Skinfaxi - 01.08.1992, Blaðsíða 28

G R E I N
Halldóra Jónasdóttir UMSB hóf Islandsmetaregnið á ULM í sumar.
ætti því að leggja áherslu á að auka
fjölda æfinga jafnt og þétt og að fjöldi
þeirra nái hámarki um tvítugt og hann
haldist stöðugur næstu árin þar á eftir.
Það fer ekki hjá því að æfingar á hverj-
um degi og kannski fleiri en ein á dag
svo mánuðum og árum skiptir krefjast
þolinmæði og sterks persónuleika. Ungi
afreksmaðurinn verður að læra að sætta
sig við að einhver hluti æfinganna sé
ekki skemmtilegur, en nauðsynlegt er að
leggja sig fram við þær vegna þess hve
mikilvægar þær eru til að ná árangri í
keppni. Meirihluti æfinganna verður nú
eins og hvert annað starf sem nauðsyn-
legt er að vinna, ólíkt því sem var á
barnsaldrinum þegar æfingamar áttu í
flestum tilfellum að vera skemmtilegar.
Þó er mikilvægi skemmtilegra æfinga
ekki síðra þegar æfingaálagið er mikið
og hlutverk þjálfarans við að gera erfiðar
æfingar skemmtilegar er ómetanlegt.
Sérhæfðar æfingar
aukast
Aukinn fjöldi æfinga er fyrst og
fremst fólginn í fleiri séræfingum sem
tengjast sérgrein íþróttamannsins. Al-
hliða þjálfun ætti að halda áfram en
áhersla á hana ætti að vera mismikil
með tilliti til árstíma og keppnistíma-
bils. Kraft-, þol- og hraðaæfingar verða
áfram hluti alhliða uppbyggingar, en
frekari áhersla á þessa þætti ræðst af
kröfum greinarinnar til fþróttamannsins.
Þolæfingar fyrir lyftingamenn eða kúlu-
varpara hljóta að verða í lágmarki því
slrkar æfingar nýtast þessum íþrótta-
mönnum mjög takmarkað. Þolæfingar
verða hins vegar aðaluppistaða æfinga
hjá sundmönnum og langhlaupurum svo
tvö ólík dæmi séu tekin.
Alhliða þjálfun — lært
á líkamann
Allir íþróttamenn þurfa að vera vel
þjálfaðir, liðugir og með góða sam-
hæfingu hreyfinga. Það má því ekki
gleyma að viðhalda þessum hæfileikum,
ekki síst til þess að minnka líkur á
meiðslum. Það æfir enginn mikið ef
hann er meiddur. Líkamlegu eiginleik-
Sveinn Margeirsson UMSS kemur fyrst-
ur í mark í 800 m hlaupi d ULM í swn-
ar.
arnir verða ekki óþekkt stærð lengur,
heldur lærir einstaklingurinn smátt og
smátt á það hvernig líkaminn bregst við
hinum ýmsu áreitum sem felast í
æfingum og keppni. Einstaklingurinn
lærir að byggja líkamann upp og komast
í sem best form og að beita honum til
þess að ná hámarksárangri.
A frekshugsunar-
háttur
Hugarfarslega er þetta aldursskeið
mjög mikilvægt fyrir íþróttamanninn.
Hér leggur hann grunninn að því hvern-
ig hann mun æfa fyrir komandi afreks-
skeið milli tvítugs og fertugs. Ef íþrótta-
manninum tekst að komast upp á lagið
með að æfa af mikilli elju og sam-
viskusemi og láta íþróttaæfingarnar
ganga fyrir öðrum áhugamálum, er
nokkuð víst að eftirleikurinn verður
auðveldari en ef önnur áhugamál hefðu
ráðið ferðinni. Þetta er oft erfiðara en
sýnist í fyrstu því að bættur árangur er
nú mun háðari æfingum en var á æsku-
og unglingsárunum. Menn bæta árangur
sinn í minni stökkum og það þarf að
vinna meira fyrir hverju skrefi fram á
við en var á æsku- og unglingsárunum.
Þess vegna er oft erfitt að sannfæra
efnilega íþróttamenn um gildi mikilla
æfinga. Þeirra fyrsta persónulega
reynsla af miklum æfingum hefur
kannski verið á þá leið að árangurinn
hefur látið á sér standa. Hlutverk þjálf-
arans er að útskýra mikilvægi stöðugrar
þjálfunar og að árangurinn komi ekki á
silfurfati þó svo æft hafi verið í ein-
hverja mánuði af mikilli elju, og þó svo
að ein aðferð henti einum íþróttamanni
er ekkert víst að hún henti þeim næsta.
Margir þættir
mikilvægir í þróun
afreksmannsins
Þeir þættir sem segja má að séu allir
mikilvægir til að íþróttamaðurinn nái að
þróa hæfileika sína til hins ítrasta eru
þessir:
Hreyfteiginleikar (þol, kraftur, hraði,
liðleiki og samhœfmg)
Persónueiginleikar (sálrænir þœttir,
hugarfar, gildismat og þekking)
Líkamleg bygging (beinastœrð
o.fl. etfðafrœðilegir þættir)
28
Skinfaxi