Skinfaxi - 01.10.1995, Qupperneq 44

Ottinn er ímyndun
segir Michael Jordan
Eg hugsa aldrei um afleió-
ingarnar ef ég hitti ekki úr
mikilvœgu skoti. Af hverju?
Afþví að efþú hugsar um
afleibingarnar ferðu ósjálf-
rátt að hugsa um neikvœða
hluti.
Ef ég ætlði að hoppa út í sundlaug
og ég kynni ekki að synda myndi
ég hugsa með mér hvað ég þyrfti
að gera til að bjarga mér. Ég hoppa ekki
útí og hugsa með mér; „ég held ég geti
synt en kannski drukkna ég." Ef ég tek
snöggar ákvarðanir hugsa ég um
jákvæðu afleiðingarnar - ég er ekki að
hugsa um hvað gerist ef mér mistekst.
n ég get séð af hverju sumt fólk er
hrætt við að mistakast. Þær
hugsanir koma frá félögum þeirra
eða bara útaf tilhugsuninni um
neikvæðar niðurstöður. Það gæti verið
hrætt um að líta illa út eða vera sjálfu sér
til skammar. Það er bara ekki nógu góð
ástæða fyrir mig.
S
g áttaði mig fljótt á því að ef ég
ætlaði mér að ná langt í lífinu
þyrfti ég að vera sækinn. Ég þurfti
að fara út og gera hlutina sjálfur. Ég
held að þú komist aldrei neitt áfram með
því að stíga í sömu sporin og allir hinir.
Ég veit að óttinn er hindrun fyrir suma
en fyrir mig er óttinn ímyndun.
egar á reynir hugsa ég ekki um
neitt annað en verkefnið sem bíður
mín. Otti er bara ímyndun. Þú
heldur að það séu ljón í veginum en í
rauninni eru allar hurðir opnar. Alls
staðar eru möguleikar fyrir þig að standa
þig vel og opna fleiri dyr.
Ef niðurstaðan verður sú að mitt
besta er ekki nægilega gott get ég
alla vega róað mig með því að ég
var ekki hræddur við að takast á við
verkefnið. Kannski var ég bara ekki
nægilega góður. Það kemur fyrir alla og
það er ekkert til að hræðast eða
skammast sín fyrir. Mistök hafa alltaf
fengið mig til að gera enn betur næst.
Ráðleggingar mínar hafa alltaf verið
að hugsa jákvætt og finna allar
jákvæðu hliðarnar á þeim
mistökum sem þú gerir. Stundum geta
mistök verið sú leið til að koma þér nær
takmarki þínu. Tökum sem dæmi að ég
sé að gera við bílinn minn. í hvert skipti
sem ég geri eitthvað vitlaust aukast
líkurnar á að ég finni hvað er að. Allar
mestu uppfinningar sem mannkynið
hefur gert komu eftir hundruð mistaka.
S
g held að einbeitingarleysi geti
valdið ótta og þá á ég sérstaklega
við íþróttir. Ef ég hefði til dæmis
staðið á vítalínunni og hugsað um þá tíu
milljónir manna sem voru að horfa á mig
í sjónvarpinu gæti ég ekki hitt úr einu
einasta skoti.
S
g reyndi því að ímynda mér að ég
væri staddur á viðkunnanlegum
stað þar sem ég var vanur að taka
vítaskot og vanur að hitta. Ég loka mig
frá umhverfinu og fer í gegnum sömu
hreyfingarnar og t.d. á æfingu. Ég veit
að ég er að gera réttu hlutina og því verð
ég rólegur og skotin rata rétta leið.
etta er ekkert frábrugðið því að
halda ræðu í viðskiptaheiminum
eða skila inn verkefni fyrir
skólann. Ef þú hefur undirbúið þig rétt
og gert alla nauðsynlegu hlutina verður
verkefnið ekkert mál þegar þú einbeitir
þér fyrir framan áhorfandann. Þú ert að
gera sömu hlutina og áður - af hverju
ætti þér frekar að mistakast núna?
Annað hvort líkar kennaranum,
kaupandanum eða áhorfandanum við
það sem lagt var fram eða ekki. Það
skiptir ekki öllu, þú gerðir hins vegar allt
vel.
/
g get sætt mig við mistök. Ollum
mistekst einhvern tímann. En ég
get ekki sætt mig við það að reyna
ekki. Það er þess vegna sem ég var ekki
hræddur við að snúa mér að hafnabolta.
Ég myndi ekki segja; „ég get ekki gért
þetta þar sem ég er svo hræddur um að
komast ekki í liðið". Það er ekki mitt
mottó. Það skiptir ekki máli hvort þú
vinnur eða tapar ef þú leggur þig allan
fram og gefur alltaf 110% í það sem þú
ert að gera.
ýtt og endursagt úr bókinni „I
Can't Accept Not Trying" eftir
Michael Jordan. í næsta tölublaði
Skinfaxa mun Jordan tala um
skuldbindinguna.
44 SKINFAXI