Skinfaxi - 01.08.1992, Blaðsíða 31

V IÐT A L
Jóhann Ingi
Gunnarsson,
sálfræðingur og
fyrrverandi
landsliðsþjálfari í
handknattleik, hefur
ákveðnar skoðanir á
undirbúningi
íslenskra
íþróttamanna fyrir
keppni.
Landslið íslands í
handknattleik
hafnaði í fjórða sæti á
ÓL og Sigurður
Einarsson
spjótkastari í fimmta
sæti, en aðrir
íslenskir
íþróttamenn stóðu
sig ekki sem skyldi.

■ sájlJ
1- 'M
Í V 't ÍS^L&Æ. '/IÍí ( tBP

SÞK-WilM&f 1 W* Æj .
Ólympíulið lslcmds í handknattleik 1992.
(Ljósmynd RAX)
Hvers vegna gengur sumum
vel í keppni en öðrum ekki?
Hvers vegna ná menn ekki sínu
besta þegar þeir eiga að vera í topp-
formi? Var handknattleikslandsliðið
ekki svo illa undirbúið, þrátt fyrir að
komast bakdyramegin inn á ÓL? Er
sálfræðilegur undirbúningur íþróttafólks
lítill sem enginn hér á landi, sé miðað
við önnur lönd? Gerum við sömu kröfur
til einstaklingsíþróttamanna og hóp-
íþróttamanna?
Undirbuningur
handknattleiks-
landsliðsins var góður
„Menn voru snemma farnir að gæla
við þann möguleika að taka þátt í ÓL.
Það er vitað að liðið er inni '93 og líka í
heimsmeistarakeppninni '95. Liðið gat
alltaf sagst vera að undirbúa sig fyrir
'93 og var þessvegna alltaf klárt í slag-
inn.
Landsliðið fór í töluvert margar
æfingaferðir og lék m.a. tvisvar á Spáni
og kynntist þar þeim aðstæðum sem ÓL
fóru fram við. Það er afskaplega mikil-
vægt við allan undirbúning að þekkja
aðstæður, í þessu tilviki að leika í hit-
Jóhann Ingi Gunnarsson.
anum á Spáni, því það skapar mikið
öryggi. Liðið var því alveg eins vel
undirbúið og öll önnur lið sem tóku þátt
í keppninni. Ég veit það t.d. að þýska
liðið og austantjaldsliðin höfðu ekki
undirbúið sig meira en íslendingar."
A tvinnumennskan
hentar okkur ekki
„Við þurfum lfka að skoða árangur
liðsins með tilliti til fyrri reynslu. Árið
1978 gengu hlutirnir ekki eftir eins og
við vonuðum þó svo að leikmenn léku
þá í fyrsta skipti eins og þeir væru í
atvinnumannaliði. Þeir voru á launum
og í fríi frá vinnu og æfðu tvisvar á dag.
Þá héldu ntenn að hægt væri að setja
jafnaðarmerki á milli þess að æfa mikið
og þess að ná árangri og vissulega eru
þá líkur á góðum árangri. En síðan '78
hafa menn lært að það þarf nieira til.
Menn þurfa að vera í góðu, andlegu
jafnvægi og hungraðir til þess að ná
árangri. Leikmenn mega ekki fara
þreyttir og ofþjálfaðir í stórmót. Und-
irbúningi fyrir Seoul 1988 var hagað
rneð sama hætti og 1978. Mönnum var
kippt út úr sínu venjulega umhverfi og
þeir fóru að vinna eins og atvinnumenn
sem ég held að henti okkur ekki.“
Orðnir andlega
þreyttir áður en þeir
lögðuafstað
Afhverju ekki?
„Sumir voru jafnframt í annarri
vinnu til þess að ná sér í tvöföld laun.
Menn voru ekki nægilega einbeittir,
L.
Skinfaxi
31