Skinfaxi - 01.04.1927, Blaðsíða 12

44
SKINFAXI
einnig á þessari stundu, á hverjum degi, sem líður. Eg
vildi að eg gæti hjálpað ykkur til þess að sjá það, og
helst yrði það líklega með þvi, að eg segði ykkur frá
sjón, sem fyrir mér vakir. Eg horfi á líf ungs manns.
Hann byrjar daginn æfinlega með bæn til guðs, biður
um hjálp til þess að vera öllum góður og vinna verkin
sín trúlega. Svo tekur hann til starfa og það gildir einu
hvað hann gerir, það einkennir alt trúmenska og iðju-
semi. Sama einlæga viðleitnin kemur alstaðar fram.
Guð líður honum aldrei úr hug, þótt hann hvarfli að
mörgu á yfirhorðinu. Guð er hið hulda afl lífs lians,
sem lætur iðju Jians verða að guðsþjónustu. Og á kvöld-
in þakkar hann honum fyrir liðinn dag eins heitt og
hann bað að morgni. Hann er að vinna hlutverkið, sem
guð ætlar honum á líðandi stund.
Nú þegar eigið þið hlutverk. Reynið öll fyrst og fremst
að koma auga á það ög að lifa síðan í samhljóðan við
það. pá farið þið að finna djúpan frið og gleði yfir
lífinu, meiri en þið þektuð áður. pá unið þið því starfí
og þeim kjörum, sem guð hefir búið ykkur, þvi að
hann er þar sjálfur nær og þið getið þroskast við þau
honum til lianda. Og þó þið hugsið að eins um liðandi
stund, þá fæst þannig samræmi og festa í lífi ykkar,
sem ekki er unt að öðlast á annan hátt. Smám sanian
mun einnig skýrast fyrir ykkur framtíðarhlutverkið,
því að innra, andlegt samband verður í milli. ]?að verð-
ur í rauninni sama hlutverkið, munurinn að eins sá, að
þið verðið þroskaðri og meira reynir á krafta ylckar og
hæfileika. p&tS verður áreiðarilega göfugt og þið skiljið
það rOt: pað getur ekki verið fólgið i neinu hinu ytra
eingöngu. Sá, sem hugsar sér að verða stórbóndi, skil-
ur, að það eitt út af fyrir sig að eiga góða jörð og milrið
af skepnum er ekkert framtíðarhlutverk, heldur Iritt, að|
láta alt þetta vera meðal í hendi sér til þess að gera gott.
Og yfirleitt er álitleg og góð staða i sjálfu sér ekki hlut-
verkið, heldur hjálp til þess að vinna meira gagn öll-