Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 14

Náttúrufræðingurinn - 1956, Blaðsíða 14
124 NÁTTÚ RUFRÆÐIN GURINN um tertíertíma — hefur ísland að öllum líkindum verið tvær eyj- ar: annars vegar Austurland austan línu h. u. b. milli Ingólfshöfða og Langaness, hins vegar Vesturland suður fyrir Esju og Norður- land austur að Bárðardal. Um þessar mundir voru vatnsföll tekin af grafa sér farvegi þá í blágrýtishásléttuna, er síðar urðu að dölum og fjörðum í þessum elztu landshlutum. Sigdalurinn eða sundið milli blágrýtiseyjanna tveggja í austri og vestri varð ekki til frambúðar. Þar liélt jarðeldurinn áfram upp- hleðslu sinni, þó að hann væri nú kulnaður að kalla á blágrýtis- svæðunum. Siglægðin fylltist upp á barma af nýjum gosefnum, svo að eyjarnar tengdust aftur saman (ef þær hafa þá nokkurn tíma slitnað alveg sundur; vera má að uppfyllingin hafi alltaf haft við siginu). En hér hefur síðara kapítulann í sögu berggrunnsins. MÓBERGSMYNDUNIN. Allt það efni, sem hrúgaðist upp í sigdældinni köllum við einu nafni móbergsmyndunina. Takmörk hennar lief ég þegar nefnt í aðalatriðum, því að hún fyllir bilið milli blágrýtissvæðanna, en auk þess teljast fremur litlir skikar til þessarar myndunar á utanverðu Snæfellsnesi og utan til á Skaga milli Skagafjarðar og Húnaflóa. Mó- bergsmyndunin er að langmestu leyti úr gosbergi (eins og blágrýtis- myndunin), en gosefnin eru miklu fjölbreyttari í móbergsmyndun- inni og öll upphleðsla hennar óskipulegri. Nafnið móberg liafa bæði lærðir menn og leikir notað í ýmsum misvíðum merkingum. En hér skal það nú aðeins haft í þrengstu merkingu, þ. e. gosmóberg eða brúngrýti. Þetta berg er að uppruna ýmiss konar gosmöl (aska, vikur, gjall o. fl.), en er nú harðnað að steini og víðast brúnt að lit, þó sums staðar svart. Þó að móbergs- myndunin dragi nafn af þessu bergi, fer því fjarri að hún sé öll af því gerð. Til dæmis er berggrunnurinn milli Þjórsár og Hvítár í Árnessýslu á að gizka að hálfu leyti úr hraunlögum. Og þetta eru mest blágrýtishraun mjög áþekk hraunum blágrýtismyndunarinn- ar, en þó með miklu minni holufyllingum. En þarna á Árnessýslu eru mörg hraunlögin nokkuð gráleit, sum lireint grágrýti, önnur milliafbrigði milli þess og blágrýtis. í millilögum þessara hraun- laga gætir móbergs ekki heldur mjög mikið. En millilögin eru til- tölulega þykk og efni þeirra að mjög miklu leyti leirsteinsvöluberg, sem líkist hörðnuðum jökulruðningi og er eflaust sumt harðnaður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.