Skinfaxi - 01.08.1992, Blaðsíða 32

V IÐT A L
þannig að þetta kerfi nýttist ekki eins
vel og ætla mætti. Væntingar voru þá
miklar, liðið var tvisvar búið að ná
sjötta sæti og menn farnir að vonast eftir
verðlaunasæti. Markmiðið var sett
mjög hátt og það eykur spennustigið
gífurlega mikið. Strákarnir æfðu mjög
mikið og flestir sem til þekkja viður-
kenna að undir lok undirbúningsins hafi
æfingar verið of erfiðar. Upp úr þeim
náði landsliðið sér ekki og ég man eftir
því að ég hitti nokkra landsliðsmenn rétt
áður en þeir lögðu af stað til Seoul, en
íþróttamenn segja gjaman að það sé
hápunkturinn að taka þátt í OL. Þeir
sögðust verða fegnir þegar þetta yrði
búið. Þeir voru orðnir andlega þreyttir
áður en þeir lögðu af stað á leikana. Ef
við lítum aðeins á þetta atriði þá er
kannski ekkert svo skrýtið að liðið hafi
aldrei náð sér á strik, jafnvel þó þetta
hafi verið mjög sterkt landslið og á
pappírunum jafnvel sterkara eða jafn-
sterkt og var að leika núna. Þó er það
alltaf afstætt að bera svona saman og
auðvitað eiga menn að gera sem minnst
af því, vegna þess að riðlarnir eru svo
misjafnir."
Aðrar þjóðir æfa ekki
meira en við
Getci Islendingar náð eins góðum ár-
angri og atvinnumannaþjóðir efþeir œfa
ekki eins og atvinnumenn ?
„Þegar við tölum um atvinnu-
mennsku í handbolta þá er í raun, eins
og t.d. í Þýskalandi, Svíþjóð og hjá fleiri
þjóðum, verið að tala um það að menn
fái borgað fyrir að spila, en þessir menn
æfa ekkert mikið meira en við. Þeir æfa
á kvöldin og það eru sérstakar æfingar
tvisvar í viku. Eg tel að eins og íslenska
liðið æfir í dag þá sé ekki hægt að æfa
mikið meira.
Skilyrði þess að lið geti náð árangri
er að allt smelli saman. Undirbúningur
verður að vera góður, liðið þarf að vera
rétt samsett og auðvitað líka að vera
heppið með riðil. Núna lentum við í
hagstæðum riðli og það kom í ljós að
þrír úrslitaleikir kornu úr hinum riðl-
inum. Liðið tók þátt í þessari keppni
með svipuðu hugarfari og í Los Angeles
og B-keppninni í Frakklandi, þannig að
ég held að sá lærdómur sem við hljótum
að draga af þessu sé sá að undirbúningur
sé hæfilega mikill, hugarfarið rétt og að
ekki sé verið að reisa skýjaborgir áður
en keppnin hefst. Þetta er það fyr-
irkomulag sem virðist henta okkur. Sú
hætta sem ég tel vera fyrir hendi nú er
að undirbúningur verði aukinn til muna
og æft verði tvisvar á dag. Eg held að
það myndi ekki skila sér í betri árangri
því að þetta er ekki spurning um fjölda
æfinga heldur gæði. Leikmaður getur
æft í fjóra tíma á dag, en tekur einungis
á í tvo tíma vegna þess að hann er
orðinn svo leiður á æfingunum. Það
skiptir miklu máli að leikmenn hafi
gaman af því að spila handbolta.
Það er bagalegt þegar HSI er orðið
svo févana að tvísýnt er orðið hvort
landsliðið komist í þær ferðir sem þarf
að fara í. Það er auðvitað mjög trufl-
andi, bæði fyrir þjálfarann og leikmenn
og þetta þarf að laga fyrir '93 - '95 ef
við gerurn kröfu um það að jafna þann
árangur eða ná betri árangri en við
höfum nú náð.“
Hverju vilt þú spá um gengi liðsins?
„Fjórða sætið er auðvitað frábær
árangur og hann er nú orðinn að við-
miðun og auðvitað er spurning hvenær
við fáum aftur þetta góða tækifæri þegar
öll skilyrði eru hagstæð.
Vandamálið nú er að kröfurnar auk-
ast. Bæði almenningur og leikmenn gera
kröfur og hafa væntingar um ákveðinn
árangur, en landsliðsþjálfarinn er að-
eins að reyna að draga úr því og segir að
það sé gott að vera í einu af átta efstu
sætunum og segist svo stefna að verð-
launasæti '95. Spurningin nú er hvaða
leið hann muni velja að því marki, mun
hann fara með liðið sem hann hefur í
dag eða mun hann fara með liðið sem
hann ætlar að láta leika '95. Fari hann
með það lið sem hann ætlar að láta leika
'95 þá held ég að það muni draga
svolítið úr kröfunum og væntingunum.
Þá segja menn sem svo: Hann er að fara
með unga stráka og er að byggja upp.
Kalli hann hins vegar á Sigurð Sveins-
son og þessa stráka þá munu kröfurnar
um góðan árangur verða mun meiri eins
og gefur að skilja. Eg er ekki að leggja
mat á það hvor leiðin sé rétt eða röng og
landsliðsþjálfari hvers tíma verður að
standa og falla með þeim ákvörðunum
sem hann tekur.“
Samanburður
einstaklings- og
hópíþrótta
ósanngjarn
Við vœntum mikils af frjálsíþrótta- og
sundfólkinu okkar sem fór á OL. Það á
að vera í toppformi, en allt kemur fyrir
ekki. Fólk spyr hvers vegna það standi
sig ekki betur eftir að hafa œft og stefnt
að settu marki í langan tíma. Hvað er
það sem gerist? Getur það ekki tekið
tilsögn? Er sanngjarnt að bera saman
árangur einstaklingsíþróttamanna og
hópíþróttamanna ?
„Nei, það er ekki sanngjarnt að bera
saman einstaklingsíþróttagreinar og
hópíþróttagreinar. í handboltanum eru
tólf lið og neðsta sætið er 12. sæti.
Spjótkastararnir eru margir og skilyrðið
32
Skinfaxi