Fréttablaðið - 02.05.2009, Síða 30

2 fjölskyldan
Fjölskyldan kemur út mánaðarlega með helgarblaði
Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sigríður Björg Tómasdóttir Hönnun:
Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Valgarður Gíslason Pennar:
Hólmfríður Helga Sigurðardóttir, Vera Einarsdóttir Ljósmyndir:
Fréttablaðið Auglýsingar: Benedikt Jónsson benediktj@365.is
Vera
Einarsdóttir
skrifar
Ævintýraþrá, auðugt ímyndunarafl og fífl-dirfska eru atriði sem lýsa mínum karakter einna síst. Ég telst víst með eindæmum
regluföst, raunsæ og ferköntuð. Eins æsispennandi
og þessir eiginleikar hljóma þá smitast þeir yfir
í flestar daglegar athafnir og þar með talið yfir
í uppeldið. Það einkennist á köflum af kæfandi
umhyggju, hræðsluáróðri um allar mögulegar og
ómögulegar hættur og fram úr hófi raunsæjum
útskýringum á öllu milli himins og jarðar.
Til allrar hamingju er betri helmingur á heim-
ilinu sem er talsvert léttúðugri en ég og á hann
eflaust ríkan þátt í því að sjö ára sonur okkar er
ekki taugatrekktari en raun ber vitni. Faðir hans
slær á létta strengi og fær drenginn til að hlæja að
tiktúrunum í móður sinni. Hann fer með honum í
stríðsleiki í tölvunni og leyfir honum að vera húfu-
laus og á peysunni í nístingsfrosti.
En umrætt raunsæi er nú farið að valda mér
nokkrum vandræðum í uppeldinu enda hrökkva
spurningar um stórt sem smátt af vörum drengs-
ins á hverjum degi. Ég bregð því yfirleitt fyrir mig
að svara eins og ég sé að lesa upp úr orðabók en
átta mig svo á því að ég er að tala við barn en ekki
jafnaldra minn. Eftir útskýringar mínar á upphafi
mannkyns eða öðrum sólkerfum er drengurinn oft
ekkert nema augun og skelfingarsvipurinn leynir
sér ekki. Ekki nema furða að hann sé stundum
stressaður og þykir sumum nóg um hvað hann er
farinn að líkjast móður sinni í háttum. Ég bind þó
vonir við að hann næli sér í fleiri karaktereinkenni
föðurins um leið og ég reyni að sitja á mér.
Ég verð þó að játa að ég á langt í land með að gefa
ímyndunaraflinu lausan tauminn. Ég á til dæmis
skelfilega erfitt með að halda sögum um jólasveina,
tannálfa og aðrar furðuverur sem sækja manna-
börnin heim til streitu og þarf að hafa mig alla við
til að halda mér saman og leyfa barnslegu sakleys-
inu að blómstra. Þegar tennurnar fóru hins vegar að
hrynja úr barninu tók ég strax þá afstöðu að segja
blákaldan sannleikann: „Það er ekki til neinn tann-
álfur sem kemur og gefur þér eitthvað fallegt í stað-
inn fyrir tönnina. Það eru mamma og pabbi sem
gera það.“ Það er svo bara spurning hvenær hann
fer að leggja saman tvo og tvo.
Nú þegar svínaflensufaraldur geisar rifjast svo
upp fyrir mér hræðsluáróðurinn sem ég viðhafði
þegar fuglaflensa tók sig upp hér um árið. Þá vorum
við búsett í Svíþjóð og mátti drengurinn varla fara
út úr húsi. Þegar frænka hans tók sig svo til og
sparkaði fótbolta upp til himins tók drengurinn and-
köf af ótta við að boltinn kæmi smitaður til baka
og hrópaði: „Passaðu þig á fuglaflensunni.“ Atvikið
varð vitaskuld að aðhlátursefni í fjölskyldunni.
Fyrir vikið hef ég farið mér hægt í svínaflensu-
umræðunni og ekki minnst á hana einu orði.
BARNVÆNT
Laugardalurinn Í miðri Reykja-
vík er mikill sælureitur þar sem
Laugardalurinn er. Einstaklega
skjólgóður og skemmtilegur fyrir
útivist fjölskyldunnar hvaða dag
vikunnar sem er. Í Laugardalnum er
hægt að skoða Grasagarðinn og
spóka sig í skrúðgarðinum. Þvotta-
laugarnar vekja verðskuldaða athygli
ungviðisins, við minnismerki þar er
að finna gamlar myndir frá þeim tíma
er þær voru í notkun sem gaman er
að skoða.
