Náttúrufræðingurinn - 1950, Blaðsíða 6

68
NÁTTÚRUl'RÆfilNGURINN
verða. En í öllum slíkum samanburði á gróðri verður mjög að liafa í
huga aukna þekkingu og reynslu, heppilegra tegundaval erlendra
jurta og trjáa og loks aukna ástundun, áræði og bolmagn.
Til þess að fá nokkra Iiugmynd um, hvernig hitamælingar kæmu
heim við þessa almennu reynslu, sem nú var drepið á, hef ég gert
samanburð á árlegum og mánaðarlegum meðallagshita nokkurra
staða hér á landi, svo langt aftur sem mælingar leyfa.
Hiti hefur aðeins verið mældur reglulega á 5 stöðum hér á landi
frá 1880 eða fyrr. Eru þeir þessir:
1. Slykkishólmur. Þar hóf Árni Ólafsson Thorlacius umboðsmaður
veðurathuganir í nóvembermánuði 1845 og liélt þeim áfram með al-
veg einstakri elju, reglusemi og vandvirkni þangað til 1889, en hann
andaðist tveim árum síðar. Sonur Árna og tengdafólk hélt síðan
áfram að annast veðurathuganir til 1919, og má því segja, að sama
fjölskyldan liafi annazt þær í 75 ár. Erá 1919 liefur athugunum verið
haldið áfram í Stykkishólmi, en áhöldin verið færð nokkuð úr stað.
Sennilega hefur Árni hafið athuganir sínar fyrir tilmæli Bók-
menntafélagsins, en það útvegað hitamæla og loltvog frá Vísindafé-