Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1984, Blaðsíða 11

Fengum bara
Belgíu." En til að gera langt
mál stutt, er bara að segja frá
þvi að skipshöfnin fékk sinn
bjór í Belgiu og i uppbót enska
stelpu sem farþega heim:
„Hún var alveg stórglæsileg",
segir Örn. Hitt er aftur á móti
meira á reiki, hvað útgerðin
bar úr býtum eftir þennan túr,
skipstjórinn hallast heldur að
þvi að það hafi verið smátt að
vöxtum, jafnvel minna en ekki
neitt.
Byrjað að gera út
Svo liða árin allt til ársins
1977 að ekkert stórt ber við.
En þá fer Örn út i að kaupa bát
og gerast útgerðarmaður,
ásamt Ágústi bróöur sinum og
Sverri Þórhallssyni og það var
Garðey SF-22, sem þá var
keypt og þeir bræðurnir hafa
siðan skipst á, að vera skip-
stjórar á henni og annast um
útgerðina. Garðey er tæplega
hundrað tonna eikarbátur,
smiðaöur i Sviþjóð 1961.
En svo kom þar að þeir vildu
bæta hag sinn, stækka út-
gerðina og sitja ekki uppi ein-
göngu með gamlan trébát.
Þeir keyptu stálbát af pass-
legri stærð, að eigin mati. En
margt fer öðruvisi en ætlað er.
Eftir fimm vikna útgerð á
Reyni, rann upp dagur, sem
Örn lýsir á þennan hátt:
Gústi bróðir missti
alltútaf dekkinu
„Þessi dagur byrjaði voða-
lega bjart fyrir okkur bræður.
Þá var búinn að vera strækur
hjá okkur i viku. Við fórum svo
út, Hornafjarðarbátarnir, um
niuleytið um morguninn og
fórum þarna austur á firðina.
Við hittum strax á þessa góðu
síldarlóðningu á Norðfirðinum
á Reyni. Gústi þróðir kom á
Garðeynni og leggur i þessa
sömu lóðningu. Þegar hann
var búinn að leggja 75 net
segir hann: „Ég er búinn að
leggja nóg fyrir mig, sko",
segir hann. „Ég held að ég fái i
bátinn úr þessu, en það verður
kannski pláss i móðurskip-
inu“, sagð’ann, og lagði hin 25
i von um að ég gæti dregið þau
þá. Við héldum á þessum tima
að það yrði endalaust pláss i
Reyni. Við leggjum hvor sin
100 net og báturinn hjá honum
alveg orðinn drekkhlaðinn,
þegar hann var búinn að draga
65 net, og það endar með að
ég dreg þarna 20 net frá hon-
um. Hann þurfti svo að fá fylgd
til Reyðarfjarðar og lenti i erfið-
leikum og missti alla sildina út
af dekkinu."
Þá fór Reynir
í heilu lagi
„Útlitið var mjög bjart fyrir
okkur um þaö leyti sem við
vorum að leggja af stað i land,
með þáða bátana alveg
drekkhlaðna. En svo fór nú
Ijóminn að fara af þvi þegar fór
að liða á landstimið, hann
búinn að missa út af dekkinu
hjá sér og svo rétt á eftir þá fór
Reynir í heilu lagi, sko.“
— Hvað varð til þess að
hann fór niður? Varstu með
hann of hlaðinn eða var svona
slæmt i sjóinn, eða var það
eitthvað enn annaö?
„Nei, það voru keðjuverk-
andi atriði sem ollu þvi. Við
vorum með fullar lestar, veið-
arfæri og annað á dekki og
lentum svo i miklu verri
storm- og sjóstreng heldur en
við höfðum búist við. Annars
er eiginlega ómögulegt aö
lýsa þessu svona til að láta
það koma á prenti. Það er ekki
hægt að láta það lita út eins og
þaö geröi i raun og veru, þvi að
þegar verið er að skrifa um
þetta er i raun og veru verið
Garðey SF-22 við
bryggju á Höfn.
Útlitið var mjög
bjart fyrir okkur
um það leyti sem
við vorum að
leggja af stað í
land, með báða
bátana alveg
drekkhlaðna. En
svo fór nú Ijóm-
inn að fara af því,
þegar fór að líða
á landstímið,
hann búinn að
missa útafdek-
kinu hjá sér og
svo rétt á eftir fór
Reynir í heilu lagi,
sko.
11 Víkingur