Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1946, Blaðsíða 5

Skipin eru mjög grunn, rista aðeins tæp 5 fet
að framan og rúm 5 fet að aftan, en skrúfurnar
ná þó 2 fetum niöur fyrir kjöl. Þarf ekki ákaf-
lega mikla sjómannsreynsUi til að sjá af
hyggjuviti sínu hve heppilegt það er. — Byrð-
ingurinn er úr „mahogny", tveim þunnum lög-
um, sem lögð eru hornrétt hvort á annað, alls
V/,” á þýkkt. Innan á byrðinginn koma fyrst
mjó, mjög gisin langbönd, en yfir þau járn-
bönd með um 6 feta miilibili. Eru járnbönd
þessi aðeins 4 mm. á þykkt, en 19 cm. á breidd.
Milli járnbandanna eru tvö mjó trébönd. —
Yfirbygging skipanna er úr 3/8” „mahogny“-
krossviði, og fremst í henni opin brú.
Vistarverur skipverja, svo og annar útbúnað-
ur skipanna, er yfirleitt mjög lélegur. T. d. eru
skipin óklædd að innan (engin garnering)
nema í káetu, en þar er lofthæð ekki meiri en
166 cm. Kemur sér því betur að þeir, sem þar
búa, séu ekki tröll að vexti.
Legufæri hafa skipin raunverulega engin,
aðeins „lítilfjörleg „plóg“-akkeri í vírfesti, og
handsnúna akkerisvindu. Ennfremur er allt
grindverk á þilfari mjög lélegt og vantar jafn-
vel alveg fremst.
Höfuðgallar skipanna til björgunar- og gæzlu-
starfa eru þó ótaldir enn. Jafnvel þótt bætt
væri eftir föngum úr öllum þeim vanköntum,
sem hingað til hafa verið nefndir, — en það
myndi kosta stórfé, — þá álíta sjómenn að
skipin gætu aldrei orðið annað en góðviðra-
fleytur. Orsökin er smíðalag skipanna. Þau eru
eingöngu smíðuð til gangs og því höfð eins
grunn og létt og mögulegt er. Séu þau á veru-
legri ferð, lyfta þau sér svo mjög að framan,
að sjá má langt aftur eftir kili. Og ef nokkur
kvika er að ráði, fleyta þau hreint og beint
kerlingar á bárunum. Sökum léttleikans og
hraðans eru allar hreyfingar þeirra mjög
snöggar og óreglulegar, en ef nokkur vindur er
að ráði láta þau ekki að stjórn nema á allmik-
illi ferð. Afleiðing alls þessa er sú, að ómögu-
legt er að athafna sig um borð í skipunum nema
í góðu veðri-
Um styrkleika sjálfs byrðingsins er erfitt að
dæma út frá lauslegri athugun. Um það atriði
verða fagmenn að fjalla. Hitt mun þó óhætt. að
fullyrða, að skip þessi voru smíðuð til allt ann-
ara hluta en vetrarsiglinga í Norður-Atlants-
hafi, — hvað þá að nokkrum ábyrgum manni
hafi dottið í hug að nota þau sem björgunar-
skip.
FastatöJc, — undanbrögö engin.
Eftir að dómsmálaráðherra kom úr svaðilför-
inni nafntoguðu, og hafði fengið nóg af dýi’ð
og dásemd vai’ðbátanna, hét hann því að skip-
uð yrði nefnd manna til að í’annsaka hvoi’t bát-
yfii’stýi'imaður á m.s. Esja, varð 50 ára 11. des.
síðastliðinn. Hann hefir siglt fyrst á skipum
Eimskipafélagsins, og eftir það á Amei’íkuskip-
um um nokkurra ára skeið og fór þá víða um
höf. Síðai’, er hann hvai’f heim aftur til ættjai’ð-
ar sinnar, hefir hann siglt á skipum ríkisins,
og lengst af á Esjunum, hinni eldi’i, og siðan
yngri Esja var byggð, á henni. Yfirstýrimaður
hefur hann vei’ið frá 1930. Grímur er öllum,
sem til hans þekkja, að góðu kunnur. Hann er
góðum gáfum.gæddur og ágætur sjómaður, eins
og hann á kyn til. Trygglyndur er hann og
hreinlyndur, og bezti drengur í hvívetna. Allir
þeir, sem honum eru kunnugir, munu óska hon-
um gæfu og gengis á ófarinni leið. Og eigi síður
þeir, sem lengi hafa notið samstai’fs hans. Far-
manna- og fiskimannasamband íslands á þar
tryggan vin og starfsmann, sem hann er, og
sést á því, að hann metur hlutverlc þess. Þá
hefir Sjómannablaðið Víkingur notið mai’g-
þætts stuðnings hans og þakkar honum við
þessi tímamót. Njóttu heill vei'ka þinna, góði
ch'engur. Á.
arnir væru hæfir tii landhelgisgæzhi og biörg-
unarstax’fa. Nú veit enginxx til þe'ss, að slík
nefnd hafi verið skinuð. Hins vegar liggja
„hx'aðbátar ríkisins“ hér á Revkiavíkurhöfn og
hafast ekki að. Siómenn spyrja: Hvað ætlast
ráðamenn fyrir í þessxmi efnum? Þaxx glæfra-
legu mistök, sem þegar eru oi’ðin, hafa valdið
miklu tjóni. Dýrmætur tírni, sem nota hefði átt
til i'aunhæfra aðgei’ða í þessum bi’áðnauðsyn-
legu rnálum, hefur liðið til einskis og vei’ra en
einskis. Amxað eins sleifai’alag verður ekki þol-
að lengur. Á þetta aö vera öll nýsköpunin á
sviði landhelgisgæzlu og björgunarstarfsemi?
Ríkisstjórnin er spurð. Sjónxannastéttin krefst
greiðra og glöggi'a svara.
V í K I N G U R
U'
5