Skinfaxi - 01.02.2001, Blaðsíða 32

Ungmennafélaginn og
Stjörnumaðurinn Birkir ívar
Guðmundsson fór á kostum í
markinu í vetur þrátt fyrir að
félagar hans í liðinu hafi ekki
leikið jafn vel en Stjarnan komst
ekki í fyrsta skipti í
úrslitakeppnina eftir að
fyrirkomulaginu var breytt fyrir 9
árum. Birkir byrjaði að leika
handknattleik tíu ára gamall en
hrökklaðist ekki í markið fyrr en á
fjórtánda aldursári. Hann stóð sig
vel með landsliðinu á HM í
Frakklandi ekki alls fyrir löngu og
ef hann leikur jafn vel á næsta ári
er ekki ólíklegt að kappinn haldi á
vit ævintýranna og geri íþróttina
að atvinnu sinni.
En markvarðastaðan virðist ekki vera
fljótt á litið sú staða sem inaður mundi
helst kjósa sér. Enda hefur alltaf verið
sagt að hanboltamarkverðir hljóti að
vera létt ruglaðir að standa á milli
stanganna. Hvað segir Birkir um það?
„Jú, þetta hefur maður heyrt, og
eflaust er það að einhverjum hluta rétt.
Það þarf einmitt svona léttruglaða menn
til þess að reyna að verða fyrir
þrumuskotum Róberts Duranona,
Patreks Jóhannessonar og Hilmars
Þórlindssonar."
En hvað fær menn til að fara í markið í
hanbolta?
„Það er nú bara þannig að
markmannsstaðan er mikilvægasta staða
liðsins í handbolta, og ég held því fram
að egóistanir leitist eftir því að fara í
markið, því að markmaðurinn er yfirleitt
hetjan á vellinum, getur í raun ráðið einn
og sér úrslitum leikja."
Þér finnst kannski gott að fá knöttinn í
andlitið?
„Nei það er það ekki, getur verið
mjög sárt, en þannig er boltinn slys geta
gerst og maður verður bara að taka því.
Hvernig stóð á því að þú valdir markið
í handboltanum?
„Það vildi þannig til að ég hafði
spilað aðeins í marki en færði mig í
útistöðu í 3. eða 4. flokki. Þá var góður
markmaður sem spilaði með okkur sem
hét Héðinn og fótbrotnaði hann á miðju
tímabili, það var leitað til mín og síðan
hef ég verið fastur í markinu."
Einhversstaðar las ég að þeir sem gátu
ekkert úti í handbolta var alltaf kastað í
markið - það hefur kannski verið
þannig með þig?
„Nei, það er ekki rétt. Góðir mark-
menn verða að vera þeim eiginleikum
gæddir að geta lesið leikinn jafnvel eða
betur en útileikmenn. Enda skiptir ekki
öllu máli hvað þú getur þar sem að þú
ert í dag, það sem skiptir máli er hvað
viltu verða og æfa sig að krafti í því,
orðatiltækið "æfingin skapar meistar-
ann" á vel við hér. Menn geta orðið góðir
í hvaða stöðu sem er inn á vellinum ef
þeir kjósa að æfa vel."
Að öllu gamni slepptu þá sérðu varla
eftir því að hafa farið í markið enda
einn besti markvörður okkar