Skinfaxi - 01.08.1990, Side 21
V I Ð T A L I Ð
Þar sem niðurfalliö hefur veriö bilaö í nokkur ár þarf Pétur að sópa
kasthringinn áöur en hann kastar
æfa og um áramótin 1982-1983 fór ég í skóla til Alabama. Úti
náði ég að kasta 16,89 m, en meiddist þá illa og aftur kom
stöðnunartímabil í nokkur ár og ég hætti í skólanum. Mér
fannstglataðað vera úti í skóla og verameiddur. Eggafkúluna
upp á bátinn þar sem læknarnir úti sögðu mig vonlausan með
brjósklos og að ég ætti bara að hætta þessu. Eg varð rosalega
svekktur.
Ari seinna fór ég til læknis á Islandi, Sigurjóns Sigurðssonar,
hann skoðaði meiðslin og sá strax að festing var slitin. Hann
dreif mig á sjúkrahús í Keflavík og skar mig upp. A þessum
tíma var ég alltaf í blakinu með Samhygðarliðinu og HSK lið-
inu þannig að ég var í nokkuð góðri líkamlegri þjálfun og var
auk þess að leika mér í fótbolta. Eg keppti svo í bikarkeppninni
1986 fyrir HSK án þess að hafa kastað kúlunni í lengri tíma
og kastaði þá yl'ir 16 metra og þá vaknaði áhuginn aftur og ég
hef æft alveg stöðugt síðan.”
Kom meiddur á Landsmót
„A Íþróttahátíð HSK í sumar tognaði ég illa. Eg keppti þá í
spjótkasti og hlaut þessi venjulegu spjótkastarameiðsl, tognun
á olnboga. Ég keppti samt í landskeppninni í kúlu og var ekki
viss um að ég gæti keppt af öllu afli á Landsmótinu.
Ég kom meiddurtil keppni og þegarég hitaði upp fann égfyrir
olnboganum. I fyrstu umferð kastaði ég með stórahlífog fann
þá ekkert fyrir meiðslunum og reif þá hlífina af og skellti mér
í næsta kast og náði þá 20,66 m. Kastið kom mér mjög á óvart,
því ég bjóst ekki við að geta tekið á.
Það er mjög gott að kasta í Mosfellsbænum, völlurinn er á
heimsmælikvarða, en skjólið er ekki nógu mikið. Völlurinn
hefði mátt snúa aðeins öðruvísi bæði fyrir kringlukast og
kúlu.”
Komst inn á jöfnu í gömlu kastskónum
„Eftir Landsmót hef ég ekki keppt nema í Split, þar átti ég mjög
góðupphitunarköstvelyfir20,50, en migskortikeppnisreynslu
í sjálfu mótinu. Ég þarf að keppa meira á erlendum vettvangi
og geta slappað af í sjálfri keppninni. A stórmótum stífnar
maður ósjálfrátt upp þegar í keppnina er komið, en í upphitun
nær maður að vera afslappaður og þá fer kúlan langt. Reynslan
gefur manni mikið og mér finnst þetta vera að koma.
Ég hafði hugsað mér að taka þátt í Grand prix mótum, Evrópu-
meistaramóti lögreglumanna, landskeppninni í Grimsby, þar
sem ég hefði lent á móti sterkum köllum og hugsanlega verið
á palli eða unnið. Þá kæmi ég sterkari inn og veit meira um
sjálfan mig. Reyndar lenti ég í vandræðum í undankeppninni
í Split þegarhann byrjaði að hellirigna. Hringurinn varð sleip-
ur og það er mjög slæmt fyrir þann kaststíl sem ég nota. Við
vorum tveir með snúningsstflinn, hinn flaug á hausinn og
komst ekki í úrslit, en ég náði að redda mér með því að fara í
gamla kastskó í síðasta kastinu og komst þá inn ájöfnu í 12,-
13. sæti.
Ætlar að reyna við íslandsmetið
í byrjun nóvember
Pétur hefur sýnt og sannað að hann stefnir sífellt hærra og er
hann nú annar besti kúluvarparinn á Norðurlöndum, og ef
miðað er við afrekaskrá Alþjóða frjálsíþróttasambandsins er
Pétur nálægt tíunda sæti.
Pétur strengdi þess heit að bæta sig enn frekar eftir Landsmót
og það hefur hann þegar gert, er hann kastaði 20,77 m á innan-
félagsmóti Armanns sem haldið var í Laugardalnum 23. sept-
ember s. 1.
Verður þess langt að bíða að Pétur setji Islandsmet?
„Ég hef kastað yfirólympíulágmarkið á sjö mótum íár. Ogeft-
ir að ég var orðinn heill af meiðslunum hefur stígandinn verið
það mikill hjá mérað ég vissi að ég næði að bæta mig. Það var
allt sem hjálpaðist að, veðrið var frábært og það var ekkert sem
truflaði. Á æfingu efitr þetta mót kastaði ég lengra en íslands-
metið. Núna í byrjun nóvember verður haldið stórt krafta-
jötnamót í Reiðhöllinni í Víðidal sem kallast Kraftur 90. í hléi
ætla ég að reyna við íslandsmetið innanhúss sem 20,59 metrar
og er í eigu Hreins Halldórssonar.”
Hver er stefnan í framtíðinni?
„Ég ætla að komast í átta manna úrslit á næsta ári. Ég stefni
á Heimsmeistaramótið innanhúss sem verður í Sevilla á Spáni
3. mars og utanhúss sem haldið verður í Japan í ágúst eða
september. Nú Olympíuleikarnir 1992 eru auðvitað
Skinfaxi
21