Náttúrufræðingurinn - 1937, Qupperneq 23

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 99
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIEBIIIIIIIIIII
svæði, líkt og nú er talið sannað í Noregi. Gróðurfarsrannsókn
landsins er enn ekki komið svo langt, að unnt sé út frá henni að
leiða nokkur fullgild rök í því efni, og mér er ekki kunnugt um,
að jarðfræðingar hafi sýnt fram á, að slík svæði séu til. En frá
dýrafræðingum hafa fram komið nokkur rök í þessa átt. Þannig
hefir sænski dýrafræðingurinn Dr. Lindroth fært fram mikil rök
fyrir því, að yfir síðasta jökultímann hafi verið íslaust kringum
Hornafjörð og sunnan undir Mýrdals- og Eyjaf jallajöklum. Að
3. mynd. Útbreiðsla lotsveifgrass (Poa flexuosa) og maríulykils (Primula
stricta) á íslandi.
sömu niðurstöðu um Hornafjörð hafa komizt Danirnir E. Wesen-
berg-Lund og R. Sparck. Vísindamenn, sem dvalið hafa á Græn-
landi og athugað hin auðu svæði þar á norðaustur Grænlandi,
hafa getið þess til, og leitt það af landslagi og staðháttum, að
einnig kunni að hafa verið íslaust í kringum Eyjafjörð. Eg vil
ekki hér taka afstöðu til þessara tilgátna, en samt vil eg benda á
örfá atriði um útbreiðslu nokkurra sjaldgæfra norðlægra plantna
og samræmi hennar við þessi umræddu svæði. Plönturnar eru
maríulykill, lotsveifgras og dvergstör. Útbreiðsla maríulyldls og
dvergstarar við Eyjafjörð hefir verið talin meðal röksemda fyrir
því, að þar hafi verið íslaust á jökultíma, og þessar tegundir því
7*