Skinfaxi - 01.04.1927, Blaðsíða 2

34
SKINFAXI
aðir og dáðir af þjóðinni, virtir af öllum þeim, um víða
veröld, sem ísland þekkja, og lesið hafa sögu þess. Engin
þjóð í víðri veröld á slíkan siaojstað, sem vígður er blóði
dugandi drengja og helgaður minningu prúðra meyja.
—Enda taka allir undir orð skáldsins: „Hver vann hcr
svo að með orku, aldrei neinn svo vígi hlóð, búinn er
úr bálastorku bergkastali frjálsri þjóð. Drottins liönd
þeim vörnum veldur, vittu barn sú hönd er sterk, gat
ei nema guð og cldur gert svo dýrðlegt furðuverk.“
— En það er ómögulegt að lýsa pingvöllum. Menn
verða að koma þangað sjálfir td að sjá furðuverkið
dýrðlega og til að f i n n a h e 1 g i staðarins.
Og þegar við erum komnir þangað, þá liða gamlar,
kærar myndir um hugann. Við sjáum Gunnar og Njál
og Skarphéðinn og Iíára. Og við sjáum atburðina ger-
ast einn af öðrum. Við göngum um í búð porgeirs
Ljósvetningagoða og sjáum hann með feld yf.r höfði
s r, og við blessum hann í huganum fyrir liinar vitur-
legu tillögur hans. Við göngum yl'ir Öxarárbrú, og tár
koma i augu okkar, er við minnumst þess, að liér mistí
Síðu-Hallur Ljót son sinn. En hugurinn gleðst aftur,
er við minnumst drengskaparins, er þingheimur sýndi
Síðu-Halli, um að bæta honum sonarmissinn. Já, —
„Vér munum fræga frelsisins öld. Hve fögur var gull-
aldarstundin. þá sól skein á stálklædda feðranna fjöld,
og frjálsbornu, svanhvítu sprundin, þá lífið svall al-
frjálst með æskunnar blóði, af ástum, drengskap og
hetjumóði.“ — Við engan stað eru örlög þessarar þjóð-
ar jafn nátengd, sem pingvelli. —
Tvinnuð, þrinnuð, ofin saman, óaðskiljanlega — stað-
urinn, sagan — sagan, staðurinn. — Við reikum um
vell'na. Við staðnæmumst á Lögbergi, sem er besti og
frægasti ræðustóll heimsins, gerður af guði sjálfum,
skreyttur hinu yndislegasta útsýni, hvert sem augum
er rent, — í suðvestri „djúpið mæta mest á Fróni“ —-
pingvallavatn, spegilskygnt, lygnt og tært, i austri