahúsið eigi alveg heima
á Akureyri. Nú er nóg komið af
pólitískum árásum á stuðnings-
menn innanlandsflugsins og stjórn-
endur sjúkrahúsanna sem vilja
flugvöllinn áfram í Vatnsmýrinni
þegar neyðartilfelli koma upp á
landsbyggðinni. Til Vestfjarða er
útilokað að sinna sjúkrafluginu frá
Akureyri og suðvesturhorninu á
meðan Ísafjarðarflugvöllur fær
aldrei næturflugsheimild þótt höf-
uðstaður Norðurlands verði mið-
stöð sjúkraflugsins á landsbyggð-
inni. Í stuttu máli festast
stjórnmálamenn í vítahring kosn-
ingaloforða sem þeir svíkja sjálfir
og kenna svo öðrum um. Sveit-
arstjórnirnar á landsbyggðinni
spyrja hvort tilgangurinn með
þessum vinnubrögðum sé að innan-
landsflugið verði kistulagt og jarð-
arförin auglýst síðar. Um innan-
lands- og sjúkraflugið skrifuðu
talsmenn R-listans margar skamm-
argreinar með minnst þúsund stað-
reyndarvillum sem þeir þurfa aldr-
ei að leiðrétta. Látum
innanlandsflugið í friði.
Innanlandsflugið kistulagt,
jarðarförin auglýst síðar
Guðmundur Karl
Jónsson skrifar um
staðsetningu
Reykjavíkurflug-
vallar
» Skammarlegt er að
eineltið gegn innan-
lands- og sjúkrafluginu
skuli breiðast út eins og
eldur í sinu.
Guðmundur
Karl Jónsson
Höfundur er farandverkamaður.