Skinfaxi - 01.04.1946, Blaðsíða 13

SKINFAXI
13
liann of sjálfstæður og sérsinna. Hann dreymdi ekki
Um skáldfrægð og upphefð, sem honum bar þó réttur
hl, sakir gáfna sinna og listrænnar vöggugjafar. Hann
tróð sína eigin slóð. Maður lilýtur að dást að slíku
sjalfstæði, og ósjálfrátt verður manni á að bera það
saman við tálcn tímanna, auglýsingarnar og allan gaura-
ganginn. En þó óskar maður þess um leið, að hann
hefði elcki átt einrænu i alveg svo rikum mæli; þá
hefðum við efalaust átt fleiri snilldarkvæði eftir Örn
Arnarson.
Magnús taldist til heimilis í Hafnarfirði að mestu
leyti frá því Illgresi kom út og allt lil dauðadags. Á
tyrstu árum sínum þar tók liann upp á allnýstárlegu
tdlæki, að þeirra tíma dómi, þótt að nú þyki það gott
°g gilt. Hann eyddi sumrunum i að ferðast fótgangandi
uni landið. Var það ætlun lians að ganga þannig um
landið allt, þótt ekki kæmi hann þvi fram. En víða
hggja sporin hans samt sem áður, og í öllum lands-
hlutum nema Vestfjörðum. — Það var ekki örgrannt
mn, að sums staðar væri litið á þessi ferðalög lians um
hábjargræðistímann nokkuð annarlegum augum. En
Magnús fór sínar eigin götur, þrátt fyrir annarra álit,
«g liafði raunar gaman af undrun fólks á háttalagi
sínu. Hann var rílculega gæddur þeim hæfileika að geta
séð tilveruna í skoplegu ljósi. Um það ber Illgresi glögg-
an vott.
Það, sem aðallega vakir fyrir Magnúsi með þvi að
lara svona fótgangandi um landið, er að kynnast því i
s.U>n, lita sveitirnar með eigin augum og athuga fólkið.
h-n jafnframt hefur hann í huga að skoða náttúru
landsins, gróðurfar þess og jarðlög. Hann liafði jafnan
hinn niesta áhuga á náttúrufræðilegum fyrirbrigðum.
Ur ekki að efa það, að ferðir þessar liafa verið honum
lærdómsrikar, og á þeim hefur hann fengið kveikina í
alllangan kvæðaflokk, sem birtist í annari útgáfu III-