Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1946, Blaðsíða 17

<TINN I
Sören var bóndi á Jótlandi. Einhverju sinni var hann
á heimleið úr kaupstað og bar poka á bakinu. Hann
mætti kunningja sínum og tóku þeir tal saman.
„Hvað hefur þú í pokahorninu, Sören minn 1“ sporði
kunninginn.
„Eg var nú að fá svolitla lögg á brennivínskútinn“,
svaraSi Sören.
Er þeir höfðu talazt við um hríð, tók kunningi Sör-
ens eftir því, að bvrja'S var að leka úr pokanum. Honum
þótti vín gott og var því ekki seinn á sér að setja mnnn-
inn undir lekann. Andartaki síS'ir skyrpti hann út úr sér,
iiölvaði hraustlega og spurði Sören, hvort ekkert annað
en kúturinn væri í pokanum.
„Jú, svaraði Sören, „ÞaS er svolítill gi'ís í pokanum
líka“.
★
J samsýningu listamanna.
— Þetta er hræðilegt málverk.
— Eg málaSi það.
— Afsakið, .... eg meinti annað: MáverkiS s.iálft
er gottt en fyrinnyndin er hræðileg.
— Fyrirmyndin er konan mín.
★
Kvenfrelsiskona nokkur hélt jirumuræðu á. st.iórn-
málafundi: „— — Ennfremur ber að krefjast þess,
aS konurnar fái einhvern'fastákveðinn hluta af laun-
um mannsins“. Karlmaður grípur fram í og segir:
„Eg er yður hjartanlega sammála. ÞaS er engin sann-
girni að þær t’ái öll launin“.
★
Arni: Aldrei getur kvenfólkið þagað vfir nokkvum
hlut,
Bjarni. ÞaS er nú helzt til mikiS sagt. Konu þekti
eg, sem var manni sínuni ótrú í fjölmörg ár og minnt-
ist aldrei á það við hann einu orði.
★
Síðasta sjómannadag tóku sex róðrasveitir þátt í
kappróðri á Akureyri. f einni sveitinni voru starfsmenn
frá Vélsm. Odda. Enginn þeirra hafði tekið þátt í
kappróðri fyrr, og flestir lítið eitt iðkað róður. Hafði
því róðrarsveit þessi mjög takmarkað álit meðal þorra
manna, og skulu tvö dæmi nefnd hér því til sönnunar.
Daginn áður en kappróðurinn fór fram var dregið um
það í hvaða röð sveitirnar ættu að róa og hverjar ættu
að róa samtímis, því að kappróðrarbátarnir eru tveir.
Féll það í hlut Oddasveitar að róa fyrst ásamt A sveit
Vélstjórafél. Akureyrar, sem vann róðurinn 1944. En
eftirlitsmaður kappróðrabát.anna hafði orð á því, að
hann teldi það ekki rétt að láta þá niðurröðun gilda,
því að Vélstjórasveitin fengi mikið verri tíma með því
að róa á móti svo lélegri sveit.
Er maðurinn yðar lieima ?
— Nei, og aftur nei.
— Það getur varla verið. Maður, sem er kvæntur
öðrum eins vargi og yður, er vitanlegn aldrei heima.
Veðbanki var starfræktur við kappróðurinn. Aðeins
einn maður veðjaði kr. 5,00 á Oddasveit til úrslita og
vann kr. 903,00, þvi að hún náði beztum tíma.
Góður hagyrðingur, sem fylgdist vel með þessum mál-
um, orti svo eftirfarandi vísur um mennina er voru í
róðrasveit Odda, sem viðurkenningu fyrir góða frammi-
stöðu:
RÆÐARA SLAGUR
Stefán ræður stefnunni,
styrjusvæðið blikar.
kappið glæðir karlmenni
kýs að græða bikar.
Síldarbólið brákast eins
er byl.jum gjóla þeytir
og þegar Óli Aðalsteins
árartóli beitir.
Kyssir alda ár og borð,
ýfir fald á vogum.
Seigur kalda sílastorð
signir Valdi togum.
Óli heiglum ógna má
er árarbeiglu hvetur.
Við fleira en deyglu drengur sá
drjúgum seiglast getur.
Yfir baldin boðaföll
bárufaldinn klýfur,
Ásgeir kaldur eins og tröll
árarhaldið þrífur.
Árar skjallar Eyjólfur
orku snjallri beitir.
Metin falla. Frægastur
finnst um allar sveitir.
Sverrir spottar spáðan dóm
spennir tott á sinum.
Til að glotta gaf sér tóm
gengi ei flott hjá hinum.
Kalli.
V I K I N G U R
17