Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1969, Blaðsíða 29

Sigfús Magnússou:
Fyrsta árás á
og aðra
sem
stjórna !
Fyrir þá áráttu þeirra að túlka
netagerð svo lítilfjörlega handiðn,
að engin fræði þurfi, til þess að
styðja þau vinnubrögð og hamla
ákveðið á móti því að verkfræðileg
netagerð geti eignast fræði, sam-
bærileg við aðrar greinar verkfræð-
innar.
*
Undanfarið hafa gengið fréttir um
þýzka flotvörpu, sem veiddi 70 tonn
af fiski í einu holi, upp í að veiða
skipsfarm í 2 holum. Þetta er með
því rösklegasta, sem Þjóðverjar hafa
látið í heimspressuna og engin furða
þó íslendingar hafi áhuga á því að
fá svipað tæki.
Þjóðverjar eru snillingar í því, að
hagnast á mistökum sínum og við
höfum goldið þeim ærinn skatt, með
því að kaupa þessar auglýsingavörp-
ur þeirra.
Það er með þessar vörpur eins og
aðrar. Það er ekki hálfsögð sagan.
Það er miklum erfiðleikum bundið
og þarf mikla þjálfun og þekkingu
á þeim hjálpartækjum, sem er aðall
þessara vörpugerða að toga með
þeim, sérstaklega nærri botni.
Þó að í einstökum tilfellum náist
stór hol í svona vörpur, þá gera
skakkaföllin, þegar til lengdar læt-
ur, meira en eta upp afrakstur stóru
holanna.
Lítill vafi er á því að síðutogari
getur bjargað 70 tonna holi og jafn-
vel meira, ef varpan er sterkbyggð.
En hvernig er það með skuttogara?
Hafrannsóknastofnunina
Ef þeir ná inn þessu magni af
fiski, þá er aflinn stórskemmdur af
þeim þrýstingi, sem fiskurinn verð-
ur fyrir.
Menn gera of mikið úr þessu
glefsufiskiríi í stóru vörpurnar og
þær eru dæmdar til þess að auka út-
gerðarkostnað úr hófi fram.
Eftir því sem blöðin hafa sagt er
í uppsiglingu að aðhæfa þýzkar flot-
vörpur ísl. aðstæðum.
Þetta lítur fremur gáfulega út á
pappír. En hverjar eru þær þessar
ísl. aðstæður, sem um er að ræða?
Ef einhver er það mikill netagerð-
armaður, að hann geti lagfært
þýzku flotvörpurnar, þá hefur hann
ekkert að erinda í Þýzkalandi. Við
eigum jafngóða netagerðarmenn og
Þjóðverjar og aðrar þjóðir og höf-
um átt.
Allar þessar flotvörpur eru eftir-
apanir, hver af annarri. Það er ekki
netagerðin, sem er aðalatriði í þess-
um patentvörpum, heldur sú aðferð,
sem á að halda flotvörpum opnum,
t.d. Breiðf jörðs patent byggist á því
að halda flotvörpu opinni á þann
hátt að tengja höfuðlínuleggi upp í
togvíra.
Þetta patent er ekki verra en hvað
annað sem fram hefur komið. Það
er aðeins sá gallinn á, að þessi opn-
un er bundin stefnu togvíra frá skipi
í hlera og getur af þeim sökum ekki
orðið endanleg lausn vandamálsins.
Hr. A. Breiðfjörð hefur afar frjótt
hugmyndaflug, en ég held að hann
sé ekki netagerðarmaður umfram
aðra vísindamenn.
Þetta bréf er fyrsta alvörutilraun
mín til þess að fá fram opinberar
umræður um fræðilega netagerð, svo
það sannist, að það sem ég hef sagt
um lærða menn, að þeir kunni öðru
hvoru megin við ekkert í netagerð
fræðilega séð, er rétt.
Hr. Guðni Þorsteinsson hefur
Á myndinni sjnuin viiV nokkrar eldri gerðir flotvarpa. a) sænsk 6-vængja varpa. Varpa
þessi ímm eitthvað vera notuð enn. b) kanadísk varpa. e) japönsk varpa. (v. Brandt 1964).