Svo slær heimsókn í Fjölskyldu- og
húsdýragarðinn auðvitað alltaf í
gegn. Garðurinn er opinn alla daga
frá klukkan tíu til fimm og þar er nóg
að skoða fyrir unga sem aldna,
íslensku húsdýrin, seli og fiska. Þegar dýraskoðun lýkur er svo nóg af tækjum fyrir krakka að skemmta
sér í. Verð fyrir börn eldri en fjögurra ára er 400 krónur en unglingar þrettán ára og eldri borga 500
krónur í aðgangseyri. Eldri borgarar fá hins vegar frítt í garðinn og því ódýr skemmtun fyrir afa og
ömmur að fara með barnabörnin í heimsókn þangað.
Það er mikilvægt að kenna krökk-um að nýta þann vettvang sem söfn eru,“ segir Alma Dís Kristinsdóttir, verkefnastjóri
fræðsludeildar Listasafns Reykjavík-
ur. „Og það er engin ein rétt leið
til þess að skoða sýningar. Oft
eru krakkar mjög opnir og
næmir fyrir listsýn-
ingum og koma
með skemmtilegar
tengingar. Skemmti-
legustu heimsóknirn-
ar eru þegar krakkar
koma fullir fordóma á
safnið, halda að þeim
finnist leiðinlegt en
finnst svo gaman.“
Alma Dís tekur oft í
starfi sínu á móti skóla-
krökkum og hefur því reynslu
af því að tala við hópa barna um
myndlistarsýningar. Slík safna-
fræðsla er þó aðeins hluti starfans því að
markmið safnanna er að ná til barna og
fjölskyldufólks með ýmsum öðrum hætti.
Á Kjarvalsstöðum er til dæmis alltaf sýn-
ing sem er sett upp sérstaklega fyrir börn
og tengist þá gjarnan þeirri sýningu
sem er í gangi. Þá má benda á
að í Hafnarhúsinu er núna
í gangi sýning Ilmar
Stefánsdóttur Erró
Myndaspil en lista-
konan hefur þar búið
til stóra myndakubba
úr verkum Errós.
En Alma segir það
alls ekki nauðsynlegt
að sérstakar sýning-
ar fyrir krakka séu
í boði til þess að þau
njóti heimsóknar á safn.
„Við viljum meina að allir geti
skoðað sýningarnar og ef að full-
orðnir og börn koma saman þá er
skemmtilegt að leyfa börnunum að ráða
ferðinni,“ segir Alma Dís sem að bendir
á að á söfnunum liggi frammi bæklingur
sem sé sniðugt fyrir foreldra að glugga
í; Hvað er svona skemmtilegt við safn?
„Hugmyndin er sú að krakkar og full-
orðnir séu jafngildir sýningargestir, þau
megi ráða ferðinni og velja sér það sem
þeim þykir áhugavert. En auðvitað verða
þau að virða reglur safnsins, eins og að
ekki má snerta listaverkin.“
Frítt er inn á umrædd söfn og segir
Alma að það sé um að gera fyrir fjöl-
skyldur að koma oft og kynnast söfnunum
smám saman. „Listasöfn eru spennandi
vettvangur til að læra. En þau eru líka
góður vettvangur til að eiga dýrmætar
samverustundir með fjölskyldunni. Það
eru til rannsóknir sem benda á að þau
gefi rými og næði til þess að ræða ýmis
málefni ótengd safninu sjálfu og þannig
verði til verðmætar stundir í uppeldinu.“
- sbt
Vettvangur til að upplifa,
læra og ræða málin
Börn og fullorðnir eru jafngildir safngestir, segir Alma Dís Kristinsdóttir á Listasafni Reykjavíkur. Hún
hvetur fjölskyldur til þess að setja ferðir á listasöfn á dagskrá hjá sér. Krakkar eru opnir og næmir
gestir sem hafa oft annað sjónarhorn en fullorðnir. Engin ein aðferð er rétt við að skoða listaverk.
Líf og fjör Krakkar úr Hlíðaskóla skoða myndakubba Ilmar Stefánsdóttur undir leiðsögn Ölmu Dísar Kristinsdóttur. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Ferkantað uppeldi
Kringlunni • Simi 568 1822 og Smáralind • sími 564 1822
www.polarnopyret.is
KAUPAUKI
Hverju setti af vindúlpu og buxum fylgja stígvél*
*meðan birgðir endast