Náttúrufræðingurinn - 1931, Page 33

INÁTTÚRUFR.
175
5S, hætti hann viö, og' settist aS í hreiðri máríötlnnnar og varp þar eggj-
nm sínum, en hún varð að flýja land og byrja 'á nýjan leik einhvers staS-
nr annars staðar.
Stoindepill (Saxicola oenanthe L.). Hann kemur hingað um Jíkt
leiti og máríatlan, en stundum nokkuð seinna. Hann verpir í stórgrýttum
nrðum upp um fjöll. Hér í kring' hefii' liann orpið nokkur undanfarin ár.
Fjtsíu árin, sem eg var hér, varp einn undir steini skammt fyrir ofan bæ-
inn, en svo var steinninn tekinn og tónið ra'ktað, og bjó þá fuglinn um sig
í hlöðuveggnum, en kettir urðu ungunum að bana, svo fuglinn varð að flytja
hreiðrið.
P ú f u t i 111 i n gu r (Antlius pratensis L. .). Hann verpir víða hér í
•grend, í grasþúfum og börðum, í góðu veðri er karlfuglinn sí-syng-jandi,
meðan kvenfuglinn liggur á eggjunum. Hann flýgur hátt í loft uþp, stöðugt
syngjandi, þá breiðir hann út vængina og iætur faliíist beint niður, flýgur
•svo á næstu þúfu, til þess að hvíla sig, en byrjar svo á nýjan leik. púfu-
tittlingurinn kemur með seinustu farfuglum, en er oft lengi fram eftir
'haustinu.
Framh.
Diomedes Davíðsson.
Smávegís.
(Eftir ,,Nature“).
Fiskiregn. 29. maí 1928 fundust all-mörg laxasíli á húsþaki einu í
Drumkirk, nálasgt Oomber á írlandi, og einnig á jörðinni þar í grend. Rétt
.áður en fiskamir fundust, var ákafur þrumustonnur og stórrigning. Engin
á er þar nálægt, og ekkert vatn nær en svonefnt Strangford Loch, sem er 2
mílur (enskar) burtu. Hugðu menn, að skýstrókur hefði sogað þar upp í sig
vatn og seiðin með, og hefði svo hvorttveggja borizt í loftinu þangað, sem
iseiðin funjdust.
Stórt hagl. 15. júní 1929, kom mikið haglél í Cazorla, suðaustan-
vert á Spáni. Féllu þá mjög stór haglkorn eða ísköglar úr loftinu, voru
sumir þeirra 20 þuml. að ummáli og vógu 4% pund (ensk). Mörg liús skemd-
ust og sum kiknuðu undan haglinu.
Rykmóða í Englandi. í „Natural History oí Selborne*‘ er skýrt
frá því, að einkennileg móða eða reykkend þoka hafi haldizt i margar vikur
í Bretlandi og víða í Evrópu, frá þri 20. júní til 20. júlí 1783. pann tíma
blés vindur úr ýmsum áttum, án þess breyting yrði á mistri þessu. Um há dag
var sólin að sjá sem tungl á bak við skýjaslæðu, sólskin ‘dauft, og sólin mjög
rauð við sólaruppkomu og sólarlag. pann tmia voru þar hitar miklir. Talið
er vafalaust í „Nature“ að mistur þetta hafi stafað frá eldgosi í Asama í
Japan. En allt eins líklegt er, að það hafi staðað frá Skaftáreldunum
hér á landi, sem þá stóðu sem hæst og byrjuðu um fardagaleitið.
Hneturegn. Aðfaranótt 9. maí 1876 var hvassviðri með rigningu í
Dublin á Írlandi. pá kom hnetudemba yfir borgina og rigndi hnetum beggja-