Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Qupperneq 37

boð á Suðurlandi. Það sést á þessu að það
þýðir í sjálfu sér lítið að setja sér áform
frarn í tímann. Maður veit ekkert hvað bíð-
urmanns."
En í starfi framkvœmdastjóra Vinnu-
veitendasambarídsins er mönnum
venjulega gerðar upp illar hvatir og
peir sagðir vera óvinir hins vinnandi
manns. Gerðipað pér ekki erfittfyrir?
„Hugsanlega, en sarnt fann ég aldrei
rnjög til þess. Við vorum að breyta vinnu-
brögðum á þessum tíma og taka upp aðra
samskiptahætti við verkaiýðshreyflnguna.
Þessi nýju vinnubrögð hafa ugglaust gefið
starflnu aðra ímynd. Þetta var afskaplega
skemmtilegur tími. Ég öðlaðist mikla
reynslu og kynntist góðum mönnum sem
ég lærði af. Einn þeirra var Eðvarð Sigurðs-
son. Að hlusta á hann rifja upp gamla tíma
á næturlöngum fundum, þegar lítið
hreyfðist í sjálfum samningunum, var á
vissan hátt eins og að fara í háskólanám í
pólitík.“
Forsætisráðherrastól fórnað
Nú varðst pú formaður Sjálfstœðis-
flokksins einungis 36 ára gamall,
varstu ekki helst til ungur og reynslulít-
ill ípað starf?
„Auðvitað var ég alltof ungur og hefði
mátt sjá það þá. Eftir á er þetta mér mun
ljósara. En ungir rnenn velta því ekki lyrir
sér hvort þeir hafl aldur til að takast á við
störf heldur ganga að verkefnunum. Ég
gerði það.“
Hver var erfiðasti tímipinn ípólitík?
„Ég held að mér hafl liðið verst þegar
flokkurinn klofnaði rétt fyrir kosningar
1987 og Albert Guðmundsson stofnaði
Borgaraflokkinn. Þessi klofningur hafði af-
gerandi áhrif fyrir stöðu flokksins og ein-
nig íyrir mína pólitísku stöðu.“
Finnst pér nú að pú hefðir getað
brugðist öðruvísi við upphlaupi Alberts
en pú gerðir?
„Þegar ég horfl til baka geri ég mér
grein fyrir því að það hefði mátt taka með
öðrum hætti á málum. Vissulega skorti
mig reynslu og kannski refskap til að taka
á svo vandasömu máli. Klofningin skrifa
ég hins vegar ekki á minn reikning. Þetta
snerist líka um að standa vörð um ákveð-
in siðferðisgildi. Frá þeim gat ég ekki hvik-
að.“
En nú sýnir sagan að pað borgar sig
ekki að kijúfa flokka, og pað hefði Al-
bert mátt vita.
„Við Albert áttum mjög heiðarlegt sam-
tal tveimur kvöldum áður en hann stofn-
aði Borgaraflokkinn þar sem við fórum
yflr stöðuna. Ég sagði honum að framboð
hans myndi skaða Sjálfstæðisflokkinn og
hafa alvarlegar afleiðingar f'yrir mig per-
sónulega. Hann myndi væntanlega á hinn
bóginn verða sigurvegari en sá sigur yrði
skammvinnur. Hann sagðist vera sammála
mati rnínu. Og allt gekk þetta eftir.“
Albert var greinilega ekki að hugsa
um hag flokksins, var hann rekinn
áfram af persónulegum metnaði?
„Ég er ekki viss um að hami hafl ráðið
atburðarásinni að öllu leyti sjálfur."
Þorsteinn ásamt Þórunni dóttur sinni
Sjómannablaðið Víkingur
37