Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1960, Page 26

nám árið 1877, og um þrítugs-
aldur varð hann stærðfrasði-
kennari við háskólann.
Burejew er hamingjusamur
heimilisfaðir, afi og langafi.
Þegar hann tekur yngsta meðlim
ættarinnar á kné sér segir hann,
„aldursmunur okkar er aðeins
99 ár!“ Elzta barna, barna-barn-
ið, Aljoscha, er að læra undir
stúdentspróf. Hann hefur erft
reikningsgáfu langa-langafa síns,
og hefur m. a. fengið sérstaka
viðurkenningu fyrir unnin afrek
á sviði skáklistarinnar. Og hinn
aldraði prófessor hefur ánægju
af því, að leggja fyrir hann sér-
staklega erfiðar reikniþrautir til
úrlausnar.
Og hvaða ástæður liggja nú
helzt til þess að menn nái mjög
háum aldri?
Hár aldur foreldra eða nákom-
inna skyldmenna gefa góðar lík-
ur, en eru þó ekki grundvallar
skilyrði. Af þeim rannsóknum,
sem fyrir liggja voru aðeins um
20 til 25% hins háaldraða fólks,
sem einnig hafði háaldraða for -
eldra. En áhrifa mesta skilyrðið
virðist vera líkamsbygging hvers
einstaklings fyrir sig, og jafn-
hliða áhrif umhverfisins.
Allir hinir háöldruðu telja sig
hafa unnið að staðaldri alla sína
löngu ævi og að vinnan hafi ver-
ið þeim til gleði. Líkamleg utan-
hússvinna virðist vera mjög góð
undirstaða til langlífis. Það hef-
ur sérstaklega vakið athygli vís-
indamannanna, að meðal hinna
langlífu er ekki einn einasti and-
lega vanheill einstaklingur.
Kanadískir vísindamenn leita
nú nýrra karfamiða af miklu
kappi úti fyrir ströndum Ný-
fundnalands og Nova Scotia og
í Norður-Atlantshafi. Raunar
hafa rannsóknir á eðli og göng-
um karfans staðið yfir frá því
fyrir síðustu heimsstyrjöld, þó
að aldrei hafi verið gert eins
mikið að því og síðustu árin.
Á fyrrnefndum svæðum eru
tvær aðaltegundir af karfa,
stórikarfi og djúpkarfi, og er
helzti munur þeirra sá, að djúp-
karfinn hefur mjög framstæðan
neðri skolt og stór augu, en
stórikarfi engan eða lítt áber-
andi útvöxt á skoltinum og til-
tölulega smá augu.
Karfalirfur og ungfiskur hafa
fundizt í stórum stíl í Noregs-
hafi, vestur og suður af Islandi,
við Suður-Grænland og við Ný-
fundnaland, á Stórabanka, í St.
Lawrence flóa, við Nova Scotia
og í Maineflóa.
Samkvæmt skýrslum alþjóða-
nefndarinnar um fiskveiðar á
Norðvestur Atlantshafi, veiddust
159 þúsund lestir af karfa á því
svæði árið 1957. Mest veiddu
Bandaríkjamenn, 61 þúsund
lestir, þá Rússar, eða 49 þúsund
lestir. og þriðju Kanadamenn
með 21 þúsund lestir. íslending-
Að verulegu leyti virðist það
undir hverjum einstakling sjálf-
um komið, að leggja sér sjálfur
til, þá undirstöðu, sem nauðsyn-
leg er til þess að ná langlífi, en
það er: hóflegt matarræði, en
kjarngóð fæða og reglubundin
matmálstími, og yfirleitt á öllum
sviðum reglubundið líf, og af-
neitun á eiturlyfjum eins og á-
fengi og tóbaki.
Vér teljum í stuttu máli, að
listin við að lengja lífið sé í
undirstöðuatriðum einfaldlega
sú, að gera ekki ráðstafanir
sjálfur til þess að stytta það.
(Úr „Wissen ist Macht“).
ar voru fimmtu í röðinni, veiddu
13 þús lestir.
Afli Evrópulanda innan vá-
banda Alþjóðahafrannsóknar-
ráðsins árið 1956 var samtals
250,771 lest. Þjóðverjar veiddu
um helming þessa magns, eða
125,470 lestir, íslendingar 66.-
863 lestir og Rússar 41.383 lest-
ir. Afli Breta varð aðeins
10.835 lestir. Mest af karfaafl-
anum kom af íslandsmiðum, eða
92.899 lestir. Aflinn af svæðinu
við Spitzbergen, Bjarnareyjar
og í Barentshafi jókst allmikið
á árinu 1956 miðað við árið á
undan, en aflinn við Færeyjar,
ísland og Grænland varð nokkru
minni, einkum við Færeyjar.
Kanadísku fiskifræðingarnir
segja, að djúpkarfinn kunni
bezt við sig á 350 faðma dýpi
við 3-—4 stiga sjávarhita, og að
beint botnsamband sé á milli
Vestur-Grænlands og Baffin-
eyjar. þar sem of djúpt sé fyrir
stóra karfa.
Dýpi og hitastig, sem hentar
karfanum, er meðfram suður-,
vestur- og austurströnd Græn-
lands, þvert yfir suðurslakka
neðansjávarhryggjarins til Is-
lands og þaðan til Færeyja og
síðan áfram til norðausturs að
yztu mörkum karfasvæðisins. Ál-
arnir milli meginlanda eru oft of
djúpir til að stóri karfi geti lif-
að þar í verulegu magni. Út af
Vestur-Grænlandi er mikið af
stóra karfa og sennilega talsvert
magn af djúpkarfa, en gnægð af
báðum tegundunum út af aust-
urströnd Grænlands.
Samkvæmt nýjustu rannsókn-
um er stóri karfi algengari á
miðunum við ísland og Noreg
og í Barentshafi, en djúpkarfi
hins vegar aðaltegundin á ís-
land-Færeyjahryggnum og á
miðunum við Bjarnareyjar.
Stóri karfi veiðist grynnra og
er stærri og eftirsóttari fiskur
en djúpkarfinn, og á þeim stöð-
um, þar sem jafnt er af honum
VÍKINGUR
130