Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1974, Qupperneq 17

ekki á því að gefast upp, og taldi
Folgerö á að hitta sig á Norway
House, (norsk stórbygging í Mið-
London). Og þar með var fjand-
inn laus, og skipstjórinn á Roald.
Amundsen hafði kallað yfir sig
hamagang eins og allir hafsins
stormar væru lausir. Faðir döm-
unnar komst á snoðir um hvað til
stæði, og veifaði stafnum bálreið-
ur og blásandi í skeggið. Hér
skyldi svei mér verða tekið til
höndum og gert hreint. Þar næst
snéri karl sér til Scotland Yard,
og næsta mjorgun gengu tveir lög-
reglumenn um borð í Roald Am-
undsen. — Folgerö skipstjóri, við
höfum skipun um að taka yður
fastan. Nú var röðin komið að
Folgerö að fnæsa, og hann bað
tvímenningana um að fara norð-
ur og niður, og ef þeir færu ekki
af fúsum vilja í land, þá skyldi
hann hjálpa þeim. Lögreglumenn-
irnir, sem héldu sig finna þef af
hvítri þrælasölu, urðu hógværari,
og þegar Folgerö sýndi þeim
bréfahlaðann, sem hafði borizt
honum frá kvenfólki hvaðanæva
úr Englandi, þá hristu þeir höf-
uðin og hurfu þegjandi. Síðan
fékk Folgerö afsökunarbréf, bæði
frá lögreglunni og föður stúlk-
unnar.
IlaliliA fi'á I.oimIoii
Frá London hélt Roald Amund-
sen um Ermarsund, fór upp
Signufljót til Rúðuborgar og Par-
ísar, þaðan eftir skipaskurðum
suður til Marseille, um Miðj arðar-
haf, fyrst til Barcelona á Spáni,
þar sem skipverjar héldu jólin,
suður til Valencia, og komu þar
á gamlárskvöld. Enn var haldið
suður á bóginn, en Roald Amund-
sen hreppti óveður á þessum kafla
leiðarinnar, og varð m. a. að leita
neyðarhafnar við Marokkóstrend-
ur. Eftir heilan mánuð komust
þeir til Sevilla, en þar átti hin
eiginlega sigling í kjölfar Kólum-
busar að hefjast. T Sevilla fengu
þeir á Roald Amundsen skínandi
góðar viðtökur, og snekkjunni var
ætlað að liggja gegnt skipi Kol-
umþusar, Santa María. Einkenni-
VÍKINGUR
legt að þau skyldu hittast þarna,
hið heimsfræga spánska seglskip
og norska víkingaskipið. Margar
veizlur voru áhöfninni haldnar,
bæði í landi og um borð í Santa
Maria.
Annars átti Folgerö í fjár-
hagsörðugleikum, og í Sevilla af-
skráðu tveir af áhöfninni, og þá
var kassinn tómur. Folgerö greip
til þess sem þrautaráðs að senda
Mowinckel forsætisráðherra Nor-
egs símskeyti, og svarið kom um
hæl: Bjargið ykkur sjálfir. En
Möller konsúll í Barcelona, sem
hafði reynzt þeim hinn mesti
bjargvættur, kom enn til skjal-
anna, og leystust þessi vandræði
þar með.
Rétt áður en þeir ætluðu að
leggja út, var þeim boðið að koma
til bæjarins Palos og Rabida-
klaustursins. Þegar þeir fóru úr
Sevillahöfn, kvaddi Santa Maria
þá með hinu gamla flaggi Kolum-
busar, og allir foringjar skipsins
stóðu í réttstöðu á þiljum í heið-
ursskyni við víkingaskútuna, sem
skreið frami hjá, sjó- og veður-
barin, undir rauð- og hvítstöfuðu
segli.
í dögun kornu þeir í höfn og
lögðu að hafnarbakka klausturs-
ins. Síðan biðu þeir þess, sem við
tæki, og þegar á leið morgun
komu munkarnir í skrúðgöngu
niður að skipi. Það hlýtur að hafa
verið kynlegt að sjá þessa grá-
höttuðu kuflunga ganga hljóðlega
um þiljur Roald Amundsen.
Itli'NSiirtur í Écrrtin.i
Ábótinn gekk á skutpall og hélt
þaðan ræðu fyrir hinum norrænu
mönnum, sem ætluðu að sigla
sömu leið og landi þeirra Kristo-
fer Kolumbus hafði farið fyrir
464 árum.
Folgerö var síðan boðið til
klaustursins og snæddi með
munkunum. Þar eftir var gengið
til herbergis Kolumbusar, sem nú
var safn. Formaður félagsins
„Riddarar Kolumbusar", sem
starfar um heim allan, félagsins,
sem að vissu leyti hafði komið
hugmyndinni um þessa för af
stað hjá Folgerö, var líka við-
staddur. Og hér var það, sem
Folgerö upplifði það, að sama
félagið, sem hafði tekið honum og
kenningum hans í sambandi ferð
Leifs Eiríkssonar, illa, gerði hann
nú að heiðursfélaga og sæmdi
hann heiðursmerkjum.
Aftur voru segl dregin upp og
siglt frá klaustrinu til Palos, sem
er nokkrum kílómetrum ofar við
fljótið. Fyrst kom athöfn, þar sem
Folgerö var blessaður með vígðu
vatni, sem sótt var í sama brunn-
inn, og vatn hafði verið sótt í
þegar Kolumbus lagði af stað í
för sína 1492, og hélt á gersam-
lega ókunnar slóðir. Þetta var
afar hátíðleg „seremonía", og
næstum meira en góðu höfi
gegndi fyrir norska strokustrák-
inn, ævintýramanninn og skip-
stjórann Gerhard Folgerö.
Það var þó ekki allt búið með
þessu. Nú hófst aðalhátiðin, og
Folgerö, sem reyndi að færast
undan, var dreginn til ráðhúss
bæjarins til þess að vera gerður
heiðursborgari Palos. Það var
dasaður skipstjóri, sem kom um
borð um tíu leytið um kvöldið, og
gaf skipun um að ekki yrði lagt
af stað fyrr en klukkan 10 næsta
morgun. Á slaginu klukkan 10
kom sendinefnd um borð með
morgunverð, og um leið gullu
17