Skinfaxi - 01.04.1927, Blaðsíða 24

56
SKINFAXI
skólastefnan hefir að geyma ýms verðmæti og sann-
indi á sviði alþýðumentamálanna, sem vér íslendingar
eigi síður en frændþjóðir vorar, höfurn gott af að at-
huga.
í náinni framtið verður það eitt af ábyrgðarmestu
störfum þings og stjórnar að skipa menta- og uppeldis-
málum þjóðarinnar í fastara og ákveðnara form; við
ríkjandi skipulag er ekki liægt að una til lengdar. — Og
þá verður spurningin: Eiga skólarnir fyi-ir lífið, lýð-
skólarnir, ekki rétt á að skipa þar veglegan sess? —
Eg sé ekki betur, en að sú kraí'a sé réltmæt, jafnvel
sjálfsögð eins og við horfir í þjóðlífi voru nú.
Hafi nokkurntíma verið þörf á vakningu í þjóðernis-
legu og trúarlegu tilliti meðal þjóðarinnar, þá er það
einmitt nú á þessum byltingasömu tímum, og því meiri
ástæða, sem þessir tímar eru vaxtartímar hjá þjóð vorri.
pað er nú sist að undra, þó raddir heyrist um þjóð-
rækni og ættjarðarást, livorttveggja er nú í afturför,
leynist víða að eins, sem fölskvi á köldum arni.
Mikið af æskulýð sveitanna liefir ldeypt heimdrag-
anum til kaupstaða og bæja. En þar hefir andrúmsloft
erlendrar tildurmenningar náð að kæfa frjóanga þjóð-
rækni og sannrar ættjarðarástar. Islensk menning verð-
ur þar að liita lágt, meðan heimsmenningin ræður og
ríkir. — }?að dylst engum, að þjóðin stendur á alvarleg-
um tímamótum. Barátta hinnar þjóðlegu verðandi
menningar, sem nú er þegar hafin gegn taumlausum
yfirgangi erlendrar ómenningar, hlýtur að leiða til eins
af tvennu: sigurs og sældar fyrir þessa þjóð eða ósigurs
og alvarlegra erfiðleika andlega og efnalega.
Á atvinnulífi þjóðarinnar hvílir menning hennar
beint og óbeint; eðli atvinnuveganna hlýtur ætíð að
ráða nokkru um þær stefnur og þá strauma, sem mest
gætir á ýmsum tímum og ýmsum stöðum; þetta eru
áþreifanlegar staðreyndir.
Til skamms tima hefir íslenska þjóðin verið land-