Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Síða 36

„Ég hafði um tíma íhugað að læra hag-
fræði en af fjárhagsástæðum treysti ég
mér ekki til að fara í nám til útlanda. Ég
velti því einnig fyrir mér að læra stjóm-
málafræði í Osló og bar þá hugmynd und-
Mótorvindingar
og aðrar rafvélaviðgerðir
á vel búnu verkstæði
Raflagnaþjónusta
í skipum, verksmiðjum
og hjá einstaklingum
Vatnagörðum 10 • Reykjavík
S 568-5854 / 568-5855 • Fax: 568-9974
ir kennara minn, Sigurð Ingimundarson,
föður Jóhönnu. Hann leit á mig og sagði
að ef ég vildi verða kennari og kommún-
isti skyldi ég fara í stjórnmálafræði, en ef
ekki skyldi ég gera eitthvað annað. Hann
þurfti ekki að segja meira því ég mat dóm-
greind hans mjög mikils, og enn nteir eft-
ir þessi ráð.“
Blaðamennskusálin Morgunblaðs-
MEGIN
Þú hefurfengist við ýmislegt. Þú varst
blaðamaður á Morgunblaðinu og svo
ritstjóri Vísis einungis 27 áragamall. Af
hveiju snerirðu þér að blaðamennskui
„Ég var á öðru ári í lögfræðinámi í Há-
skólanum þegar Eyjólfur Konráð og
Styrmir báðu mig að aðstoða við pólitísk
skrif á Morgunblaðinu fyrir borgarstjóm-
arkosningarnar 1970. Mér þykir sennilegt
að þeir hafi verið búnir að fá leyfi hjá
Matthíasi áður en þeir töluðu við mig. Ég
vann síðan við pólitísk skrif í sumarleyf-
um og þingfrétta- og borgarstjómarskrif á
vetmm. Eftir námið varð ég að gera upp
við mig hvort ég vildi heldur vinna í blaða-
mennsku eða við lögfræðistörf. Ég sá ekki
fram á að ég rnyndi hafa gaman af að star-
fa við lögmennsku, þrátt fyrir þá ánægju
sem ég hafði af náminu. Ég fór því á Morg-
unblaðið og gerðist ári seinna ritstjóri á
Vísi.
Það eina sem ég spurði um þegar ég var
ráðinn sem ritstjóri á Vísi var hvort ekki
væri örugglega sátt um ráðninguna. Ég var
fullvissaður um að svo væri en það leið
Útgerðarmenn — vélstjórar.
Önnumst allar raflagnir og viögeróir í bátum, skipum og verk-
smiðjum. Áratuga þjónusta vió íslenskan sjávarútveg tryggir
reynslu og öryggi frá sérþjálfuóu starfsfólki.
ekki nema mánuður þar til allt sprakk í
loft upp og hluti af yfirstjórn og blaða-
mönnum blaðsins stofnuðu DB. Það
höfðu lengi verið deilur með hluthöfun-
um og þær áttu sér alfarið rætur í hluthafa-
hópnum en ekki inn á ritstjórninni. Þessi
klofningur kom mér í opna skjöldu og
gerði því verkefnið rneira krefjandi þar
sem samkeppnin var orðin æði hörð.
Við sem unnum á Vísi vildum skapa fjöl-
breytt blað sem einkenndist af líflegri
fréttamennsku, samfara almennri þjóðfé-
lagsumfjöllun og afþreyingarefni. En á
vissan hátt var fastmótaðri blaðamennska
á Morgunblaðinu en Vísi. Hvert blað hef-
ur auðvitað sína sál og kannski var mín
blaðamennskusál meira á Morgun-
blaðslínunni en Vísislínunni, þegar öllu er
í botninn hvolft eftir á. En ég hafði hvað
sem því líður mjög rnikla ánægju af árun-
um á Vísi.“
Á þessum tíma var Geirfinnsmálið á
allra vörum. Vísir sinnti því máli af
kaþþi og Óli Jó talaði um Vísismaftuna
og ekki var annað að heyra en hann
teldiþig tilheyra henni.
„Mér fannst það ekki sanngjarnt af mín-
um gamla og góða kennara sem ég mat
alltaf ntjög mikils. Þessi ummæli voru látin
falla um yfirstjóm blaðsins vegna greinar
sem Vilmundur Gylfason skrifaði í blaðið.
Ég held að Vilmundur hafi verið vel mein-
andi en hann sást ekki alltaf fyrir. Við Ólaf-
ur höfðum nægt skap og viðkvæmni til að
takast á um þessi mál en samskipti okkar
urðu síðar með ágætum. Við áttum sam-
leið um tíma á Aljtingi og þá ríkti fullt
traust okkar t milli.“
Eftir rúm fjögur ár á ritstjórastóli
hœttirðu á Vísi og gerðistframkvœmda-
stjóri Vinnuveitendasambandsins.
Voru það ekki viðbrigði?
„Það sem gerði framkvæmdastjórastarf-
ið hjá Vinnuveitendasambandinu eftir-
sóknarvert, þegar mér var boðið það, var
tilhugsunin um að verða þátttakandi í at-
burðarás fremur en áhorfandi sem skrif-
aði um atburðina, eins og ég hafði verið
sem blaðamaður og ritstjóri. Þegar ég tók
að mér starfið fannst mér ég um leið vera
að snúa bakinu við öllum fyrri hugmynd-
um um að fara í pólitík því sennilega er
þetta starf eitt það allra ólíklegasta í lantl-
inu til pólitísks frama. Ég sinnti þessu
starfi þar til lagt var að mér að fara í fram-
36
Sjómannablaðið Víkingur