Skinfaxi - 01.04.1946, Blaðsíða 35

SKINFAXI
35
mynda öflug samtök meðal NorSurlandaþjóðanna á
þann hátt, að margar þjóðir gætu lilotið blessun af.
Og án þess að ég vilji ala á nokkrum liégómlegum
metnaði má henda á það lxér, að íslendingar mættu
vel við una að eiga frumkvæði þessa máls. Norræn
samvinna á að vera meira en veizludýrð og glasa-
glaumur. Einmitt í lausn svona mála á hún að sýna
ágæti sitt og göfgi.
Hér má svo minna á það, að ekki er ósennilegt að
meira verði um það hér eftir en liingað til að taka
kvikmyndir á íslandi. Þau hneyksli ættu ekki að end-
urtaka sig, að islenzk skáldrit yrðu kvikmynduð i
framandi landslagi eíns og Fjalla-Eyvindur Jólianns
Sigurjónssonar. Ilitt finnst mér ekki ósennilegt, að
ýmsir þættir úr fornsögum okkar yrðu brátt kvik-
myndaðir og þættu áhrifamiklar mvndir. Ætli t>að
mætti ekki fá tilkomumikla mynd af kristnitökunni,
og það á þann veg, að hún ætti erindi til allra hugs-
andi þátttakenda í mannlegu samfélagi hvar í heimi
sem er? Og skyldi það ekki geta orðið minnisstætt og
hugleikið að sjá, er Hallur af Siðu lætur son sinn
hótalaust til að afstýra vandræðum, er Bergþóra
gengur í hinnzta sinn til hvílu með bónda sinum,
Ingimundur gamli leynir sári sínu, eða þá hins vegar
er Hildigunnur steypir skikkjunni yfir Flosa? Þessi
atriði læt ég nægja að nefna til umhugsunar af öllum
þeim sæg fornsagnanna, sem íslenzk alþýða hefnr
séð fyrir sér og mótast af á liðnum öldum. En ef
svo fer, að íslenzkar bókmennlir yrðu talsvert kvik-
myndaðar j framtiðinni, myndi eðlilegast og bezt, að
það yrði leyst með samvinnu landa á milli, og er þar
önnur hlið þess starfs, sem bíður væntanlegs kvik-
myndaráðs íslendinga. Þetta er þó atriði, sem engu
breytir um það, sem er aðalefni þessarar greinar, en
gaman getur verið að því að láta liugann dvelja við
þá framtíðarsýn, að islenzkir listamenn hjálpi til að
3*