Skinfaxi - 01.04.1946, Blaðsíða 5

SKINFAXI
er svo bágt að standa í stað,“ því að á þessum 40 árum
bafa orðið meiri breytingar á kjörum islenzku þjóð-
arinnar en breytingar þær, sem urðu á lífi liennar allt
frá landnámi til 1900.
Ymsar liugsjónir liinna fyrstu ungmennafélaga liafa
rælzt. Island er nú fullvalda ríki með innlendum forseta.
„Danska mamma“ lieyrir til sögunni. Fram til 1900 og
jafnvel fram yfir aldamót mátti lieyra á öllum þing-
málafundum setninguna: „Við erum svo fátækir og
smáir“. Þessi orð spegluðu vanmáttarkennd þjóðarinn-
ar. Um 1900 fluttu dönsk og norslc skip allar vörur til
°g frá landinu. Strandferðaskipin voru dönslc með
danskri skipshöfn, og þeim farþega, sem ekki gat talað
dönsku, var sýnd fyrirlitning. Nú lieyrist aldrei í blöð-
um eða á þingmálafundum: „Við erum svo fátækir og
smáir.“ Og nú eins og á fyrra lýðveldistíma vorum,
fljóta islenzlc skip fyrir landi „færandi varninginn
heim“. Árið 1913 hertóku danskir hermenn ungmenna-
félagsfána, er einn ungmennafélagi í Reykjavík hafði
uppi á bát sinum, er hann reri á höfninni þar. En hú er
fáni íslands dreginn við liún, hvar sem íslenzk skip
sigla.
íþróttir skipa nú veglegan sess á Islandi. En því miður
virðist, sem hin þjóðlega íþrótt, glíman, er hin fyrstu
ungmennafélög börðust fyrir að endurvekja ,sé að
deyja út að mestu sem þjóðar-íþrótt. En nú er sund
skyldunámsgrein á íslandi. Sú hugsjón U. M. F. I. lief-
ur því sigrað, að allir íslendingar yrðu syndir.
En ungmennafélögin hafa beðið skipbrot með sum-
ar hugsjónir hinna fyrstu ungmennafélaga, og má þá
fyrst og fremst nefna hina síauknu áfengisneyzlu þjóð-
arinnar, og alls konar glæpafaraldur unglinga, sem
að mestu mun afleiðing drykkjuskaparins.
Hinir fyrstu ungmennafélagar vildu vekja „lifandi
og starfandi ættjarðarást í brjóstum íslenzkra ung-
menna og eyða flokkshatri og pólitískum flokka-