Skinfaxi - 01.05.1993, Síða 28

Góöur efniviður og
raunhæfir möguleikar
- segir Þráinn Hafsteinsson landsliðsþjálfari í frjálsum íþróttum
,, Við erum með margt afreksfólk og síðan unglinga, sem eiga að taka við af þeim eldri. ‘ ‘
Þráinn Hafsteinsson er landsliðs-
þjálfarí í frjáisum íþróttum og tók
við því starfi í febrúar síðast-
liðnum. Þráinn var tekinn tali og
spurður um starfið og ýmislegt því
tengt. En fyrst var forvitnast um
Þráin sjálfan.
„Ég er uppalinn á Selfossi og byrjaði
snemma í fótbolta og frjálsum íþróttum,
reyndar í handbolta og körfubolta líka og
öllu sem í boði var. Ég sneri mér síðan að
frjálsíþróttunum eingöngu, þegar ég var
sextán ára, og fór að æfa og keppa í
tugþraut sautján ára, þar sem ég hef átt
Islandsmet síðan 1983. Á menntaskóla-
árunum æfði ég og keppti í Reykjavík en
hélt til Bandaríkjanna að læra íþróttafræði í
háskóla í Alabama. Þar keppti ég og átti
mín bestu ár í íþróttunum, 1980-’84. Síðan
gerðist ég aðstoðarþjálfari við háskólann
og sinnti því starfi í tvö ár og kom heim
‘86. Þá gerðist ég þjálfari hjá HSK og
kennari við íþróttakennaraskólann á
Laugarvatni.“
- Hvert er gengi tugþrautarinnar um
þessar mundir?
„Ef það er bjart fram undan í einhverri
grein frjálsíþrótta, þá er það í tugþrautinni.
Þar er gífurlegur efniviður á leiðinni til
góðra afreka, bæði strákar sem eru
rúmlega tvítugir og þeir yngri, 16-17 ára,
sem eru mjög efnilegir. ‘‘
- Hvað veldur þessum áhuga?
„Ætli það sé ekki fjölhæfnin og það
hversu greinin er skemmtileg. Hún gefur
ýmsa möguleika og kemur í veg fyrir að þú
sért alltaf að gera það sama.“
- Hvert var svo fyrsta verkefni þitt sem
landsliðsþjálfari ?
„Það var að leggja línurnar fyrir þetta
ár, skipuleggja starfsemina og hrinda síðan
hlutunum í framkvæmd. Fyrsta verkið eftir
skipulagsvinnuna var að velja stóran
landsliðshóp, þrjú lið, - það er að segja
landslið karla og kvenna, unglinga 17-20
ára og í fyrsta skipti völdum við nú
landslið sveina og meyja 15-16 ára.
Hópinn köllum við „Úrvalslið FRÍ 2000“.
- Ertu með góðan efnivið?
„Já, alveg örugglega, hann er alltaf fyrir
hendi, þetta er bara spurning um að vinna
úr þeim efniviði sem í hlut á hverju sinni.
Við byrjuðum með æfingabúðir í mars. Þá
kölluðum við fyrst til bæði spretthlaupara
og langhlaupara eina helgi og síðan
stökkvara og fjölþrautarfólk næstu helgi á
eftir. Þá kallaði ég einnig til sérfræðinga í
hverri grein mér til aðstoðar. Við fengum
til okkar unglingalandsliðin í heild sinni í
Mosfellsbæinn um hvítasunnuna en nú í
júnílok fá þau að spreyta sig norður á
Laugum í Þingeyjarsýslu.
Hvað varðar karla- og kvennalands-
liðið þá vinnum við meira með og í
gegnum þjálfara félaganna þannig að unnt
sé að byggja undirbúninginn á því sem
hverjum og einum hentar best. Þá er
sérhæfing orðin meiri en hjá þeim yngri og
því gerðar aðrar kröfur.“
Sterkir einstaklingar
„Helstu verkefni sumarsins eru Smá-
þjóðaleikarnir og Evrópubikarkeppni
landsliða sem eru alltaf mjög spennandi
viðfangsefni en stærsta verkefni okkar á
árinu er heimsmeistaramótið í Stuttgart í
Þýskalandi í ágúst.“
- Hverjir eru möguleikar Islendinga á
svo stóru móti?
„Við eigum afreksmenn sem eiga
raunhæfa möguleika á því að komast í
úrslitakeppni 12 bestu, einkum þó í
spjótkasti og kringlukasti og jafnvel í
kúluvarpi. Við getum nefnt Sigurð Ein-
arsson spjótkastara sem dæmis þegar hann
náði fimmta sæti á síðustu Ólympíuleikum.
Þegar menn eru komnir inn í úrslit á annað
borð getur allt gerst. Lið okkar skipa síðan
aðrir fjórir eða fimm sem gætu náð inn í
úrslit á góðum degi. Fyrir utan þessa fjóra
sem fóru á Ólympíuleikana, Einar Vil-
hjálmsson, Véstein Hafsteinsson, Sigurð
og Pétur erum við með menn eins og Einar
Einarsson í 100 metra hlaupi, Sigurð
Matthíasson í spjótkasti sem þriðja mann
og Eggert Bogason í kringlukasti sem
annan mann. I kvennalandsliðinu erum við
með mjög góða keppendur. Við getum til
dæmis nefnt Mörtu Ernsdóttur í lang-
28
Skinfaxi