Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1990, Blaðsíða 49

Klipperinn Fiery Cross,
695 tonn, smíðaður
1860 gefur hugmynd um
hvernig skipi Svein-
björn sigldi á.
Áriö 1873 var kreppa í við-
skiptaheiminum. Flutnings-
gjöld voru lág og erfiðleikar hjá
farskipaútgerðunum. Mörgum
gömlu gufuskipunum var þá
breytt í seglskip. Accrington var
eitt þessara gömlu gufuskipa.
Vegna lítillar vélarorku í skipum
á þessum tíma var allt kapp lagt
á að þau væru létt til gangs.
Accrington var byggður í
Nantes 1855 og var í Ameríku-
siglingum undir frönsku flaggi
og hét þá Francois Arago. Árið
1859 keypti W.T. Jacob frá Liv-
erpool skipið, sem var þá end-
urbyggt hjá Laird Bros í Birken-
head. Accrington var síöan eitt
hraðskreiðasta skipið, sem
sigldi á Indland og Ástralíu,
þrátt fyrir léttan seglabúnað.
Hann gerði margar góðar ferð-
ir, einkum undir stjórn Henry
Christie skipstjóra. Bestu tímar
árið 1875 voru: London til
Calcutta á 73 dögum og
Calcutta Bombay á 11 dögum.
Einnig fór Accrington nokkrum
sinnum á góðum tíma með út-
flytjendur til Melbourne og
Nýja-Sjálands. Þegar Lávarða-
deildin kannaði mannahald
enskra skipa var Accrington
tekinn sem dæmi um vel mann-
að skip, hafði 54 menn alls í
áhöfn. Árið 1883 tók Australian
Shipping Co við útgerð Accr-
ington, sem þá var orðinn gam-
all og dýr í rekstri. Accrington
var síðar seldur til Svíþjóðar og
var áhöfnin þá innan við 20
menn.
I
VÍKINGUR 49