Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1991, Síða 90

ÞETTA VAR SPENNANDI
Uppskipunarliöið fór
með sprengjurnar eins
og sauðmeinlausa
hveitipoka og það var
ekki þeim að þakka að
ekki varð nein spreng-
ing.
Um borð voru tveir ungir
hermenn til að gæta
farmsins. Hér hefur ann-
ar þeirra verið rúinn úni-
formlnu en tveir úr
áhöfninni hafa klætt sig í
fulla múnderingu.
90 VÍKINGUR
í loftinu í Al Jubayl. Sérstaklega
hjá Bretunum.
„Bretarnir voru sérstaklega
hræddir fannst mér. Kannski
vegna þess aö vopnin sem þeir
voru með voru eldgömul og
gamaldags. Við sáum her-
mann að þússa byssur og þær
voru alveg hundgamlar, eigin-
lega byssur eins og voru notað-
ar í heimsstyrjöldunum. En
bandarísku hermennirnir voru
hins vegar með allt öðruvísi
voþn. Það voru nýtískuvopn.
Það sem við sáum í Al Jubayl
voru bara hermenn, bandarísk-
ir og breskir. Þetta var nokkurs
konar bækistöð hersins. Skrið-
drekar, þyrlur, byssur og her-
menn út um allt. Eiginlega var
þetta eins og að lenda í stríðs-
bíómynd. Það komu hermenn
um borð til okkar og þeir voru
skíthræddir og vildu helst kom-
ast sem fyrst í burtu. Þeir
spurðu okkur oft hvort það væri
ekki laust pláss á skipinu.“
Fimmtán tímum
síðar hófst stríðið
Jökulfellið stoppaði einn sól-
arhring í Sádi-Arabíu en ein-
ungis 15 klukkutímum eftir að
skipið lagði úr höfn hófst stríö-
ið. Það mátti því ekki miklu
muna. Jónas segir að þeir á
Jökulfellinu hafi hlustað á upp-
haf stríðsins í beinni útsend-
ingu.
„Það voru náttúrlega allir
fegnir að vera komnir í burtu,
en við vorum komnir það langt
að við vorum úr allri hættu. Við
sigldum frá Persaflóa áleiðis til
Ástralíu þar sem við áttum að
lesta kindakjöt sem átti að fara
til Alsír. Sú sigling tók 21 dag en