Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1949, Síða 63

I Reykjavík hitti ég Guðmund frænda minn,
sem sýndi mér allt hið merkasta í höfuðstaðn-
um, og þótti mér þar heldur margt að sjá. Síð-
an var haldið suður í Voga, þar sem ég átti að
i'óða um veturinn hjá Nikulási í Norðurkoti.
Vertíðin geklc vel og slysalaust. Mér gekk frem-
ur vel að draga, var oft í meðallagi og stund-
um hærri.
Um lokin fór ég upp á Akranes og réri þar
um vorið hjá Ingjaldi í Presthúsum, fékk góðan
hlut, kom heim um jónsmessu. Þá eru vertíðar-
lok á Suðurlandi.
II.
Nú var ég 16 ára gamall og búinn að róa
Þrjár vertíðir. Þóttist ég líka heldur maður. Um
sumarið var ég við heyskap heima og skepnu-
hirðingu framan af vetri, allt fram til góu. Þá
var ég sendur suður í Brunnstaðahverfi á Vatns-
leysuströnd, til að róa þar á vetrarvertíð. For-
uiaðurinn hét Sveinbjörn Jónsson. Allt gekk
stórtíðindalaust þá vertíð, um afla man ég ekki,
hefur víst verið heldur lítill. Vorvertíðina var
eS' í Guðrúnarkoti á Akranesi, háseti hjá Ólafi
Arnasyni, sem þá var vinnumaður Hallgríms
Jónssonar, er þar bjó lengi.
A þessari vertíð reyndi ég mislyndi Ægis-
dastra. Það var einn morgun, að margir fóru á
s.]°, og var bærilegt veður framan af degi. Fóru
allir á venjulegar fiskislóðir. Þegar á daginn
eið, versnaði veðrið og gerði rok af suðri. Var
Pað mjög þver vindstaða til lands. Urðu allir
c t hleypa, flestir upp á Mýrar, og vorum við
i þeim hópi. Er það bæði löng leið og skerjótt.
ið fengum áfall mikið á leiðinni, svo að skipið
yilti. Þó varð ausið aftur og haldið áfram.
, ,®gar að landi kom, hafði enginn kunnugleika
1 að lenda, og var það ekki árennilegt. Sáum
,. Þá skip á undan okkur og héldum á eftir
pVl- Náðum við svo landi í Straumfirði, en þar
f1 gpð lending og skipalægi. Þar fórum við til
I íej,ar. °S fengum hressingu. Voru allir mjög
II ahtir eftir sjóvolkið.
Uftir hér um bil fjóra tíma gekk vindur í út-
]U ur. Fóru þá allir af stað aftur og komust
sei,n um kvöldið. Gekk síðan allt slysalítið, það
eftir var af vertíðinni. Fór ég um Jóns-
,lGssu heim að Hreðavatni og gekk þar að slætti
u^ sumarið.
til .afs^lp e^ir var ég sendur vestur á Isafjörð
ni-. °ði'a. Þá var ég 18 ára. Fór ég, ásamt fleiri
ferð^u^’ hnnlveg vestur, og urðum við sam-
a póstinum. Við vorum 12 daga á leiðinni,
j.j,.|Var Þetta um veturnætur. Eigi gat það heitið
eg sendiför, að láta mig fara svo langt í
v í K |
N G U R
burtu óráðinn og allslausan, þar sem ég var öllu
og öllum ókunnugur.
Þegar til ísafjarðar kom, buðust nokkur skip-
rúm, en sá var vandinn mestur fyrir ókunnuga,
að velja góða staði. Ég var heppinn að þessu
sinni, réð mig hjá góðu fólki, þar sem vel fór
um mig; höfðum við og heldur góðan hlut um
veturinn. Formaður minn hét Gunnlaugur, og
var kallaður hinn halti, því hann var með
krepptan fót. Bátinn átti Árni Árnason, sem
þá var pakkhúsmaður hjá Ásgeiri Ásgeirssyni.
Við vorum í Hnífsdal vetrarvertíðina, í svo-
nefndri Kirkjubólsbúð. Fór ég mjög lítið um
plássið þann vetur, því bæði var ég ókunnugur
og óframfærinn.( Hélt ég mig því mest heima,
nema hvað ég fór oft til ísafjarðar að sækja
mér brauð. Átti ég þá alltaf góðu að mæta hjá
Arna, og var hann mér bezti maður í öllum
greinum. Vorvertíðina var ég í Kálfadal á sama
bát, en þá var annar formaður. Hann hét Jón,
og átti heima vestur í Önundarfirði. Afli var
mjög góður um vorið, unz róðrum var hætt,
skömmu eftir hvítasunnu.
Nú var eftir að komast suður og heim. Um
það leyti sem vorvertíð lauk, var statt á fsa-
firði vöruflutningaskipið „Geirþrúður Svava“.
Skyldi það fara í ,,spekúlantstúr“ til Borðeyi’ar
við Hrútafjörð. Við sunnanmenn tókum okkur
far með þessu skipi til Borðeyrar. Ferðin stóð
yfir í 8 daga. Þegar við komum á Borðey-ri,
voru þar fyrir Ameríkufarar að sunnan. Feng-
um við hjá þessu fólki hesta suður; það kostaði
ekki annað en að skila hestunum á rétta staði.
Kom ég heim um fráfærur og fékk þegar nóg
að starfa. Var ég heima um sumarið, og bar
ekkert til tíðinda, það ég man. —
Ég var á Hreðavatni hjá Þorbergi þar til ég
var 22 ára. Þaðan fór ég í Engey við Reykja-
vík, til Brynjólfs Bjarnasonar bónda og skipa-
smiðs. Þar var mikið smíðað af skipum um það
leyti, allir heimamenn látnir vinna eftir getu
og kunnáttu. Var ég þar í hópi, þótt lítið kynni
ég til þeirra verka fyrsta veturinn. Fékk ég
ekki annað að gera en saga og hefla og halda
við. Smíðatíminn stóð yfir frá 1. október til 1.
marz, en þá byrjaði vertíðin. Var fyrst farið
suður í Leiru með þorskanet, og þau lögð ,í
Garðsjóinn. Þar var verið 4—8 vikur, eftir afla,
síðan farið heim aftur og róið þaðan til 14. maí,
en þá eru vertíðarlok á Suðurlandi.
Á sumrin var ég í kaupavinnu uppi í Borgar-
firði, á ýmsum stöðum, lengst á Steinum í Staf-
holtstungum og Gilsbakka í Hvítársíðu.
Frh.
2G3